ولفگانگ کترله
ولفگانگ کترله(به انگلیسی: Wolfgang Ketterle) (متولد ۲۱ اکتبر, ۱۹۵۷) فیزیک‌دان آلمانی و استاد دانشگاه موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی). تحقیقات او در زمینه لیز خنک‌کننده باعث نزدیک‌تر شدن به صفر مطلق شد و عضو گروهی بود که توانست چگالش بوز-انیشتین را توضیح دهد.[1] و در سال ۲۰۰۱ به همراه اریک کرنل و کارل ویمن برنده جایزه نوبل فیزیک شد.
| ولفگانگ کترله | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۱ اکتبر ۱۹۵۷ (۶۳ سال) هایدلبرگ آلمان |
| ملیت | آلمان |
| محل تحصیل | دانشگاه هایدلبرگ دانشگاه فنی مونیخ موسسه نورشناسی کوانتمی ماکس پلانک دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ |
| شناخته‌شده برای | چگالش بوز-انیشتین |
| جایزه(ها) |  جایزه نوبل فیزیک (۲۰۰۱) |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | فیزیک |
| محل کار | دانشگاه هایدلبرگ موسسه فناوری ماساچوست |
| استاد راهنما | هربرت والتر هارتموت فیگر |
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ولفگانگ کترله موجود است. |
- Nobel Bio
- Ketterle at MIT
- Ketterle at RLE
- Video Interview
- Text interview
- Interview at American Scientist
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.