بیدمشک
بیدمِشک به گروهی از درخت یا درختچه‌های زینتی از سرده بید گفته می‌شود که سنبله‌های آن (که پرمانند و دارای اسانس معطری هستند) در آغاز فصل بهار به عمل می‌آید. سالیکس کاپری (نام علمی: salix aegyptiaca)، یکی از انواع آن است که دارای گل‌های زرد کم‌رنگ دم‌گربه‌ای است. ارتفاع درخت به ۹ متر می‌رسد.[1]
اسانسی از این گیاه گرفته می‌شود به نام عرق بیدمشک که برای معطر کردن شربت استفاده می‌شود و در طب سنتی دارای خواص درمانی بالا است. شاخه‌های بیدمشک همچنین برای تزیین سفره هفت سین استفاده می‌شود.
| بیدمشک | |
|---|---|
 | |
| بیدمشک | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | دولپه‌ای‌های نو |
| (طبقه‌بندی‌نشده): | رزیدها |
| راسته: | مالپیگی‌سانان |
| تیره: | بیدیان |
| سرده: | بید |
خواص دارویی در طب سنتی
طبیعت آن سرد و تر است. مقوی قوای دماغی و قلب، مفرح روح، ملین مزاج، سردردهای گرم مزاج را نیز تسکین می‌دهد. حکیم بوعلی سینا: بیدمشک (بهرامج) از نباتات خوشبواست. خاصیت: مالیدن آب و افشره‌اش ورم‌ها را فرونشاند. سر: شکوفه بیدمشک و بو کردن برگ آن بادهای متراکم سر را علاجند. اندامان دفعی: شکم را روان کند.[2][3]
دمنوش بیدمشک برای درمان بی‌خوابی و درمان جوش‌های صورت مفید است.[4]
جستارهای وابسته
پانویس
- گیاهان و باغچه‌ها، ص ۸۹
- قانون جلد 2. شیخ الرئیس ابوعلی سینا. ترجمه عبدالرحمن شرفکندی (هه ژار).انتشارات سروش
- «بیدمشک و خواص داروئی آن». راسخون.
- «بیدمشک؛ معجزه‌ای برای آنها که از بی خوابی رنج می‌برند». باشگاه خبرنگاران.
منابع
- بری، سوزان و برادلی، استیو (۱۳۸۵)، گیاهان و باغچه‌ها، ترجمهٔ فرزاد، محمدعلی، تهران: کارنگ، شابک ۹۶۴-۶۷۳۰-۷۴-۴
- سایت اینترنتی دانشگاه پیام نور ارومیه
- نوشتاری از بهمن فصیحی، برگرفته از وبگاه مغان ارس بایگانی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۰۶ توسط Wayback Machine (برداشت آزاد با ذکر منبع)
