زبان‌های هند

زبان‌هایی که در هند صحبت می‌شود متعلق به چندین خانواده زبانی هستند. مهم‌ترین و اصلی‌ترین آنها زبان‌های هندوآریایی هستند که توسط ۷۸٫۰۵٪از مردم هند صحبت می‌شود. همچنین زبان‌های دراویدی توسط ۱۹٫۶۴٪ هندی‌ها استفاده می‌شود.[5][6] زبانهای باقیمانده که توسط ۲٫۳۱٪ از جمعیت هند صحبت می‌شود شامل زبان‌های آستروآسیایی، چینی-تبتی، کرا-دای و چند زبان مشابه و زبان تک‌خانواده هستند.[7] هند با ۷۸۰ زبان دومین کشور از لحاظ تعداد زبان در دنیا بعد از پاپوآ گینه نو با ۸۳۹ زبان می‌باشد.[8]

زبان‌های هند
  • خانواده‌های زبانی هند
رسمی
خارجیزبان انگلیسی – ۲۵۹٬۶۷۸ (زبان مادری+زبان دوم) گویشور
زبان پرتغالی
زبان فرانسوی
فرهنگ هندوستان
سنت‌ها
جشنواره‌ها
هنر
  • معماری هندوستان
  • مجسمه‌سازی هندوستان
  • نقاشی هندوستان
ادبیات
شعر هندی
موسیقی و هنرهای نمایشی
  • هنرهای نمایشی

    با توجه به سرشماری هند در سال ۲۰۰۱، هند ۱۲۲ زبان اصلی و مهم و ۱۵۹۹ زبان‌های دیگر دارد، اما منابع دیگر، آمارهای متفاوتی را نشان می‌دهد که این مسئله مربوط به تفاوت‌های تعاریف زبان و گویش است. در سرشماری ۲۰۰۱ گزارش شده حدود ۳۰ زبان توسط بیش از یک میلیون بومی استفاده شده و ۱۲۲ زبان دیگر توسط بیش از ۱۰۰۰۰ نفر از مردم صحبت می‌شود.[9] دو زبان میانجی مهم‌ترین نقش را در تاریخ زبانی هند بازی می‌کنند: فارسی[10] و انگلیسی.[11] فارسی‌زبان رسمی در دادگاه‌ها در دوران امپراتوری گورکانی هند بوده‌است. این زبان مدت زیادی به عنوان زبان اداری و رسمی بوده و برای قرن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کرده تا زمانی که استعمار انگلیس بر هند تسلط می‌یابد[12] و زبان انگلیسی تبدیل به مهم‌ترین زبان در هند می‌شود. این زبان در تحصیلات عالیه در بسیاری نواحی دولتی هند بکار گرفته می‌شود، البته زبان هندی متداول‌ترین زبان مورد استفاده در هند امروزی می‌باشد؛ و نقش زبان میانجی بین شمال و نواحی مرکزی هند را ایفا می‌کند.[13] تحرکات ضد هندی در جنوب هند بخصوص در ایالت تامیل نادو و کارناتاکا، بنگال غربی، آسام، پنجاب، و سایر نواحی غیر هندی وجود داشته که البته شروع به توجه به زبان هندی در این نواحی نیز آغاز شده‌است.[13]

    تاریخچه

    زبانهای جنوب هند از زبان‌های دراویدی سرچشمه گرفته‌اند. زبان دراویدی بسیار قدیمی است[14] و به چهار گروه تقسیم می‌شود: شمال، مرکز، جنوب مرکزی و جنوب دراویدی.[15]

    زبان‌ها و گویش‌های دیگر

    آمار سال ۲۰۰۱ از زبان‌ها و گویش‌های دیگری که بیش از یک میلیون گویشور داشته و بیشتر آنها در زیرمجموعه زبان هندی طبقه‌بندی می‌شود:[16]

