چیق
چیق ، چیغ ، چیت یا نی چی پوشش دیواره چادر عشایر ایران است[1].
چیق از نی که به صورت خودرو در محل زندگی عشایر میروید و موی بز بافته میشود و از ورود گرما، سرما، باد، باران و خاک به درون چادر پیشگیری میکند[1].
از آنجا که نیها توخالی هستند عایق حرارتی محسوب میشوند. هنگام باران نیز به دلیل بالا رفتن رطوبت هوا نیها منبسط میشوند و به هم میچسبند؛ به این ترتیب در برابر ورود آب به داخل مقاومت میکنند. همچنین، موی بز به دلیل داشتن لایه چربی مانع نفوذ آب میشود. هنگام گرما و خشکی هوا نیها منقبض میشوند و هوا میتواند وارد و خارج شود و تهویه ملایمی در چادر به وجود میآید. همچنین، تحقیقات نشان داده است که مار و جانوران دیگر نمیتوانند از موی بز عبور کنند و وارد چادر شوند[1].
در چیقبافی برای تزئین چیق از پشم و کامواهای رنگی استفاده میکنند. نقشهای به کار رفته روی چیق هندسی و ذهنی است[1].
جستارهای وابسته
منابع
- ماهنامه سفر، «پیشانی هنر ایرانیان» نوشته فاطمه عرفانی، شماره۱۳، سال شانزدهم، دوره جدید، دی ۱۳۸۶، ص. ۳۲-۴۲ .