احمد زکی پاشا
احمد زکی پاشا ملقب به شیخ العروبة (۱۸۶۷ – ۱۹۳۴) (نسب: احمد زکی بن ابراهیم بن عبدالله نجار) ادیب، زبان‌شناس، پژوهشگر و نویسندهٔ جغرافیایی مصری بود.[1]
| احمد زکی پاشا | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۸۶۷م / ۱۲۸۴ق اسکندریه |
| درگذشت | ۱۹۳۴م / ۱۳۵۳ق قاهره |
| ملیت | مصری |
| پیشه | ادیب و پژوهشگر، نویسنده |
| شناخته‌شده برای | بازنویسی و بازبینی آثار ادبی کهن عربی، گردآوری نام‌های جغرافیایی کهن |
زندگی
زکی پاشا در سال ۱۸۶۷م در اسکندریه زاده شد. از مدرسهٔ مدیریت و حقوق قاهره دانش‌آموخته شد و به فرانسوی مسلط گشت. در مجلس بازبینان به عنوان مترجم استخدام شد. سپس دبیرکل آنجا منصوب شد و لقب پاشا را برگرفت. به علمای شرق پیوست و نماینده مصر در کنفرانس‌های جهانی بود.[1]
او ایدهٔ احیای کتاب‌های کهن عربی را اجرا کرد. به تصحیح و چاپ آن آثار همت گماشت. کم‌کم به شیخ العروبة مشهور و ملقب گشت، خانه‌اش را نیز دارالعروبة می‌نامیدند. زکی پاشا در ۲۱ ربیع‌الاول ۱۳۵۳ق/ ۴ ژوئیه ۱۹۳۴م در قاهره درگذشت و در جایی که خود آماده ساخته بود، دفن گشت.[1]
کتابخانهٔ شخصی او شامل ۱۸۶۲۲ جلد آثار می‌شد که پس از درگذشت بنا به وصیتش به درالکتب المصریة وقف شد و «الخزانة الزکیة» نامیده شد.[1]
آثار
- السفر إلی المؤتمر: سفر به کنفرانس
- موسوعات العلوم العربیة: دانشنامه‌های علوم عربی
- قاموس الجغرافیة القدیمة: لغتنامهٔ واژگان کهن جغرافیا
- التعلیم فی مصر: آموزش در مصر
- ذیل الاغانی
منابع
- احمد العلاونه (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. صص. ۲۸–۲۹. دریافت‌شده در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۶.
