گروتمان
گروتمان (فارسی میانه[1]:garōdmān؛ اوستایی[2]:garō-nmāna) که در ثبت پازند به صورت گروتمان نوشته شده‌است و از دو کلمه گَرو بمعنی «سرود و نیایش» و نمانَ بمعنی «خانه» تشکیل شده‌است و مفهوم «خانه نیایش» یا «خانه سرود» را می‌رساند[3].آن را روشنی بی پایان نیز نامیده‌اند.
بنا به عقاید زرتشتی گروتمان بالاترین طبقه بهشت و پنجمین طبقه آسمان است که بالاتر از ماه‌پایه و پایینتر از مکان امشاسپندان قرار گرفته و جایگاه خورشید و کاخ نور است[4]. آتش برزیسوه در گروتمان آفریده شد[5] و روان پرهیزگاران سه روز پس از مرگ و بعد از گذر از پل چینود به آن خواهد رفت[6].
پانویس
- عریان ۱۳۷۷، ص ۳۵
- خرده اوستا؛ آبان نیایش، بند ۸
- آذرگشسب ۱۳۷۲، ص۳۷
- بهار ۱۳۸۰، ص ۴۸
- بهار ۱۳۸۰، ص ۹۰
- بهار ۱۳۸۰، ص ۱۳۱
منابع
- آذرگشسب، اردشیر. مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان. چاپ سوم تهران: انتشارات فروهر، ۱۳۷۲.
- بهار، مهرداد. بندهش. چاپ دوم تهران: انتشارات توس، ۱۳۸۰.
- عریان، سعید. واژه‌نامه پهلوی-پازند(فرهنگ پهلوی). چاپ اول تهران: ۱۳۷۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.