    زبانتعداد گویشور[16]
    زبان بوجپوری۳۳٬۰۹۹٬۴۹۷
    زبان راجستانی۱۸٬۳۵۵٬۶۱۳
    زبان ماگهی۱۳٬۹۷۸٬۵۶۵
    زبان چتیسگری۱۳٬۲۶۰٬۱۸۶
    زبان هریانوی۷٬۹۹۷٬۱۹۲
    زبان مارواری۷٬۹۳۶٬۱۸۳
    زبان مالوی۵٬۵۶۵٬۱۶۷
    زبان مورایی۵٬۰۹۱٬۶۹۷
    زبان خورتا۴٬۷۲۵٬۹۲۷
    زبان بوندلی۳٬۰۷۲٬۱۴۷
    زبان بگهلی۲٬۸۶۵٬۰۱۱
    زبان‌های پهاری۲٬۸۳۲٬۸۲۵
    زبان لامانی۲٬۷۰۷٬۵۶۲
    زبان اودهی۲٬۵۲۹٬۳۰۸
    زبان هاروتی۲٬۴۶۲٬۸۶۷
    زبان گرهوالی۲٬۲۶۷٬۳۱۴
    زبان نیمادی۲٬۱۴۸٬۱۴۶
    زبان سادری۲٬۰۴۴٬۷۷۶
    زبان کومائونی۲٬۰۰۳٬۷۸۳
    زبان جیپوری۱٬۸۷۱٬۱۳۰
    زبان تولو۱٬۷۲۲٬۷۶۸
    زبان سرگوجی۱٬۴۵۸٬۵۳۳
    زبان بگری۱٬۴۳۴٬۱۲۳
    زبان بنجاری۱٬۲۵۹٬۸۲۱
    زبان سادری۱٬۲۴۲٬۵۸۶
    زبان سوراجکوری۱٬۲۱۷٬۰۱۹
    زبان سیلهتی۳٬۶۱۲٬۶۵۳
    زبان کانگری۱٬۱۲۲٬۸۴۳

    جستارهای وابسته

    منابع
    1. "Constitution of India". Archived from the original on 2 April 2012. Retrieved 21 March 2012.
    2. "Official Language Act | Government of India, Ministry of Electronics and Information Technology". meity.gov.in. Retrieved 2017-01-24.
    3. Salzmann, Zdenek; Stanlaw, James; Adachi, Nobuko (8 July 2014). "Language, Culture, and Society: An Introduction to Linguistic Anthropology". Westview Press – via Google Books.
    4. "Official Language - The Union -Profile - Know India: National Portal of India". Archive.india.gov.in. Retrieved 28 December 2017.
    5. "Indo-Aryan languages". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 10 December 2014.
    6. "Hindi languages". Encyclopædia Britannica Online. Retrieved 10 December 2014.
    7. Moseley, Christopher (10 March 2008). Encyclopedia of the World's Endangered Languages. Routledge. ISBN 978-1-135-79640-2.
    8. "Seven decades after Independence, many small languages in India face extinction threat".
    9. "Scheduled Languages in descending order of speakers strength - 2011" (PDF). Registrar General and Census Commissioner of India.
    10. Abidi, S.A.H.; Gargesh, Ravinder (2008). "4. Persian in South Asia". In Kachru, Braj B. Language in South Asia. Kachru, Yamuna & Sridhar, S.N. Cambridge University Press. pp. 103–120. ISBN 978-0-521-78141-1.
    11. Bhatia, Tej K and William C. Ritchie. (2006) Bilingualism in South Asia. In: Handbook of Bilingualism, pp. 780-807. Oxford: Blackwell Publishing
    12. "Decline of Farsi language - The Times of India". The Times of India. Retrieved 2015-10-26.
    13. "The World Factbook". www.cia.gov. Retrieved 2015-10-25.
    14. Avari, Burjor (2007-06-11). India: The Ancient Past: A History of the Indian Sub-Continent from C. 7000 BC to AD 1200. Routledge. ISBN 978-1-134-25162-9.
    15. Krishnamurti, Bhadriraju (2003). The Dravidian Languages. Cambridge University Press. ISBN 0-521-77111-0.
    16. "Statement 1 - Abstract of Speakers' Strength of Languages and Mother Tongues - 2001". Government of India. Archived from the original on 14 October 2013. Retrieved 11 December 2014.
    مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به زبان‌های هند در ویکی‌گفتاورد موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.