مهرنوش پسر اسفندیار

مِهرنوش نام یکی از پسران اسفندیار است که به دست فرامرز در داستان رستم و اسفندیار کشته شد.[1]. در لغت‌نامه دهخدا دربارهٔ او آمده است: نام یکی از پسران اسفندیار که بدست فرامرز در جنگ زابل کشته شد.[2]

مهرنوش پسر اسفندیار
اطلاعات کلی
ناممهرنوش
نژادکیانی
دودمانگشتاسپیان
آئینزرتشتی
ملیتایران
سایر اطلاعات
جنگ‌هاایران و زابل
نوع نبردرزم تن به تن
نتیجه نبردکشته شدن مهرنوش
حریف نبردفرامرز
خانواده
نام نیاگشتاسپ
نام پدراسفندیار
برادرانبهمن، طوش، نوش‌آذر

مهرنوش در شاهنامه

چون به فرمان گشتاسپ، اسفندیار در دژ گنبدان در بند کشیده شد، مهرنوش، در کنار پدر بود. مهرنوش پس از رهایی اسفندیار از بند به کین خواهی لهراسپ، با سپاه ارجاسپ نبرد نمود. مهرنوش همچنین در جنگ رستم و اسفندیار حضور داشت.[3]

فردوسی در شاهنامه اینگونه از او یاد کرده‌است:

یکی نام بهمن یکی مهرنوشسوم آذر افروز، گرد به‌هوش
..
پسر بود او را گزیده چهارهمه رزم‌جوی و همه نیزه‌دار
یکی نام بهمن، دوم مهرنوشسیم نام او بد دل افروز طوش
چهارم بدش نام نوش‌آذرانهادی کجا گنبد آذرا[4]

کشته شدن مهرنوش[5]

پس از کشته شدن، نوش آذر به دست زواره، مهرنوش به انتقام خون برادر به جنگ با سپاه زواره می‌رود و با فرامرز درگیر می‌شود که توان مقابله با فرامرز را ندارد و توسطِ وی کشته می‌شود :

چو نوش‌آذر نامور کشته شدسپه را همه روز برگشته شد
برادرش گریان و دل پر ز جوشجوانی که بد نام او مهرنوش
غمی شد دل مرد شمشیرزنبرانگیخت آن بارهٔ پیلتن
برفت از میان سپه پیش صفز درد جگر بر لب آورده کف
وزان سو فرامرز چون پیل مستبیامد یکی تیغ هندی به دست
برآویخت با او همی مهرنوشدو رویه ز لشکر برآمد خروش
گرامی دو پرخاشجوی جوانیکی شاهزاده دگر پهلوان
چو شیران جنگی برآشوفتندهمی بر سر یکدگر کوفتند
در آوردگه تیز شد مهرنوشنبودش همی با فرامرز توش
بزد تیغ بر گردن اسپ خویشسر بادپای اندرافگند پیش
فرامرز کردش پیاده تباهز خون لعل شد خاک آوردگاه[6]

پانویس

  1. شاهنامه فردوسی
  2. لغتنامه دهخدا
  3. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۷۶۳
  4. شاهنامه. جلد ششم. پادشاهی گشتاسپ
  5. شاهنامه فردوسی ،تصحیح جلال خالقی مطلق، انتشارات سخن، جلد دوم، داستان رستم و اسفندیار، صفحه 178، بیت 1085 تا 1097
  6. شاهنامه فردوسی ،تصحیح جلال خالقی مطلق، انتشارات سخن، جلد دوم، داستان رستم و اسفندیار، صفحه 178، بیت 1085 تا 1097

منابع

  • حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.