زریر پسر لهراسپ
زَریر نام پسر لهراسب و برادر گشتاسب است. این نام در اوستا زَیریوَیری آمده است که به معنی زرّین جوشن است.[1] در یکی از جنگهای دینی ایرانیان با تورانیان پهلوانی بنام بیدرفش او را با تیری زهرآلود از پا در آورد.
زریر پسر لهراسپ | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام | زریـــر |
منصب | شاهزاده |
نام پدر | لهراسپ |
فرزند | بستور |
موطن | بلخ |
سایر اطلاعات | |
جنگها | ایران، توران ایران، ترکان بلخ، خلخ |
دشمن | ارجاسپ |
حریف | بیدرفش |
نتیجه نبرد | قتل زریر |
دین و آئین | |
کیش | زرتشتی |
پیامبر | زرتشت |
ملهم | جاماسپ |
زریر در شاهنامه
در زمان پادشاهی لهراسپ رتق و فتق امور کشور توسط فرزندش گشتاسپ سر و سامان میگرفت، در هر مرحلهای که نیاز میشد لهراسپ به وی مأموریت میداد تا گره از مشکلات، اغلب نظامی مرتفع گردد. واگذاری بیحد و حصر امور کشور به گشتاسپ، او انتظار داشت تا به مقام شایستهای نیز مفتخر گردد، امّا هر بار سخن در این باره لهراسپ طفره میرفت و عقیده داشت که او هنوز آداب کشورداری را خوب نیاموخته است. بلاتکلیفی گشتاسپ را تصمیم به خروج از کشور و پناهنده گشتن به روم نمود و یک شب پس از جدال لفظی، با گروهانش پدر را ترک و عازم آ ن دیار غریب شد. لهراسپ به محض اطلاع از خروج گشتاسپ، پشیمان شده زریر برادر کوچکتر را بدنبالش فرستاد تا از میانه راه او را باز گرداند:
همی تاخت اسپ از پی او زریر | زمانی بجایی نیاسود دیر | |
چو آواز اسپان بر آمد ز راه | برفتند گردان ز نخچیرگاه | |
چو بنهاد گشتاسپ گوش اندر آن | چنین گفت با نامور مهتران | |
که این جز به آواز اسپ زریر | نماند که او راست آواز شیر | |
نه تنها بیامد گر او آمدست | که با لشکری جنگجو آمدست[2] |
پانویس
- مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، پاره نخست، رویهٔ ۲۷۳،ISBN 964-329-009-3
- شاهنامه. جلد ششم. پادشاهی لهراسپ، ص ۳۴۸
منابع
- حسین، الهی قمشهای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.