راه کاروانی اکباتان بابل

راه کاروانی اکباتان بابل مسیری بود که در دنیای قدیم میان دو تمدن مؤثر و پیشتاز برقرار گشته بود. نواحی پارسوا و زاموآ که در دره‌های زاب‌کوچک و دیاله قرار داشته عمقاً در جبال زاگرس پیش رفته اجازه می‌دهند که چند سلسله کوهستان‌های متوازی قطع شود و معبر نسبتاً سهل‌العبوری ایجاد گردد.

مسیر جاده

گردنه‌هایی که در اینجا وجود داشت و گذرگاهی به سوی شرق بوده از طرف مغرب راه رسیدن به سرزمین ماد را می‌گشود.[1] بویژه درهٔ دیاله همواره راه اصلی مرابطات بابل و نواحی دور دست و داخلی ایران و کشورهای واقع در مشرق آن بود. این راه از دروازه ماد می‌گذشت [2] و بسوی اکباتان باستانی ممتد بوده است.

پانویس

  1. اکنون راه‌های کاروان‌روی بانه-سنندج-همدان و سلیمانیه-سرپل‌ذهاب-کرمانشاه-همدان
  2. اکنون گردنه‌ای که به درهٔ ماهیدشت منتهی می‌شود

منایع

  • ای. م. دیاکونوف. تاریخ ماد. ترجمه کریم کشاورز. انتشارات: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. تهران ۱۳۸۰. شابک ۹۶۴−۴۴۵−۱۰۶−۶

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.