موسی نامجو

موسی نامجو
موسی نامجو
وزیر دفاع ملی
	مشغول به کار; ۲۶ مرداد ۱۳۶۰ – ۷ مهر ۱۳۶۰
رئیس‌جمهور	محمدعلی رجایی
نخست‌وزیر	محمدجواد باهنر محمدرضا مهدوی کنی (کفیل)
پس از	جواد فکوری
پیش از	محمد سلیمی
اطلاعات شخصی
زاده	سید موسی نامجوی; ۲۶ آذر ۱۳۱۷; بندر انزلی، ایران
درگذشته	۶ مهر ۱۳۶۰ (۴۲ سال); کهریزک، استان تهران، ایران
علت مرگ	سقوط هواپیمای سی-۱۳۰
آرامگاه	قطعه ۲۴ بهشت زهرا، تهران
ملیت	ایرانی
همسر(ان)	افسانه طلوعی (ا. ۱۳۴۹–۱۳۶۰)
محل تحصیل	دانشکده افسری
هیئت دولت	دولت دوم دولت موقت مهدوی کنی
دین	اسلام (شیعه)
خدمات نظامی
وفاداری	ایران
خدمت/شاخه	ارتش شاهنشاهی ایران ارتش جمهوری اسلامی ایران
سال‌های خدمت	۱۳۳۷–۱۳۶۰
درجه	سرهنگ
فرمانده	دانشکده افسری
جنگ‌ها/عملیات‌ها	جنگ ایران و عراق
جوایز	نشان نصر (درجه ۱)

سید موسی نامجوی (زادهٔ ۲۶ آذر ١٣١٧ در بندرانزلی – درگذشتهٔ ۷ مهر ١٣۶٠ در حومه شهرری) معروف به موسی نامجو سرهنگ نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و وزیر دفاع در دولت محمدجواد باهنر بود.[1][2]

خدمت نظامی

سید موسی نامجو در ٢۶ آذر ۱۳۱۷ در بندر انزلی به دنیا آمد تاریخ تولد وی در شناسنامه ١٠ آبان ١٣١٧ میباشد اما تاریخ درست وی همان ٢۶ آذر میباشد او پس از انجام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تحصیل در دانشکده افسری ادامه داد و و با مدرک لیسانس نقشه‌برداری (درجه ستوان دومی) در سال ۱۳۴۰ از دانشکده افسری فارغ‌التحصیل شد. او پیش از انقلاب ۱۳۵۷ به سمت عضو هیئت علمی دانشکده افسری منصوب شد که این مسئولیت، بعد از انقلاب به ریاست دانشکده، ارتقاء یافت. وی اولین فرمانده دانشکده افسری جمهوری اسلامی ایران بود که در سال ۱۳۵۸ دست اندر کار تحول اساسی در دانشکده افسری بود،[3] پس از کشته شدن مصطفی چمران، نماینده فرمانده کل قوا (سید روح‌الله خمینی) در شورای عالی دفاع بود[4] و مدتی بعد در نقش وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح به خدمت پرداخت.

زندگی شخصی

نامجو در سال ۱۳۴۹ ازدواج کرد. ثمره این ازدواج، ۳ فرزند(۲ پسر و یک دختر) است.[2]

دیدگاه‌های نامجو

وی مخالف شرایط محیط رژیم سلطنت و جو حاکم بر ارتش شاهنشاهی بود و در جریانات انقلاب ۱۳۵۷ نقش داشت. او از جریانات سیاسی گذشته و اتفاقات جریان «نهضت ملی» آگاهی کامل داشت؛ او نسبت به روح‌الله خمینی علاقه قلبی داشت و وی را سدی در مقابل انحرافات می‌شناخت و سخت نگران انحراف انقلاب بود.[3][5]

درگذشت

مدفن جواد فکوری، ناصر کاظمی،
مصطفی چمران و موسی نامجو در بهشت زهرا

وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران در حادثه سقوط پرواز هرکولس سی-۱۳۰ نیروی هوایی ارتش ایران ۱۳۶۰ همراه با تعدادی از فرماندهان نظامی دیگر جان خود را از دست داد. این گروه در حال بازگشت از مأموریت بررسی وضعیت جبهه‌ها پس از عملیات موفق‌آمیز عملیات ثامن‌الائمه بودند.[6]

علت سقوط هواپیما

در آن زمان دلیل سقوط این هواپیما، حمله هواپیماهای عراقی عنوان شد؛ اما پس از آن مشخص شد که این روایت درست نیست و خلبان و کمک خلبان هواپیما موفق شده‌اند پس از وقوع یک انفجار، آن را در حوالی کهریزک بر روی زمین بنشانند؛ هرچند به علت شدت برخورد با زمین، بسیاری از مسافران آن کشته شدند.[7]

نورالدین کیانوری دربارهٔ علل مرگ سرلشکر فکوری (که یکی از کشته‌شدگان این سانحه می‌باشد)، اتفاقی بودن سانحه هوایی را صراحتاً زیر سؤال برد و دست «عوامل دشمن» را در کار دید. ابوالحسن بنی صدر نیز در مصاحبه‌های مختلف سقوط این هواپیما را کار خود حکومت می‌داند و معتقد است هواپیما بی‌دلیل در آسمان منفجر نشده‌است.[8][9]

