ادریسیان
اِدریسیان (به عربی: الأدارسة) سلسله‌ای بودند که در مراکش و بخشی از الجزایر فرمانروایی کرده‌اند. آن‌ها نخستین سلسله‌ای بودند که سعی کردند باورهای شیعه را، البته به صورت بسیار ضعیف، در مغرب رواج دهند. تا زمان آن‌ها خوارج برابری‌خواه افراطی بر این منطقه فرمانروایی داشتند. ادریس اول نوه حسن ابن علی بود و از این رو با سلسله امامان شیعه پیوسته بود.[1]
ادریسیان | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۷۸۸–۹۸۵ | |||||||||
_(1258_1659).svg.png.webp) پرچم | |||||||||
.PNG.webp) | |||||||||
 | |||||||||
| پایتخت | ولیلیفاسHajar an-Nasar | ||||||||
| دین(ها) | زیدیه | ||||||||
| حکومت | پادشاهی | ||||||||
| دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||||
• بنیان‌گذاری | ۷۸۸ | ||||||||
• فروپاشی | ۹۸۵ | ||||||||
| |||||||||
| خاندان اجدادی | آل حسن |
|---|---|
| عنوان‌ها | امیر مراکش |
| موسس | ادریس یکم |
| سال تأسیس | ۱۷۲ هجری قمری |
گمان می‌رود که ادریس اول بنای شهر فاس را آغاز کرده‌است. این شهر، مهاجران اسپانیایی مسلمان و افریقیه را جذب کرد و شهری پرجمعیت گشت و پایتخت ادریسیان شد. دوره فرمانروایی ادریسیان از جهت گسترش فرهنگ اسلامی در میان قبایل تازه مسلمان شده بربر مهم است.[1]
ادریسیان در اثر فشارهای فاطمیان مصر و امویان اندلس رو به نابودی گذاشتند ولی دوباره در سال ۳۳۶ق نه به عنوان دولت بلکه به عنوان والیان بنی‌امیه اسپانیا بر منطقه فرمانروایی کردند. در سال ۳۴۶ق، امویان اسپانیا حسن، آخرین فرمانروای ادارسه را اسیر کردند و او را به قرطبه انتقال دادند و به این ترتیب پس از دو سده فرمانروایی، دودمان ادریسی به کلی از میان رفت.[2]
فرمانرواها
پانویس
- کلیفورد ادموند بوسورث، ۴۵.
- استانلی لین پل، ۴۴
منابع
- استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان
- کلیفورد ادموند بوسورث (۱۳۷۱)، سلسله‌های اسلامی، ترجمهٔ فریدون بدره‌ای، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی(پژوهشگاه)