فلفل صورتی

فلفل صورتی (به انگلیسی false pepper - pink pepper[1]) درختی زینتی و همیشه‌سبز است. فلفل‌صورتی، ارتباطی به فلفل واقعی ندارد. این گیاه در زبان فرانسه به "توت صورتی" و "رزخلیج" هم مشهور است. میوهٔ رسیدهٔ این گیاه، خشک و صورتی رنگ است. از آنجا که شکل و اندازهٔ میوه این گیاه، مشابه فلفل واقعی است، در بازار بنام فلفل‌صورتی عرضه می‌شود[2]. این گیاه از خانواده پسته‌ایان است. این میوه ممکن است حساسیت‌زا باشد.[3]

فلفل صورتی

فلفل‌صورتی متمایز از فلفل واقعی

فلفل‌صورتی سبک و اغلب توخالی است و نسبت به فلفل، بیشتر معطر است. این میوه تندی سبکتر از فلفل را با طعم مرکبات دارد.

فلفل‌صورتی میوه درخت فلفل برزیلی

درخت فلفل برزیلی، از سرده شینوس بوده و در نام‌گذاری دوتائی، تربین‌تیفولیا شینوس (به انگلیسی: Schinus terebinthifolius) خوانده می‌شود و به نام رزخلیج هم شناخته می‌شود. این گونهٔ شینوس درختچه است.

فلفل‌صورتی میوه درخت فلفل پروئی

درخت فلفل پروئی از سرده شینوس است. در نام‌گذاری دوتائی، مول شینوس (به انگلیسی: Schinus_ molle) خوانده می‌شود[2]. بلندی این درخت ۱۰–۵ متر است. این گونهٔ شینوس، بزرگترین انواع آن است و طولانی‌ترین طول عمر را دارد.

توزیع جغرافیایی

فلفل‌صورتی گیاه بومی شمال آمریکای لاتین، کوه‌های آند در پرو است و در کشورهای برزیل، آرژانتین و شیلی مرکزی نیز می‌روید. این گیاه قابلیت آن را دارد که اگر در هرجای دنیا کشت شود، اهلی گردد. گونه وحشی این گیاه در برخی ایالت‌های کشور آمریکا می‌روید.

کاربرد
  • از این گیاه به عنوان ادویه استفاده می‌شود که عطر، طعم و رنگ خوبی دارد.
  • درخت گونهٔ مول_شینوس چوب بسیار محکمی دارد و از آن برای ساختن زین استفاده می‌شود.

هشدار سازمان غذا و دارو

در سال ۱۹۸۲، کشور آمریکا ورود فلفل‌صورتی را ممنوع اعلام‌کرد. گفته می‌شد که دراثر خوردن میوه این گیاه، فرد دچار تورم پلک‌ها و سوءهاضمه می‌شود، مشابه اثر پیچک سمی آمریکایی. درمقابل، کشور فرانسه اعلام کرد درصورت رعایت شرایط تجویزشدهٔ کشت، میوه این گیاه قابل خوردن خواهدبود.[4] در حال حاضر، ممنوعیتی برای واردکردن این گیاه وجود ندارد. اما برچسب تأیید سلامت آمریکا را ندارد.[5]

منابع
  1. «perfume ingredient, fragrance and essential oils Schinus molle (Anacardiaceae)». www.fragrantica.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۱۱.
  2. یادکرد خالی (کمک)
  3. "The chic pink peppercorn may reap a rash of ills (January 7, 1982)". Retrieved 2015-08-04.
  4. Burros, Marian (1982). "F.D.A. and French disagree on pink peppercorn's effects". The New York Times (31 March). Retrieved 13 September 2012.
  5. Singh, Ram J.; Lebeda, Ales; Tucker, Arthur O. (2011). "2. Medicinal Plants—Nature's Pharmacy". In Singh, Ram J. Genetic Resources, Chromosome Engineering, and Crop Improvement: Medicinal Plants. 6. CRC Press (published 15 September 2011). p. 17. ISBN 978-1-4200-7384-3.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pink peppercorn». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فارسی، بازبینی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۷.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.