غلامحسین کرباسچی

غلامحسین کرباسچی (زاده ۱۳۳۲) روحانی و سیاست‌مدار ایرانی است که هم‌اکنون به عنوان دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی فعالیت می‌کند. وی در دولت‌های سوم و چهارم از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ استاندار اصفهان بود و در فاصله سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۷ به عنوان شهردار تهران فعالیت می‌کرد.

غلامحسین کرباسچی
غلامحسین کرباسچی
سی و نهمین شهردار تهران
مشغول به کار
دی ۱۳۶۸ – ۱۵ فروردین ۱۳۷۷
پس ازمرتضی طباطبایی (سرپرست)
پیش ازمرتضی الویری
استاندار اصفهان
مشغول به کار
۲۵ بهمن ۱۳۶۱ – ۱۷ دی ۱۳۶۸
رئیس‌جمهورسید علی خامنه‌ای
پس ازعبدالله کوپایی
پیش ازمحمدرضا واقفی امامزاده
دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی
اطلاعات شخصی
زاده۱۳۳۲ (۶۶ سال)
قم
ملیت ایران
حزب سیاسیحزب کارگزاران سازندگی
پیشهسیاستمدار
دیناسلام (شیعه)
کرباسچی در دانشگاه صنعتی شریف، سال ۱۳۸۸

زندگی‌نامه

غلامحسین کرباسچی در سال ۱۳۳۲ در قم زاده شد. پدرش آیت‌الله محمدصادق کرباسچی (ملقب به تهرانی) از افراد نزدیک به بیت سید روح‌الله خمینی در شهر قم بود. وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی به حوزه علمیه قم وارد شد و در مدرسه علمیه حقانی مشغول به تحصیل گردید. او سه ساله درس آیت‌الله حسینعلی منتظری و حسین وحید خراسانی را گذراند. کرباسچی سال ۱۳۵۱ با تشویق سید محمد بهشتی به دانشگاه رفت و در رشته علوم ریاضی کاربردی در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.[1]

کرباسچی فعالیت سیاسی خود را از سنین نوجوانی و در مخالفت با حکومت پهلوی آغاز نمود و چندین بار بعلت سخنرانی به شهربانی احضار شد. وی پیش از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ در مجموع ۳ بار توسط ساواک دستگیر شد. نخستین بار در اسفند ماه ۱۳۵۲ دو ماه در کمیته مشترک ضد خرابکاری و دو ماه نیز در زندان اوین زندانی بود و آخرین بار از ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۵ را در زندان سپری کرد.[2]

فعالیت‌های اجرایی

کرباسچی در سال ۱۳۵۷ از طرف سید احمد خمینی به عضویت کمیته استقبال از روح‌الله خمینی درآمد. پس از بازگشت وی به تهران، در دفتر روح‌الله خمینی فعالیت می‌کرد و هنگامی که خمینی راهی قم شد، کرباسچی نیز از همراهان وی بشمار می‌آمد. وی سپس به سازمان رادیو تلویزیون رفت و شروع به ساخت برنامه‌های مذهبی نمود.[2] کرباسچی که هنگام رفتن به دانشگاه، لباس روحانیت را نمی‌پوشید، هنگامی که فعالیت در رادیو تلویزیون را آغاز نمود، با توجه به شرایط بار دیگر لباس روحانیت را کنار گذاشت، که از آن پس این ترک لباس برای وی همیشگی شد و همچنان نیز ادامه دارد.[3] او سپس به عنوان نماینده روح‌الله خمینی در ژاندارمری جمهوری اسلامی منصوب شد.

استانداری اصفهان

کرباسچی در سال ۱۳۶۱ با فرمان و نظر مستقیم روح‌الله خمینی به عنوان استاندار اصفهان منصوب گردید و تا سال ۱۳۶۸ در این جایگاه فعالیت نمود. پس از پایان جنگ ایران و عراق در سال ۱۳۶۸ از استانداری اصفهان به شهرداری تهران منتقل شد.

شهرداری تهران

غلامحسین کرباسچی پس از انتصاب بعنوان شهردار تهران، طرح جامع شهر تهران را که در زمان شهرداری غلامرضا نیک‌پی طرح‌ریزی شده‌بود ادامه داد، که در کنار گذاردن پیشنهادهای مطرح شده بعد از پایان جنگ مبنی بر انتقال پایتخت از تهران به شهری دیگر تأثیرگذار بود. او در دوران شهرداری تهران و در جریان اقدامات خود از حمایت هاشمی رفسنجانی بر خوردار بود.[1] در دوران وی برای اولین بار شهردار تهران در هیئت دولت در کنار وزرا و معاونان رئیس‌جمهور حضور یافت. این وضعیت تا انتصاب محمود احمدی‌نژاد به شهرداری تهران ادامه داشت.

