اشتبین

روستای اشتبین مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان جلفا، کناررود خانه ارس، روستای اشبتین واقع شده‌است. روستای پلکانی اشتبین، از توابع بخش سیه‌رود و دهستان نوجه‌مهر شهرستان جلفا می‌باشد و از مجموعه سه آبادی به نام‌های هراس، سیاوشان و جعفرآباد تشکیل شده‌است که پس از گذر از جلفا، روستای سیه رود، نوردوز، کردشت از سه راهی هراس به روستای اشتبین وارد می‌شوند و فاصله روستا از جاده اصلی و مرزی سیه رود-خداآفرین حدود ۷ کیلومتر می‌باشد و راه ارتباطی روستای اشتبین با اطراف، از طریق جاده ایست که از سمت مرز نوردوز و کردشت به طرف روستا می‌آید.

روستای اشتبین
نامروستای اشتبین
کشورایران
استاناستان آذربایجان شرقی
شهرستانشهرستان جلفا
اطلاعات اثر
نوع بناپلکانی
دیرینگیدوره صفوی
دورهٔ ساخت اثردوره صفوی
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۲۶۹۲
تاریخ ثبت ملی۱۷ خرداد ۱۳۷۹
روستای اشتبین

وجه تسمیه

برخی از کارشناسان دربارهٔ علت نام‌گذاری این روستا به اشتبین می‌گویند، این روستا از ترکیب سه روستای همجوار به نام‌های «هراس»، «جعفرآباد» و «سیاوشان» تشکیل شده و از این رو «اوشتبین» مرکب از دو کلمه «اوش» به معنی عدد سه و «تبین» به معنی طایفه در زبان تاتی تشکیل گردیده است و همچنین اکثریت مردم این روستا علت نامگذاری روستا را قرارگیری آن در میان سه کوه بلند می‌دانند، نام روستا از ترکیب دو کلمه «اوش» به معنی عدد سه و «بیین» به معنی میان گرفته شده‌است[1]

معماری روستا

روستای اشتبین که همچون نگینی سرسبز و زیبا می‌باشد، به دلیل شیب تند کوه، دارای خانه‌هایی با معماری پلکانی است به طوری که حیاط یک خانه سقف خانه‌ای دیگر می‌باشد و خانه‌های قدیمی این روستا به شیوه معماری دوره صفویه و قاجاریه ایجاد گشته است.[2] نرده‌های زیبا، سرستونهای منقش، ارسی‌ها و پنجره‌ها همه از هنر و تمدن والای اهالی این روستا حکایت می‌کنند و تزئینات در شکل گیری معماری زیبای این روستا نقش بسیار مهمی دارد.[1]

خانه سلمانزاده

خانه سلمانزاده از خانه‌های قدیمی داخل روستا می‌باشد که با توجه به کتیبه موجود در سردر بنا، قدمت این خانه به دوره صفوی و سال ۹۷۷ هجری قمری می‌رسد که به نام آخرین مالک آن سلمانزاده نامیده می‌شود و دارای ۳۰۵ مترمربع مساحت می‌باشد که چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، گورستان قدیمی، کتیبه‌های مرمرین مربوط به قرن‌های نهم و دهم هجری و مقبره حکیم ابولقاسم نباتی حکایت از پیشینه تاریخی و فرهنگی این روستای تاریخی دارد.[3]

ثبت ملی

این اثر در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۶۹۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[4]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «اشتبین، روستایی با معماری منحصر به فرد، خبرگزاری مهر».
  3. «مرمت خانه سلمانزاده روستای اشتبین، خبرگزاری میراث آریا». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ مارس ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۹.
  4. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.