طوطی برزیلی
(نام دوجملهای: Agapornis roseicollis) طوطی کوچکی با بدنی سبز و کلهای نارنجی، از راستهٔ طوطیسانان (Psittaciformes)، خانوادهٔ طوطیها (Psittacidae) و سرده (جنس) مرغ عشق (Agapornis) است.
طوطی برزیلی | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
وضعیت بقا | |
آرایهشناسی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
رده: | پرندگان |
راسته: | طوطیسانان |
تیره: | طوطیان |
سرده: | مرغ عشق |
گونه: | A. roseicollis |
نام علمی | |
Agapornis roseicollis (Vieillot، ۱۸۱۸) | |
![]() | |
گسترهٔ بومی در صحرای نامیبیا و دیگر مناطق خشک نامیبیا و آنگولا |
طوطی برزیلی را خیلیها به عنوان پرندهٔ خانگی نگه میدارند و رام کردن آن نسبت به دیگر مرغهای عشق آسان است. هوش او به سطح پرندهٔ بزرگتری مانند طوطی دمبلند آمریکای جنوبی (طوطی ماکائو macaw) میرسد. در صورتیکه طوطی برزیلی تنها پیش صاحبش نگه داشته شود به او خو میگیرد به ویژه هنگامی که با دست به او غذا داده شود. برخلاف نامش، این پرنده بومی صحرای نامیبیا در جنوب غربی آفریقا است. به تازگی این طوطیها جمعیت چشمگیری در منطقه کلانشهری فینیکس، مرکز ایالت آریزونای آمریکا تشکیل دادهاند. آبوهوای آریزونا نیز بیابانی است و به صحرای نامیبیا شباهت دارد. طوطی برزیلی در زبان فارسی نامهای متعددی دارد و برخی به آن «طوطی کوتوله» و برخی به آن «طوطی عشق» و «لاو برد» میگویند. نام انگلیسی این پرنده "Lovebird" و نام آلمانی آن «die Unzertrennlichen» و نام فرانسوی آن « les Inséparables» است. نام علمی این پرنده آگاپورنیس "Agapornis" است که از دو کلمه لاتینی آگاپین "agapein" به معنی عشق و اورنیس "ornis" به معنی پرنده ترکیب شدهاست. این پرنده را در زبان عربی «طیورالحب» و در زبان عامیانه به آن«البرکادیلو» گویند.
طول عمر
طول عمر طوطی برزیلی حدود ۱۵ تا ۲۰ سال و برخی نیز معتقدند که این پرنده میتواند تا ۳۰ سال زندگی کند.
شکل ظاهری پرنده
طوطی برزیلی پرندهای کوچک است که اندازه آن بین ۱۳ تا ۱۷ سانتیمتر و وزن آن بین ۴۰ تا ۶۰ گرم است.از مشخصات آن ضخامت بدن، کوتاهی دم، تیزی و بزرگی نسبی منقار میباشد. در طبیعت این پرنده به رنگ سبز است، اما گونه اهلی آن رنگهای بسیار متنوعی دارد. برخی از گونههای طوطی برزیلی در اطراف چشم یک حلقه سفید دارند و برخی فاقد این حلقه میباشند. چهار گونه از این پرنده حلقه¬ای سفید رنگ در اطراف چشم خود دارند که این چهار گونه عبارتند از: طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی سیاه گونه، طوطی برزیلی نقابدار و طوطی برزیلی لیلیان. پنج گونه باقیمانده که عبارتند از: طوطی برزیلی ماداگاسکار، طوطی برزیل صورت قرمز، طوطی برزیلی صورت هلویی، طوطی برزیلی آبسینیان و طوطی برزیلی سوین درین فاقد حلقه مذکور میباشند. زادگاه این پرنده قاره آفریقا است و از آن جا به سایر نقاط جهان برده شدهاست. طوطی برزیلی جزو پرندگان زینتی محبوب خانوادهها بهشمار میرود و اروپاییان به آن مرغ عشق میگویند و این تصمیم به علت این است که این پرنده به صورت جفت نگهداری شده و تمامی وقت خود را در کنار یکدیگر گذرانده و رابطهای بسیار صمیمی بین نر و ماده وجود دارد و یک جفت معمولاً تا آخر عمر با یکدیگر زندگی کرده و نر و ماده برای ساعتهای طولانی کنار یکدیگر نشسته و بالهای یکدیگر را تمیز و آراسته میکنند.
تاریخچه پرورش طوطی برزیلی
_composite.jpg.webp)
جانورشناسان معتقدند که زیست گاه اولیه طوطی برزیلی، قاره آفریقا میباشد و از نه گونه شناخته شده این پرنده، هشت گونه آن متعلق به قاره آفریقا و یک گونه آن که «طوطی برزیلی سرخاکستری» است متعلق به جزیره ماداگاسکار است که یکی از جزایر آفریقا بهشمار میرود. تاریخچه اهلی شدن این پرنده مشخص نیست و به نظر میرسد که برای اولین بار توسط بومیان آفریقا اهلی شده باشد. «طوطی برزیلی صورت قرمز» اولین گونه طوطی برزیلی بود که به اروپا وارد شد و در نقاشیهای سده ۱۶ میلادی این پرنده دیده میشود. البته قابل ذکر است که تعدادی از سایر گونههای این پرنده بعد از سال ۱۸۰۰ م شناسایی گردید و به نظر میرسد که ناوگانهای نظامی کشورهای استعماری که برای تهیه برده عازم آفریقا میشدند، در بازگشت سعی میکردند که علاوه بر بردگان، پرندگان و حیوانات شگفت انگیز آفریقایی را به اروپا منتقل نمایند و به نظر میرسد که طوطی برزیلی نیز در این دوره وارد اروپا گردید و چندی نگذشت که به علت زاد و ولد آسان، تعداد آن در اروپا فزونی گرفت. برخی از گونههای این پرنده نظیر: «طوطی برزیلی سیاه گونه» در سال ۱۹۰۸م و گونه «طوطی برزیلی لیلیان» در سال ۱۹۲۶م برای اولین بار به قاره اروپا وارد شدند.
نژادهای طوطی برزیلی
طوطی برزیلی نه نژاد دارد که عبارتند از:
نگارخانه
- Museum specimen
منابع
- «سیاههٔ قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN) از گونههای در تهدید»، اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت ((IUCN، ۲۰۰۶ بازیابیشده در تاریخ ۱۱ مه ۲۰۰۶. سرواژهٔ این دادگان، توجیهاتی را در بر دارد که بیان میدارند چرا این گونهٔ زیستی از شمار «کمترین نگرانی» است.
معرفی طوطی برزیلی ( طوطی کوتوله )
- فرهنگ آریانپور.
- احسان مقدس، پرورش، نگهداری و بیماریهای طوطی برزیلی، انتشارات نیلوبرگ، تهران، مرداد ۱۳۸۹ شابک ۲-۶-۹۰۴۹۴-۶۰۰-۹۷۸
پیوند به بیرون
کتاب طوطی برزیلی http://www.ibna.ir/vdcfeedc.w6d1tagiiw.html *
- BirdLife International (۲۰۰۴). Agapornis roseicollis