در آستانهٔ برگزاری انتخابات مجلس پنجم، وی به همراه عده‌ای دیگر از وزرا و معاونان هاشمی رفسنجانی، حزب کارگزاران سازندگی را تأسیس کرد و در کنار جامعهٔ روحانیت مبارز تهران به ارائه لیست انتخاباتی پرداخت. پس از کناره‌گیری وزرای دولت هاشمی رفسنجانی از حزب کارگزاران به دستور علی خامنه‌ای، غلامحسین کرباسچی عملاً به عنوان چهرهٔ اول حزب مطرح شد.

تأسیس مؤسسه همشهری و انتشار روزنامه همشهری و نشریات و ویژه نامه‌های وابسته به آن و راه اندازی فرهنگسراها و خانه‌های فرهنگ در تهران از اقدامات وی بود. به دلیل تعارض میان نحوه مدیریت اماکن فرهنگی شهرداری با خواست‌های مدافعین نظریه «مبارزه با تهاجم فرهنگی» سید علی خامنه‌ای، مجلس پنجم سازمان فرهنگی-هنری شهرداری تهران را از کنترل شهردار خارج کرد. از نظر آنان فرهنگسراها به رقیبی برای مساجد و پایگاه‌های بسیج تبدیل شده و از طرح کاخ جوانان که قبل از انقلاب در ایران ساخته شده بود، اقتباس شده‌اند. گروه انصار حزب‌الله نیز تظاهرات‌هایی را در مقابل مؤسسه همشهری راه اندازی کرد.

زندان

محاکمه غلامحسین کرباسچی در سال ۱۳۷۷ انجام شد و به اتهام فساد مالی به زندان محکوم شد. وی تا سال ۱۳۷۹ بیش از ۲ سال را در زندان اوین سپری نمود. در اسفند سال ۱۳۸۵ دادگاه مطبوعات، روزنامه هم‌میهن را که کرباسچی مدیرمسئول آن بود، از اتهاماتی که در سال ۱۳۷۹ مبنای توقیف آن شده بود تبرئه کرد. این روزنامه از اواخر اردیبهشت ۱۳۸۶ به سردبیری محمد قوچانی دوباره منتشر شد،[4] ولی پس از انتشار ۴۳ شماره قاضی مرتضوی دادستان تهران به دلیل نقض دادرسی آن را دوباره توقیف کرد.[5][6][7][8][9][10]

انتخابات ۱۳۸۸

کرباسچی در انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) از نامزدی مهدی کروبی حمایت کرد و به عنوان معاون اول او در صورت پیروزی معرفی شده بود.[11][12]

پس از ایجاد گشایش‌هایی در حصر کاندیداهای معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، مهدی کروبی به منزل غلامحسین کرباسچی رفت و با وی و خانوادهٔ ایشان دیدار داشت.[13]

بازداشت

پس از تأیید حکم قطعی برای غلامحسین کرباسچی به دلیل اظهارنظر در رابطه با داعش، به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی در تاریخ ۲۲ مرداد ماه۱۳۹۷ ، وی دوشنبه اول بهمن ۱۳۹۷برای اجرای این حکم بازداشت و روانه زندان شد، ولی پس از چندی آزاد گردید.[14]

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ غلامحسین کرباسچی موجود است.
  1. کرباسچی، غلامحسین. دادگاه ملی از دیدگاه مطبوعات و مردم، نشر اوحدی، ۱۳۷۷
  2. «تاریخ ایرانی - ناگفته‌های کرباسچی از زندان پیش و پس از انقلاب». tarikhirani.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۱-۰۶.
  3. «چرا کرباسچی لباس روحانیت را کنار گذاشت؟». ایسنا. ۱۵ دی ۱۳۹۵.
  4. انتشار دوباره هم میهن: بازگشت کرباسچی به صحنه؟ بی‌بی‌سی فارسی، ۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۶
  5. دادخواه: توقیف «هم میهن»غیرقانونی است (نوروز نیوز، ۱۳ تیر ۱۳۸۶)
  6. پنجمین مسئولیت سخنگوی دولت بایگانی‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine (روزنامه هم میهن، ۱۲ تیر ۱۳۸۶)
  7. روزنامه هم میهن توقیف شد(بی‌بی‌سی فارسی، ۱۲ تیر ۱۳۸۶)
  8. همه چیز از یک خواب شروع شد بایگانی‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine (روزنامه هم میهن، ۱۲ تیر ۱۳۸۶)
  9. هم میهن؛ توقیف پایان ناپذیر روزنامه‌ها در ایران (بی‌بی‌سی فارسی، ۱۳ تیر ۱۳۸۶)
  10. کرباسچی: برخورد احمدی‌نژاد قابل پیش‌بینی بود '
  11. BBC فارسی - ایران - کروبی: کرباسچی معاون اول من خواهد بود
  12. «آفتاب - کرباسچی ریاست ستاد انتخاباتی کروبی را پذیرفت». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱.
  13. «مهدی کروبی در خانه غلامحسین کرباسچی+ عکس‌ها». اعتمادآنلاین. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۳۱.
  14. «آزادی وی». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲ بهمن ۱۳٩٧.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.