زبیر بن بکار
زُبَیر بن بَکّار (۷۸۸ - ۸۷۰م) قاضی، نسبشناس و تاریخدان حجازی در سدهٔ سوم هجری و نوهٔ زبیر بن عوام بود.[1]
زُبَیر بن بَکّار | |
---|---|
زادهٔ | ۷۸۸م/ ۱۷۲ق مدینه |
درگذشت | ۸۷۰م/ ۲۵۶ق مکه |
محل زندگی | حجاز |
نژاد | عرب قَرَشی |
پیشه | قاضی، نسبشناس و تاریخدان |
آثار | «انساب القریش» |
دین | اسلام |
در سال ۲۴۲ هجری، متوکل عباسی او را به عنوان قاضی شهر مکه منصوب کرد و تا هنگام مرگ، قاضی شهر مکه بود.
کتاب جمهره مجموعهای از اخبار است که براساس نسب افراد مرتب شدهاند و بیشتر حول خانوادهٔ زبیر متمرکز است. این کتاب بیشتر به شرح حال خلفا، حکام و افراد سرشناس و شخصیت آنان میپردازد. به همراه دیگر کتب انساب مانند انساب الاشراف، جمهره یکی از کتب اصلی در نسبشناسی اعراب است.
از کتابهای مهمی که از او باقی مانده کتاب الموفقیات است. این کتاب مجموعه روایاتی است که هر کدام به طور مستند نقل شده و سبک حدیثی بر آن حاکم است" و حقایق زیادی را درباره علی بن ابیطالب و نیز نزاعهای شدید بین قریش و انصار برملا میسازد.[2]
منابع
- بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «الزبير بن بکار». فرهنگزندگینامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۱۹. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - «زبیر بن بکار - ویکی فقه». wikifeqh.ir. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۴-۲۰.
- S. Leder. "al-Zubayr b. Bakkār." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2013
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.