ملک کاووس یکم
ملک کاووس اول از فرمانروایان پادوسپانیان در نور بود که میان سالهای ۸۵۷ تا ۸۷۱ هجری حکومت داشت. ملک کاووس مؤسس و اولین ملک در شاخهٔ ملکان نور است که پس از بحرانی جانشینی کیومرث، در نیمی از قلمرو پیشین خاندان پادوسپانی استقرار یافتند.
ملک نور | |
سلطنت | ۸۵۷ تا ۸۷۱ هجری |
---|---|
پیشین | ملک مظفر |
جانشین | ملک جهانگیر یکم |
دودمان | پادوسپانیان |
پدر | ملک کیومرث یکم |
دین و مذهب | اسلام |
بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
گرگان • طبرستان • گیلان • تالش |
بحران جانشینی و تجزیه
با درگذشت ملک کیومرث یکم در سال ۸۵۷ هجری، قلعهٔ رستمدار توسط ملک مظفر مصادره شد و او ادعای جانشینی نمود. مظفر به کاووس که برادر بزرگترش بود، اجازه نداد که جسد پدر را برای غسل و تدفین به درون قلعه آورد. اما حکومت ملک مظفر تنها چند روز دوام آورد و پس از اعلان مخالفت مردم رستمدار و بیعتشان با کاووس، از قدرت کنار رفت و کارکیا محمد دوم (حاکم کیاییان در شرق گیلان) حکومت او را به رسمیت شناخت.
ملک کاووس تبعیت از حکومت قراقویونلو و جهانشاه میرزا را نپذیرفت و برادر دیگرش، ملک جلالالدین اسکندر، برای خود از مردم بیعت گرفته و سرانجام دو برادر پس از درگیریهایی، قلمرو پادوسپانی را تجزیه کرده و کاووس در نور و اسکندر در کجور استقرار یافتند.
منابع
- چراغعلی اعظمی سنگسری. «گاوباریان پادوسپانی». ص ۱۴۰–۱۴۴.