غفار حسینی
غفار حسینی شاعر، مترجم، استاد دانشگاه و از فعالین کانون نویسندگان ایران و یکی دیگر از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای است که در بیستم آبان ۱۳۷۵ در منزل مسکونی خود در تهران به قتل رسید.
| غفار حسینی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳ فروردین ۱۳۱۳ خمین |
| درگذشت | ۲۰ آبان ۱۳۷۵ در منزل مسکونی خود |
| آرامگاه | روستای فرج آباد خمین |
| محل زندگی | تهران، لندن، پاریس |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | استاد دانشگاه |
| کارهای برجسته | از فعالین کانون نویسندگان |
| همسر(ها) | فرنگیس فروتن |
| فرزندان | مانلی مزدک |
وی در سیزدهم فروردین ۱۳۱۳ در نزدیکی الیگودرز زاده شد. در تهران، کارشناسی ادبیات انگلیسی خواند و سپس در رشته‌ی جامعه‌شناسی به درجه‌ی کارشناسی ارشد و دکترا دست یافت. در دوران ریاست بهرام بیضایی در دپارتمان تئاتر دانشکده‌ی هنرهای زیبا، مدتی استاد رشته‌ی جامعه‌شناسی هنر بود. پس از مدتی، به لندن و از آنجا به پاریس مهاجرت کرد.[1]
غفار حسینی در قبل از ماجرای اتوبوس ارمنستان در جلسه جمع مشورتی کانون نویسندگان برای سفر به ارمنستان با اتوبوس، ضمن خودداری از پذیرش دعوت برای حضور در این سفر به دیگر اعضا به صراحت هشدار داده بود که «همه‌تان را می‌اندازند به ته دره».[2] فرج سرکوهی بعدها در نامه‌ای به پیام امروز نوشته‌است: «خبر را آقای هاشمی (مهرداد عالیخانی)، در یک جلسه بازجویی به من داد و گفت «غفار را هم حذف کردیم.» شبی را به یاد آوردم که غفار در جلسه‌ی مشورتی کانون نویسندگان گزارش داد که او را در یکی از هتل‌های تهران، تحت فشار قرار داده‌اند و تهدید به مرگ کرده‌اند.»
آثار
- خون سفید شمشیر (مجموعه شعر)
- تاریخ ترکان آسیای میانه اثر بارتلد
- هنر و جامعه اثر رژه باستید
- جامعه‌شناسی رمان اثر گلدمن
پانویس
- یادداشت نیلوفر بیضایی در صفحه‌ی فیس‌بوک خود، دهم نوامبر 2020 میلادی.
- سالگرد «سفر مرگ»؛ اتوبوسی که دیگر حرکت نمی‌کند؟، بی‌بی‌سی فارسی
