نظریه ذهن
نظریه ذهن (به انگلیسی: Theory of Mind) که گاه به اختصار ToM نیز یاد میشود، در روانشناسی عبارت است از توانایی نمود دادن وضعیتهای ذهنی از قبیل باورها، مقاصد، خواستهها، وانمود کردنها و دانش و غیره به خود و دیگران، و همینطور درک اینکه دیگران نیز دارای باورها، خواستهها و نیاتی متفاوت از ما میباشند. اختلالات مرتبط با نظریه ذهن، در افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم، اسکیزوفرنی، اختلال بیشفعالی با کمبود توجه (ADHD) و همچنین در مسمومیت عصبی از سوءمصرف الکل رخ میدهد.
روانشناسی |
---|
|
شاخههای پایهٔ روانشناسی |
شاخههای کاربردی |
رویکردهای روانشناسی |
|
|
بسیاری معتقدند انسانها تنها موجوداتی هستند که به این قابلیت مجهز هستند؛ اما تحقیقات جدیدی که بر روی گونههای نزدیک به انسان در چرخهی فرگشت انجام شده، این فرض قدیمی را به صورت ریشهای به چالش کشیده است.
یک گروه بینالمللی مشتمل بر محققین دانشگاه کیوتو در ژاپن، مؤسسهی انسانشناسی تکاملی ماکس پلانک در آلمان و دانشگاه سن اندروز در اسکاتلند نشان دادند که دیگر اعضای شاخهی انسانیان (کپیهای بزرگ که شامل شامپانزهها، بونوبوها و اورانگوتانها میشود) نیز مشمول نظریهی ذهن میشوند.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Theory of mind». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ آوریل ۲۰۱۴.