قطعنامه ۱۸۳۵ شورای امنیت
قطعنامه ۱۸۳۵ شورای امنیت در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران با ۱۵ رأی موافق تصویب شد.
| قطعنامهٔ شمارهٔ ۱۸۳۵ (سازمان ملل متحد) | |
|---|---|
.svg.png.webp) | |
| تاریخ | ۲۷ سپتامبر {{{year}}} |
| کُد | S/RES/1835 |
| موضوع | عدم گسترش سلاح اتمی توسط ایران |
رأی‌گیری | ۱۵ موافق بدون مخالف بدون ممتنع |
| نتیجه | تصویب شد |
| اعضای شورای امنیت | |
اعضای دائم | |
اعضای غیر دائم | |
.svg.png.webp){kind=small}
.svg.png.webp){kind=small}
مفاد قطعنامه
با در نظرداشت گزارش ۱۵ سپتامبر ۲۰۰۸ مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در خصوص اجرای پادمان پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و مفاد قطعنامه‌های شورای امنیت (GOV/۲۰۰۸/۳۸)، با تأکید مجدد بر پایبندی خود بر معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای،
- با تأیید بیانیه رئیس شورا در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۰۶ (S/PRST/۲۰۰۶/۱۵) و قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت (مصوب ۳۱ اوت ۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (مصوب ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (مصوب ۲۴ مارس ۲۰۰۷) و قطعنامه ۱۸۰۳ (مصوب ۳ مارس ۲۰۰۸)؛
- با نظرداشت بیانیه سوم مارس ۲۰۰۸ وزیران خارجه چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، با حمایت نماینده ارشد اتحادیه اروپا که بر رویکرد دووجهی در برخورد با برنامه اتمی ایران تأکید دارد؛
- با تأیید پایبندی شورای امنیت به چارچوبی که پیش‌تر برای حل مسئله هسته‌ای ایران مورد توافق قرار گرفته و با استقبال از تداوم تلاش‌ها در این زمینه؛
- از ایران می‌خواهد که بدون وقفه به تعهداتش در قبال قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت عمل کند و خواسته‌های شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را برآورده سازد.
- تصمیم گرفته‌است موضوع را همچنان زیر نظر داشته باشد.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «United Nations Security Council Resolution 1835». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.