دودمان جین (۴۲۰–۲۶۵)

دودمان جین (۴۲۰–۲۶۵ میلادی) سلسله‌ای بود که پس از دوره سه امپراتوری (کائو وی، ووی شرقی و شو هان) وحدت چین را به‌طور موقتی برقرار کرد؛ این حکومت به دو دورهٔ غربی و شرقی تقسیم می‌شود.[1]

دودمان جین

晉朝
جین
۲۶۵–۴۲۰
جین غربی در سال ۲۸۰ میلادی
پایتختلوئویانگ (۲۶۶–۳۱۱)
چانگ‌آن (۳۱۳–۳۱۶)
جیانکانگ (۳۱۷–۴۲۰)
زبان(های) رایجچینی باستان
دین(ها)
آیین بودایی، تائوئیسم، کنفسیوس‌گرایی، ادیان سنتی چینی
حکومتپادشاهی مطلقه
امراتور 
• ۲۶۶ تا ۲۹۰
امپراتور وو جین (نخستین امپراتور جین غربی)
• ۳۱۳ تا ۳۱۶
امپراتور مین جین (واپسین امپراتور جین غربی)
• ۳۱۷ تا ۳۲۳
امپراتور یوان جین (نخستین امپراتور جین شرقی)
• ۴۱۹ تا ۴۲۰
امپراتور گونگ جین (واپسین امپراتور جین شرقی)
Chancellor 
تاریخ 
• تأسیس دودمان جین تحت حکومت خاندان سیما
۲۶۵
• متحدسازی چین تحت دودمان جین
۲۸۰
• جین به‌سمت جنوب رود هوای پیش می‌رود، جین شرقی آغاز می‌شود.
۳۱۷
• انتقال قدرت به لیو سونگ
۴۲۰
جمعیت
• ۳۰۰
۳۵٬۰۰۰٬۰۰۰
واحد پولسکه چینی، کش چینی
پیشین		پسین
کائو وی
دودمان وو (سه امپراتوری)
سلسله‌های شمالی و جنوبی (چین)
دودمان لیو سونگ
امروز بخشی ازجمهوری خلق چین، ویتنام، مغولستان

فهرست امپراتوران
نوشتار اصلی: فهرست امپراتوران دودمان جین

جین غربی
جین غربی در ۲۸۰ میلادی

دودمان جین غربی (۲۶۵–۳۱۶) توسط امپراتور وو تأسیس شد؛ کسی که به نام سیما یان شناخته شده بود. اگرچه یک دوره کوتاه وحدت را پس از تسخیر وو شرقی در ۲۸۰ میلادی به وجود آورد، اما حکومت جین یک جنگ ویرانگر داخلی را متحمل شد، (جنگ ۸ شاهزاده) بعد از آنکه نتوانست شورش قبایل کوچگر وو هو را سرکوب نماید. پایتخت، لوئویانگ، در ۳۱۱ تسخیر شد و امپراتور هوآی نیز دستگیر شد. جانشین او، امپراتور مین، هم در ۳۱۶ در چانگان اسیر شد.

جین شرقی
Hunping jar of the Western Jìn, with بوداگرایی figures. باقی

ماندهٔ دربار جین به شرق گریختند و دولت خود را در جیان کانگ احیا کردند. آنان زیر رهبری یک عضو از خانوادهٔ سلطنتی به نام شاهزاده لانگیه گرد آمدند. او خود را امپراتور یوآن، فرمانروای جین شرقی، نامید. (۳۱۷–۴۲۰)، زمانی که اخبار سقوط چانگان به جنوب رسید.

بحران‌های نظامی از قبیل شورش ژنرال وانگ دون و سو جون، امپراتوری جین شرقی را در طی ۱۰۴ سال حکومت خویش به ستوه درآورد. اما نبرد رودخانه فِی، تبدیل به پیروزی اصلی جین شد که پاداشی بود برای همکاری هوآن چونگ، برادر ژنرال بزرگ هوآن ون و نخست‌وزیر شی آن بود. بعدها، هوآن چوآن پسر هوآن ون تخت سلطنت را غصب کرد و نام حکومت را به چو تغییر داد. او هم توسط لیو یو سرنگون گشت؛ کسی که امپراتور آن را دوباره به مقام خویش برگرداند و بعد وی را خفه کرد و برادرش، امپراتور گانگ (گونگ) را در ۴۱۹ میلادی به حکومت رساند. امپراتور گانگ در سال ۴۲۰ میلادی به نفع لیو یو از سلطنت کناره‌گیری کرد و این امپراتوری به پادشاهی لیو سونگ تبدیل شد که اولین دولت جنوبی نام گرفت.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. عزیزی، دسعید (۱۳۹۷). تاریخ چین از آغاز تا قرن 21. یزد: انتشارات سید علی زاده. صص. ۲۱۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۸۸۱۰-۳۲-۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.