مردستیزی

مردستیزی (به انگلیسی: Misandry) به نفرت یا تعصب منفی نسبت به مردان یا پسرها اطلاق می‌شود. این نفرت را می‌توان نفرتی به موازات زن‌بیزاری در نظر گرفت. مردبیزاری به اشکال مختلف می‌توان بروز کند: از جمله تبعیض جنسیتی، کوچک انگاشتن مردان، محرومیت اجتماعی، خصومت، خشونت علیه مردان، شی انگاری جنسی مرد یا به‌طور کلی‌تر به نفرت، ترس، خشم و تحقیر مردان

دید  کلی

فعالان حقوق مردان، قوانین مدرن را در رابطه با طلاق، خشونت خانگی و تجاوز به عنوان سازمان هایی مرد ستیز مورد انتقاد قرار می دهند.[1][2][3]

مطالعات مذهبی پرفسور پاول ناتانسون و کاترین یانگ، نهادینه کردن مردبیزاری در حوزه ی اجتماعی را در کتاب۳جلدی «فراتر از سقوط انسان» که در سال ۲۰۰۱ نوشته اند، بررسی می کنند و مردبیزاری را به عنوان شکلی از تعصب و تبعیض که در جامعه ی آمریکای شمالی رسمی شده، یادآور می شوند.[4] همچنین نوشته اند که، همان مشکلی که به مدت طولانی مانع احترام متقابل بین مسیحی ها و یهودی ها می شد و به آن ها تحقیر کردن دیگری را آموزش می داد، درحال حاضر مانع احترام متقابل بین زنان و مردان می شود.[5]

در روانشناسی

پرفسور پیتر گلیک و سوزان فیسک سازه های روان‌سنجی را برای سنجش نگرش افراد نسبت به مردان به نام "پرسشنامه دو سوگرایی نسبت به مردان(۱۹۹۶)" ایجاد کردند، که شامل عوامل خصومت نسبت به مردان بر اساس گفت و گو های کوچک با زنان و سپس استفاده از روش های آماری برای کاهش تعداد سوالات، می شد. عوامل خصومت نسبت به مردان به ۳ دسته تقسیم شد: پدرسالاری، تمایز جنسیتی، دگرجنس گرایی.[6]

در ادبیات

ادبیات یونان باستان

فروما زیتلین، پرفسور کلاسیک، از دانشگاه پرینستون در مقاله ای با عنوان "الگو های جنسیت در درام آشیل: هفت در برابر تبس و سه گانه دانائید" درباره ی مردبیزاری بحث می کند.[7]

شکسپیر

منتقد ادبی هارولد بلوم استدلال کرد که، حتی اگر کلمه مردبیزاری در ادبیات تقریبا شنیده نشده باشد، می توان آن را به طور ضمنی و یا حتی صریحا یافت. با مراجعه به آثار شکسپیر، هارولد بلوم استدلال می کند "من نمیتوانم به مثال هایی از زن ستیزی فکر کنم، درحالی که مردبیزاری یک عنصر قوی است. شکسپیر به طور کامل روشن می کند که زنان به طور کلی باید ازدواج کنند و مردان خودشیفته و غیر قابل اعتماد و غیره هستند. در کل او دید تیره تری از مردان نسبت به زنان به ما می دهد."[8]

ادبیات مدرن

آنتونی سینوت استدلال می کند که، در ادبیات تمایل برای نشان دادن مردان به عنوان شرور و زنان به عنوان قربانی وجود دارد و همچنین استدلال میکند که با استناد به رمان اتاق زنان نوشته ی مرلین فرنچ و رمان رنگ ارغوانی نوشته ی آلیس واکر، یک بازار برای رمان های "ضد مرد" وجود دارد که هیچ بازار "ضد زن" متناظر با آن وجود ندارد. سینوت نمونه هایی از مقایسه ی مردان با زندانبان های نازی را به عنوان موضوعی رایج در ادبیات بیان می کند.[9]:156

منتقد جریان اصلی فمینیسم، کریستینا هوف سومرز نمایش ایو انسلر در تک‌گویی‌های واژن، به خاطر اینکه "هیچ مرد تحسین برانگیزی در آن وجود ندارد و گالری از مردان وحشی,سادیست، کودک آزار، قطع کننده ی آلت تناسلی، متجاوز، متنفر از پسران کوچک را ارائه میدهد" مردبیزار دانسته است، که ایوا انسلر همگام با این واقعیت فهمیده است که بیشتر مردان وحشی و ستمگر نیستند.[10]

مرد بیزاری نژاری کم و بیش در فرهنگ و ادبیات رخ می دهد. برای مثال مردان آفریقایی-آمریکایی بسته به کلیشه های فرهنگی رایج, اغلب به عنوان کودک یا به سبک اروتیک معرفی می شوند.[1]

مردستیزی و فمینیسم

فمینیسم رادیکال اغلب در آگاهی عمومی با نفرت از مردها همراه بوده‌است. با این حال، استدلال‌های فمینیست رادیکال نیز به اشتباه تفسیر شده‌است و فمینیست‌های رادیکال فردی مانند والری سولاناس که بیشتر به خاطر اقدام به قتل اندی وارهول در سال ۱۹۶۸ شناخته شده‌است، در فرهنگ عمومی محبوبیت بالاتری نسبت به دانشمندان فمینیست برخوردار بودند.[11][12]

