حسین کاظم‌زاده ایرانشهر
حسین کاظم‌زاده (۲۰ دی ۱۲۶۲ در تبریز - ۲۷ اسفند ۱۳۴۰ در سوئیس) معروف به ایرانشهر از نویسندگان ایرانی است. شهرت وی به «ایرانشهر»، به‌دلیل انتشار مجله‌ای به همین نام بین سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۶ شمسی است. وی برادر دمکرات معروف، دکتر زین‌العابدین است. او مدتی دیپلمات سفارت ایران در لندن بود.[1]
حسین فرزند حاج میرزا کاظم در شهر تبریز چشم به جهان گشود. وی در استانبول انجمنی مخفی به نام «انجمن برادران ایرانی» را برای پیشبرد جنبش مشروطه پایه‌گذاری کرد. ایرانشهر از سال ۱۳۱۵ خورشیدی در روستای دگرسهایم ایالت سنت گالن سوییس به تألیف و نگارش کتاب‌های گوناگون همت گماشت.
کاظم‌زاده در برلین با همکاری ابراهیم پورداوود و چند تن دیگر مجلهٔ ایرانشهر را منتشر می‌کرد. شمارهٔ نخست این مجله در ۲۲ ژوئن ۱۹۱۹ در ۱۶ صفحه انتشار یافت.
کاظم‌زاده در اواخر عمر در سوییس به مسایل باطنی روی آورد و به نوشته شهبازی به سمت انجمن تئوسوفی گرایش پیدا کرد.[2] وی در سال ۱۹۵۵ میلادی کاندید دریافت جایزه صلح نوبل گردید اما موفق به دریافت آن نشد[3]
آثار
- اصول اساسی فن تربیت
- راه نو در سیر نژاد نو
- راه نو در تعلیم وتربیت
- رهبر نژاد نو
- شرح زندگانی زرتشت
- شرح زندگانی پیامبر اسلام
- شرح حال و آثار مولانا
- اسرار هبوط آدم و حوا و قصه بهشت و کیمیای حقیقی
- مناجات باطنی
- علل دردهای جسمانی
- تداوی روحی
پانویس
- رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، ص ۱۸۶
- [www.shahbazi.org/pages/Maryamiyya3.htm «تئوسوفیسم و باستان‌گرایی هندو- آریایی»] مقدار
|نشانی=را بررسی کنید (کمک). وبگاه شهبازی. دریافت‌شده در ۴ دسامبر ۲۰۱۴. - http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=4486
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به حسین کاظم‌زاده ایرانشهر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- ابراهیم پورداوود، آناهیتا
- رضا بیگدلو: ۱۳۸۰، باستان‌گرایی در تاریخ معاصر ایران، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.
- IRĀNŠAHR, ḤOSAYN KĀẒEMZĀDA – Encyclopaedia Iranica
