عبدالغنی نابلسی

عبدالغنی نابلسی (۱۶۴۱م- ۱۷۳۱م) فقیه حنفی و صوفی سوری بود که از بزرگان حنفی روزگارش (شیخ) به‌شمار می‌رفت و آثار گوناگونی در تصوف و بررسی فقهی نگاشت.[1]

عبدالغنی نابلسی
زادهٔ۱۶۴۱م/ ۱۰۵۰ق
دمشق
درگذشت۱۷۳۱م/ ۱۱۴۳ق
دمشق
محل زندگیشام
ملیت -
نژادسوری
شهروندی
پیشهصوفی و شاعر
آثار«جواهر النصوص»، «إیضاح الدلالات فی سماع الآلات»، «خمرة الالحان»، «دیوان الحقائق»، «دیوان الدواوین»

تالیفات

از آثار وی تعطیر الانام[2] به فارسی ترجمه شده است.

  1. إیضاح المقصود من وحدة الوجود
  2. الحضرة الأنسیة فی الرحلة القدسیة
  3. تعطیر الأنام فی تعبیر المنام
  4. دیوان الدواوین
  5. فضائل الشهور والأیام
  6. أسرار الشریعة
  7. التعبیر فی تفسیر الأحلام
  8. منظومة أسماء الله الحسنی
  9. الفتح الربانی والفیض الرحمانی
  10. خمرة الحان ورنة الألحان شرح رسالة الشیخ أرسلان
  11. الوجود الحق والخطاب الصدق
  12. ذخائر المواریث فی الدلالة علی مواضع الحدیث
  13. إیضاح الدلالات فی سماع الآلات
  14. رائحة الجنّة شرح إضاءة الدجنّة
  15. کتاب رشحات الأقلام شرح کفایة الغلام

درگذشت

نابلسی در سال ۱۱۴۳ قمری در دمشق درگذشت و در همان‌جا مدفون گشت.

منابع
  1. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «النابلسي، عبدالغني». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۵۰. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.