مسجد حیدریه قزوین
مسجد حیدریه قزوین (جامع صغیر) بنایی کهن در شهر قزوین است.
با وجود بازسازی بدستور امیر خمار تاش (وزیر سلطان ملکشاه سلجوقی) پس از زمین لرزه سال ۴۹۸ هجری شمسی، اساس و بنیان این بنا به دوران قبل از اسلام باز می‌گردد، زمانی که این مکان یک آتشکده زردتشتی بود.[1]
امروزه این بنا در داخل و قسمتی از یک مدرسه پسرانه ابتدایی و سالن امتحان و کتابخانه آن است.
گچبری مسجد حیدریه قزوین
این مسجد یکی از نمونه‌های کامل مساجد چهار طاقی می‌باشد که با کمی تغییر به شکل کنونی درآمده، محراب و تزئینات آن از نظر طرح در نوع خود جز بهترین و نفیسترین نمونه‌های هنر گچبری ایران به‌شمار می‌رود.همچنین هماهنگی طرح پیچیده گچبری و سادگی طرح آجر کاریبی نظیر است کتیبه‌های کوفی این مسجد که به‌شکل کوفی گلدار , کوفی گل و برگدار و کوفی پیچیده و مارپیچگچبری شده‌اند.بسیار به کتیبه‌های مقصوره مسجد جامع قزوین شباهت دارند مقصوره مسجد حیدریه تنها بازمانده شکوه این مسجد بوده که در دوره‌های بعد تخریب گردیده و قسمت‌های دیگر بدان ملحق شده گنبد رفیع مقصوره در دوران صفویه و به سال 1049 هجری قمری فرو ریخته و برای حفاظت ظرایف تزئینات آن سقفی شیروانی در دوران پهلوی بر آن بنا نموده‌اند. قدمت بنای نخستین مسجد تقریباً به دوران آل بویه می‌رسد و متأسفانه بانی بنا هم مشخص نیست و همان مسجدی می‌باشد که رافعی آن را بنام جامع اصحاب ابوحنیفه خوانده است .[2]
منابع
- سیمای استان قزوین. عباس حاجی آقا محمدی. انتشارات طه. ۱۳۷۷. شابک ۹۶۴−۶۲۲۸−۰۹−۷ ص۴۶
- ایرنا (1392). «مسجد حیدریه قزوین از بهترین شاهکارهای گچبری در ایران». ایرنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در 1/06/1392. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک)
