پنفلوریدول
پنفلوریدول(به انگلیسی: Penfluridol) (Semap ,Micefal ,Longoperidol) یک داروی ضد روان پریشی نسل اول بسیار قوی از دسته دیفنیلبوتیلپیپریدینها است.[1] این دارو در سال ۱۹۶۸ توسط جانسن فارماسیوتیکا کشف شد.[2]
نامگذاری آیوپاک | |
---|---|
1-[4,4-Bis(4-fluorophenyl)butyl]-4-[4-chloro-3-(trifluoromethyl)phenyl]piperidin-4-ol | |
اطلاعات درمانی | |
AHFS/دراگز | International Drug Names |
شناسهها | |
سیایاس | 26864-56-2 N |
ایتیسی | N05AG03 |
پابکم | CID: 33630 |
کماسپایدر | 31017 Y |
UNII | 25TLU22Q8H Y |
KEGG | D02630 Y |
ChEMBL | CHEMBL47050 Y |
اطلاعات شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C28H27ClF5NO |
وزن مولکولی | 523.965 |
| |
(بررسی) |
جستارهای وابسته
منابع
- van Praag HM, Schut T, Dols L, van Schilfgaarden R (December 1971). "Controlled trial of penfluridol in acute psychosis". British Medical Journal. 4 (5789): 710–3. doi:10.1136/bmj.4.5789.710. PMC 1799991. PMID 4943034.
- Janssen PA, Niemegeers CJ, Schellekens KH, Lenaerts FM, Verbruggen FJ, Van Nueten JM, Schaper WK (July 1970). "The pharmacology of penfluridol (R 16341) a new potent and orally long-acting neuroleptic drug". European Journal of Pharmacology. 11 (2): 139–54. doi:10.1016/0014-2999(70)90043-9. PMID 5447800.
خواندن بیشتر
- Benkert O, Hippius H (1976). Psychiatrische Pharmakotherapie (2nd ed.). Springer-Verlag. ISBN 3-540-07916-5.
- Bhattacharyya R, Bhadra R, Roy U, Bhattacharyya S, Pal J, Saha SS (July 2016). "Resurgence of Penfluridol: Merits and Demerits". Eastern Journal of Psychiatry. 18 (1): 23–29.
تعدیلگران گیرنده استیلکولین | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Histamine receptor لیگاندها |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Reuptake inhibitorها |
| ||||||||||
مهارکننده آنزیمها |
| ||||||||||
Others |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.