گلنار

گلنار و به عربی: جُلَّنار گویند. در کتب طب سنتی از انار با نام عربی رمان نام برده شده‌است. به فرانسوی: Grenade و به انگلیسی: Pomegranate نیز گفته شده‌است. انار میوه درختی است که درخت آن را درخت انار و به فرانسوی: Grenadier و به انگلیسی: Pomegranate tree گویند. گیاهی است از خانواده Puniaceae یا Granataceae، نام علمی آن Punica granatum می‌باشد.

گل انار یا همان گلنار، البته نمونه فوق گل انار میوه‌ده (مثمر) است.
برای فیلمی با این عنوان، گلنار (فیلم) را ببینید.

گلنار فارسی

و او غیر گل انار مثمر (میوه دار) است. اگر چه در جمیع افعال مشابه یکدیگرند. در دویم سرد و خشک و قابض و رادع و مجفف و مقوی اعضاء و جهت اسهال دموی (اسهال خونی) و صفراوی و رطوبی و زلق‌الامعاء و سحج (پوسته اندازی روده) و قرحه امعاء و نزف‌الدم هر عضو و نفث‌الدم و جرب و حکّه و منع ریختن مواد به معده نافع و ضماد او جهت بدبوئی زیر بغل و التیام جراحات و منع ثراید اورام و سقوط موی و سنون و مضمضه او با سرکه جهت بدبوئی دهان و استحکام لثه و اسنان (دندان‌ها) و قلاع (کرم دندان) مؤثر و مصدِّع (سر دردآور) و مصلحش کتیرا و قدر شربتش تا دو درهم و بدلش به وزن او پوست انار است و از خواص اوست که چون روز چهارشنبه وقت طلوع آفتاب یک عدد غنچه نشگفته او را صاحب رمد (آب ریزش چشم) و معتادین آن از درخت به دهن جدا کرده فرو برد تا یک سال رمد نکشد و از مجربات شمرده‌اند.[1]

با آب بارهنگ برای زخم آلت تناسلی مرد و با سرکه برای باد سرخ بسیار نافع است.[2]

از گلنار فارسی یا همان «گل انار غیرمثمر» در طب سنتی به عنوان قابض و بندآورنده خون در شرایط بالینی متنوعی از جمله هموروئید، خون‌ریزی بینی، خون‌ریزی زیاد رحمی و التهاب استفاده می‌شود. در سال ۲۰۱۴ در مجله Integrative Medicine Research مربوط به مرکز جهانی طب مکمل به چاپ رسید، مشخص شد گیاه گلنار فارسی نیز دارای تأثیر بسزایی در درمان آفت دهان می‌باشد. در این تحقیق اثر عصاره الکلی و آبی گیاه گلنار فارسی بر روی آفت‌های مینور مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد عصاره الکلی گلنار فارسی دارای اثر معناداری نسبت به سایر عصاره‌های مورد آزمایش در این تحقیق بود همچنین مشخص شد گلنار فارسی دارای مقادیر بالایی از ترکیبات فنلی و آنتی‌اکسیدان می‌باشد.[3] تحقیق اثر عصاره گیاه گلنار فارسی را بر روی پاتوژنهای بیماری‌زا(Escherichia coli و Candida albicans) مورد بررسی قرار داد که نتایج این طرح نشان داد عصاره این گیاه دارویی دارای خاصیت آنتی میکروبیال قوی در غلظت ۳۰٪ می‌باشد که نتایج این طرح در سال ۲۰۱۵ در مجله بین‌المللی داروهای گیاهی منتشر شد.[4]

پانویس
  1. مومن حسینی، تحفه حکیم مومن، ۷۳.
  2. میر حیدر، معارف گیاهی (دوره ۸ جلدی)، ۲:‎ ۳۲.
  3. Gavanji S, Larki B, Bakhtari A. The effect of extract of Punicagranatum var. pleniflora for treatment of minor recurrentaphthous stomatitis. Integr Med Res 2014;3:83–90.http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2213422014000213
  4. Gavanji S, Larki B, Bakhtari A. Comparative Analysis of Extract of Punica granatum var. pleniflora (Golnar-e-farsi) to Some Antibiotics on Pathogens. J Essent Oil Bear Pl. 2015;18(1):168-178. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/0972060X.2014.960272

منابع
  • میرحیدر، حسین (۱۳۷۳). معارف گیاهی. ۲. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. ص. ۶۴۷. بیش از یک پارامتر |دوره= و |جلد= داده‌شده است (کمک)
  • مومن حسینی، محمد. تحفه حکیم مؤمن. تهران: کتاب فروشی مصطفوی. ص. ۳۷۶.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.