محمدتقی آملی
محمدتقی آملی (زادهٔ ۱۳۰۴ ق. تهران - ۱۳۹۱ ق. تهران) مشهور به علامه شیخ محمد تقی آملی مجتهد و فقیه شیعه ایرانی معاصر بود.
شناسنامه | |
---|---|
نام کامل | محمد تقی آملی |
لقب | شیخ علامه |
تاریخ تولد | ۱۳۰۴ (قمری) |
زادگاه | تهران ایران |
محل تحصیل | تهران، نجف |
محل زندگی | تهران، آمل |
تاریخ مرگ | ۱۳۹۱ (قمری) ۱۳۵۰ خورشیدی |
شهر مرگ | تهران |
مدفن | مشهد |
اطلاعات آموزشی | |
شاگردان | محمد صادقی تهرانی حسن حسنزاده آملی سید رضی شیرازی عبدالله جوادی آملی سید حسن سعادت مصطفوی یحیی عابدی مصطفی مسجد جامعی محیالدین انواری شیخ محمد نجفی جعفری همدانی مهدی شهیدی |
تالیفات | منتهی الاصول الی غوامض الکفایة الاصول شرح و حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری کتاب الصلوة (تقریرات دروس نائینی) شرح بر عروة الوثقی |
نسب
از خاندان بنی جوان,[1] پدرش ملا محمد آملی از حکما و فیلسوفان و مشروطه خواهان عهد خود و مادرش دختر ملا محمد سیبویه هزار جریبی مازندرانی است.
به نقل سید محمدحسین حسینی طهرانی در کتاب مهر تابان، وی در جوانی و در زمان تحصیل در نجف از محضر درس سید علی قاضی در امور عرفانی استفاده میبرده و دارای کمالاتی بودهاست. پدر وی ملا محمد آملی، دوست شیخ فضلالله نوری بود.[2]
ولادت و تحصیل
وی در روز چهارشنبه یازدهم ذیقعده ۱۳۰۴ در تهران متولد شد. مقدمات علوم را نزد پدر آموخت. پس از آن نزد عالمان دیگری مانند محمدحسن آشتیانی، شیخالاسلام عبد النبی نوری مازندرانی و میرزا حسن کرمانشاهی از شاگردان میرزا حسن نوری درس خواند. سپس در سال ۱۳۴۰ به نجف رفت و مدت چهارده سال از محضر استادانی چون میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی (اراکی) و آقا سید ابوالحسن اصفهانی بهره یافت. سپس به تهران بازگشت و به تدریس مشغول شد. وی شاگرد برجسته میرزا علی آقا قاضی نیز بودهاست.[3]
فعالیت
وی تدریس و امامت مدرسه علمیه و مسجد مجدالودله حوزه علمیه تهران را برعهده داشت.[4]
استادان
- محمدهادی طالقانی
- شیخ مرتضی طالقانی
- سید علی آقا قاضی طباطبایی
- محمد آملی
- سید جمیل موسوم به جلیل
- عبدالحسین هزارجریبی
- رضا نوری مازندرانی
- علی نوری
- میرزا حسن کرمانشاهی
- عبدالنبی نوری
- آقا ضیاءالدین عراقی
- محمدحسین نائینی
- سید ابوالحسن اصفهانی
شاگردان
- سید محمود طالقانی
- محمد صادقی تهرانی[5]
- حسن حسنزاده آملی
- عبدالله جوادی آملی
- سید رضی شیرازی
- مهدی شهیدی
- سید حسن سعادت مصطفوی
- یحیی عابدی
- عبدالجواد فلاطوری
- مصطفی مسجد جامعی
- محیالدین انواری
- محمدتقی شریعتمداری
- محمد امامی کاشانی
- مهدی محقق
- رضا اصفهانی
- حسین شاه آبادی
- محمد شاه آبادی
- نورالله شاه آبادی
- الولد سرابیه
- میرزا جوادآقا تهرانی
- شیخ محمد نجفی جعفری همدانی
- اسماعیل سراجیان
درگذشت
آملی روز شنبه ۲۹ شوال ۱۳۹۱ برابر با ۲۷ آذر ۱۳۵۰ در تهران درگذشت و در حرم علی بن موسی الرضا در مقبره فقیه سبزواری به خاک سپرده شد.[6]?
فرزندان
یکی از فرزندان شیخ محمد تقی، آقا ضیاءالدین آملی از استادان و علما دینی عصر خود بود. دیگر فرزند وی کاظم آملی، پزشک و محقق ایرانی، متخصص ریه و پدر بیماری ریوی ایران است.
آثار
- منتهی الاصول الی غوامض الکفایة الاصول
- شرح و حاشیه بر مکاسب شیخ انصاری در دانشگاه مکگیل
- کتاب الصلوة[7]
- شرح بر عروة الوثقی
- حاشیه بر بخش حکمت منظومه سبزواری[8]
- شرح بر اشارات بوعلی سینا
- رساله در احکام رضاع
- اثبات صانع از ماتریالیسم تا ایدئالیسم
- اثبات توحید
- حیات جاوید شامل دروس اخلاق
- تقریرات درس نائینی در اصول فقه
- از مادهپرستی تا خداپرستی
- مصباحالهدی
- تقریر اصول نائینی و ضیاءالدین عراقی تا آخر آن
- تقریرات اصول اصفهانی
پانویس
- جوان ظاهراً نام یکی از شعراء دورهٔ صفویه
- کنگره بزرگداشت مرحوم آیتالله شیخ محمدتقی آملی برگزار میشود
- برشهایی از زندگی شیخالاسلام محمد تقی آملی
- برشهایی از زندگی شیخالاسلام محمد تقی آملی
- صادقی تهرانی، محمد، فقه گویا، زندگینامه مؤلف، ص ۱۱۴
- همان، ص ۹۲.
- تقریرات دروس نائینی.
- در جستجوی استاد، ص ۹۱.
منابع
- جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم. گلشن ابرار. ج۴، نشر معروف، قم: ۱۳۷۸.
- عابدی. یحیی. زندگینامه شیخ محمد تقی آملی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۰.
- حسنزاده آملی. حسن. آسمان معرفت، انتشارات تشیع.
- شبکه اطلاعرسانی اجتهاد