مهبود
مَهبود یا مهبُد، در شاهنامه نام وزیرِ انوشیروان است، که به رشک و حسادت زروان دچار گردید. زروان با یاری یک مرد جهود خوراک شاه را (که ظرفی شیر (لبنیات) بود)، زهرآلود نمود، سپس به نزد شاه شتافت و این گناه را بر گردن ِمهبود و همسرش یعنی بانوی مهبود که خورشت شاه را مُهیّا می‌ساخت و دو پسرِ او که همه روزه غذای شاه را نزد او می‌آوردند، انداخت.
بدین سبب کسری انوشیروان فرمان داد تا پسران مهبود، خود شیرِ زهرآلود را بخورند که این در دم مرگ آنها را در پی داشت. آنگاه کسری فرمان داد تا سرای مهبود را ویران و او و همسرش را بکُشند.
فردوسی در شاهنامه اینگونه توصیف مهبود را آغاز نموده‌است:
| که مهبود بُد نام آن پاک مغز | روان و دلش پُر ز گفتار نغز[1] |
جستارهای وابسته
پانویس
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۷۶۰
منابع
- شاهنامهٔ فردوسی
- پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)
| بخشها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نسخههای سرشناس |
| ||||||||||
 رده  درگاه  کتاب  الگو | |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.