نهاد عمومی غیردولتی
مؤسسات و نهادهای عمومی غیر دولتی از نظر ماده ۵ قانون محاسبات عمومی کشور [1] واحدهای سازمانی مشخصی هستند که با اجازه قانون به منظور انجام وظایف و خدماتی که جنبه عمومی دارد، تشکیل شده یا می‌شود.
| این مقاله بخشی از رشته مقالات دربارهٔ سیاست در ایران است |
| سیاست در ایران |
|---|
 |
| نظام جمهوری اسلامی ایران |
|
|
فهرست نهادها و مؤسسات عمومی غیر دولتی در ایران
قانون فهرست نهادها و مؤسسات عمومی غیر دولتی مصوب سال ۱۳۷۳٫۰۴٫۲۹ دوره چهارم مجلس شورای اسلامی به ریاست علی‌اکبر ناطق‌نوری [2] این نهادها را تعریف نمود، که البته در گذر زمان با الحاقیاتی به تعداد این نهادها به شرح زیر افزوده گردیده است:
- شهرداریها و شرکتهای تابعه آنان مادام که بیش از ۵۰ درصد سهام و سرمایه آنان متعلق به شهرداریها باشد
- بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی
- صندوق کارآفرینی امید
- هلال احمر
- کمیته امداد امام خمینی
- نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور
- بنیاد شهید انقلاب اسلامی
- بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
- کمیته ملی المپیک ایران
- بنیاد پانزده خرداد
- سازمان تبلیغات اسلامی
- سازمان تأمین اجتماعی
- فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران
- مؤسسه‌های جهاد نصر، جهاد استقلال و جهاد توسعه
- کتابخانه حضرت آیت‌الله مرعشی نجفی (قم)
- جهاد دانشگاهی
- دانشگاه آزاد اسلامی
- بنیاد امور بیماریهای خاص
- صـندوق بیمه روستاییان و عشایر
- صندوق تأمین خسارتهای بدنی
- سازمان نظام پزشکی
مقایسه با سایر کشورها
در قوانین ایران نهاد عمومی غیر دولتی نباید با سازمان مردم نهاد یا سازمان غیر دولتی یا سازمان غیر حکومتی یا (به انگلیسی: Non-governmental organization) یا (به انگلیسی: NGO) اشتباه شود.
مفهوم مشابه در قوانین انگلیس عبارت از Non-Departmental Public Body یا NDPB [3] یا Quango می باشد.
پیوند به بیرون
منابع
بر اساس ماده 3 قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 18/11/1386 تعریف نهادهای عمومی غیر دولتی دچار تغییراتی شد که بدلیل نسخ ضمنی در تعریف این نهادها باید از تعاریف جدید استفاده نمود