آلیس ایکولز، استاد تاریخ دان، درسال ۱۹۸۹، در کتاب جرأت بد بودن: فمینیسم رادیکال در آمریکا ۱۹۷۵-۱۹۶۷، استدلال می کند که والری سولاناس در بیانیه ی تکه تکه کردن مردان (SCUM Manifesto)، حد بسیار زیادی از مردبیزاری را از خود نشان داد و یاد آور می شود که، این برای فمینیست های رادیکال آن زمان معمول نبود. ایکولز اظهار دارد: مردبیزاری بی حد و حصر سولاناس مغایر با نوعی فمینیسم رادیکال بود که در اکثر گروه های زنان در سراسر کشور حاکم بود.[13]

ایکولز همچنین اظهار دارد که، تلاش سولاناس برای قتل و بیانیه ی تکه تکه کردن مردان میان فمینیست های رادیکال محبوب شد ولی همه ی فمینیست های رادیکال عقاید او را به اشتراک نگذاشتند.[13] برای مثال آندریا دورکین فمینیست رادیکال, جبرگرایی زیستی در فمینیسم رادیکال را مورد انتقاد قرار داد که، در سال ۱۹۷۷، دورکین با افزایش تعداد دفعات شرکت در محافل فمینیسم رادیکال متوجه شد که عقاید والری سولاناس را تکرار میکنند، که مردان به طور زیست شناختی نسبت به زنان حقیر هستند و ذاتا خشن هستند و نیازمند کشتار جنسیتی برای اجازه ی ظهور نوع جدیدی از زن (new Übermensch Womon) هستند.[14]

بل هوکس

نویسنده بل هوکس موضوع "تنفر از مرد" را در دوره ی اولیه ی آزادی زنان، به عنوان واکنشی به ستم پدرسالاری و همچنین زنانی که از جنبش های اجتماعی غیر فمینیستی تجربه ی بد داشتند، مفهوم سازی کرده است. او همچنین از رشته های جدایی طلبانه ی فمینیسم، به دلیل ارتجاعی برای ترویج ایده ای که، مردان ذاتا غیر اخلاقی، فرومایه و ناتوان در کمک و ستم جنسیتی و بهره مندی از فمینیسم هستند، انتقاد کرد.[15][16] هوکس در کتاب «فمینیست برای همه است» از اینکه، فمینیست هایی که تعصب ضد مرد را در جنبش اولیه زنان نقد می کردند، در رسانه های اصلی هرگز مورد توجه قرار نگرفتند، ابراز تأسف می کند و می گوید "کار نظری ما در نقد کردن شیطان سازی از مردان دیدگاه زنانی را که ضد مرد بودند را تغییر نداد." او همچنین نظریه پردازی کرده بود که، این شیطان سازی منجر به اختلاف بین جنبش مردان و جنبش زنان شده است.[17]

جستارهای وابسته

منابع
  2. Berlatsky, Noah (29 May 2013). "When Men Experience Sexism". The Atlantic. The Atlantic Monthly.
  3. Thériault, Anne. "The Myth of Misandry". Ravishly Media Company. Ravishly.com. Retrieved 8 November 2018.
  4. Nathanson & Young 2001, pp. 4–6.
  5. Nathanson & Young 2001, p. 6.
  6. Glick, Peter; Fiske, Susan T. (2016-06-23). "The Ambivalence Toward Men Inventory: Differentiating Hostile and Benevolent Beliefs About Men". Psychology of Women Quarterly. doi:10.1111/j.1471-6402.1999.tb00379.x. ISSN 1471-6402.
  8. Brockman, Elin Schoen. (25 July 1999) "In the Battle of the Sexes, This Word Is a Weapon", New York Times, https://www.nytimes.com/1999/07/25/weekinreview/in-the-battle-of-the-sexes-this-word-is-a-weapon.html?module=Search&mabReward=relbias%3Ar
  9. Synnott, Anthony (2016-04-08). Re-Thinking Men: Heroes, Villains and Victims. Routledge. ISBN 978-1-317-06393-3.
  10. "What's Wrong and What's Right with Contemporary Feminism?", Hamilton College. Retrieved 2014-01-27. Sommers, Christina Hoff. (2008), بایگانی‌شده در ۲ مارس ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  11. Pilcher, Jane; Whelehan, Imelda (2004-03-18). 50 Key Concepts in Gender Studies. SAGE. p. 67. ISBN 978-1-4129-3207-3.
  12. Payton, Joanne (2012). "Book Review: Anthony Synnott Re-thinking Men: Heroes, Villains and Victims". Sociology. 46 (4): 767–768. doi:10.1177/0038038512444951. ISSN 0038-0385.
  13. Echols, Nicole. Daring to Be Bad: Radical Feminism in America, 1967–1975. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1989, pp. 104-105, شابک ‎۹۷۸−۰−۸۱۶۶−۱۷۸۶−۹ .
  14. Dworkin, Andrea (Summer 1978). "Biological Superiority: The World's Most Dangerous and Deadly Idea" (PDF). Heresies: A Feminist Publication on Art and Politics. No. 2. 2 (#6): 46. ISSN 0146-3411. Retrieved 2015-05-12.
  15. hooks, bell. (1984), Feminist Theory: From Margin to Center, South End Press; Boston.
  16. hooks, bell. (2005), The Will To Change: Men, Masculinity and Love, New York; Washington Square Press.
  17. , bell. Feminist Theory from Margin to Center. Boston, MA: South End, 1984. Print.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.