افراد و اشخاص دیگری همچون محمود خرم‌دل کمک خلبان این پرواز، سرهنگ صولتی سر خلبان پرواز، ناخدا هوشنگ صمدی، فرمانده تکاوران دریایی مدافع خرمشهر، و محمدعلی شریف‌النسب از فرماندهان میانی ارتش در دوران جنگ، نیز این واقعه را صددرصد مشکوک و حاصل شلیک موشک پدافند خودی به هواپیما ذکر نموده‌اند.[10]

یادبود

امروزه خیابان «گرگان» که یکی از خیابان‌های قدیمی تهران است، به نام سرتیپ نامجو نام‌گذاری شده‌است.[11]
در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۵ از سردیس ایشان در گیلان رونمایی شد.[12]

منابع

«معارف جنگ». maarefjang.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۷.
كریمی، مریم. «فرازی از زندگی شهید سرتیپ خلبان سید موسی نامجو». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.
مدنی، سید جلال الدین (۱۳۸۰). تاریخ سیاسی معاصر ایران جلد اول. دفتر انتشارات اسلامی. صص. ۵. شابک ۹۶۴-۴۷۰-۰۳۵-X.
«حکم انتصاب آقای سید موسی نامجو به عضویت در شورای عالی دفاع». سایت جامع امام خمینی.
«شهید سید موسی نامجو که بود و چه کرد؟». خبرگزاری برنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.
«زندگینامه شهید نامجو». پرچمداران. ۲۰۱۴-۰۱-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.
https://www.bbc.com/persian/iran-features-52636611
کتابچه پرسش و پاسخ با نورالدین کیانوری. مهرماه ۱۳۶۰
«سیره زندگی شهید جواد فکوری در برنامه در محضر شهیدان روایت شد». خبرگزاری بین‌المللی قرآن. دریافت‌شده در ۱۸ اوت ۲۰۱۸.
https://www.bbc.com/persian/iran-features-52636611
«محله به محله - خیابان گرگان». ایسنا. ۲۰۱۷-۱۲-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.
«رونمایی از سردیس پنج تن از مشاهیر گیلان». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۸ بهمن ۱۳۹۵.

۱۱ وزیر دفاع؛ از دولت موقت تا دولت دهم بولتن‌نیوز

مناصب نظامی
پیشین: ؟	فرمانده دانشکده افسری ۱۳۵۸ – ۱۳۶۰	پسین: ؟
مناصب سیاسی
عنوان جدید	نماینده ولی فقیه در شورای عالی دفاع ملی ۱۳۶۰ متصدی همزمان: سید علی خامنه‌ای	بدون متصدی تصدی بعدی توسط: قاسمعلی ظهیرنژاد
پیشین: جواد فکوری	وزیر دفاع ملی ۱۳۶۰	پسین: محمد سلیمی

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] «معارف جنگ». maarefjang.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۷.

[:1-2] كریمی، مریم. «فرازی از زندگی شهید سرتیپ خلبان سید موسی نامجو». fa. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.

[:0-3] مدنی، سید جلال الدین (۱۳۸۰). تاریخ سیاسی معاصر ایران جلد اول. دفتر انتشارات اسلامی. صص. ۵. شابک ۹۶۴-۴۷۰-۰۳۵-X.

[4] «حکم انتصاب آقای سید موسی نامجو به عضویت در شورای عالی دفاع». سایت جامع امام خمینی.

[5] «شهید سید موسی نامجو که بود و چه کرد؟». خبرگزاری برنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.

[6] «زندگینامه شهید نامجو». پرچمداران. ۲۰۱۴-۰۱-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.

[7] ttps://www.bbc.com/persian/iran-features-52636611

[8] کتابچه پرسش و پاسخ با نورالدین کیانوری. مهرماه ۱۳۶۰

[9] «سیره زندگی شهید جواد فکوری در برنامه در محضر شهیدان روایت شد». خبرگزاری بین‌المللی قرآن. دریافت‌شده در ۱۸ اوت ۲۰۱۸.

[10] ttps://www.bbc.com/persian/iran-features-52636611

[11] «محله به محله - خیابان گرگان». ایسنا. ۲۰۱۷-۱۲-۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۹.

[12] «رونمایی از سردیس پنج تن از مشاهیر گیلان». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۸ بهمن ۱۳۹۵.

وزیران دفاع ایران
احمد مدنی (۱۳۵۷–۱۳۵۸) محمدتقی ریاحی (۱۳۵۸) مصطفی چمران (۱۳۵۸–۱۳۵۹) جواد فکوری (۱۳۵۹–۱۳۶۰) موسی نامجو (۱۳۶۰) محمد سلیمی (۱۳۶۰–۱۳۶۳) میرحسین موسوی* (۱۳۶۳) محمدرضا رحیمی* (۱۳۶۳–۱۳۶۴) محمدحسین جلالی (۱۳۶۴–۱۳۶۸) اکبر ترکان (۱۳۶۸–۱۳۷۲) محمد فروزنده (۱۳۷۲–۱۳۷۶) علی شمخانی (۱۳۷۶–۱۳۸۴) مصطفی محمدنجار (۱۳۸۴–۱۳۸۸) احمد وحیدی (۱۳۸۸–۱۳۹۲) حسین دهقان (۱۳۹۲–۱۳۹۶) امیر حاتمی (۱۳۹۶–تاکنون)
* سرپرست