بنیقینقاع
بنیقَیْنُقاع (به عبری: שבט בני קינוקאע) قبیلهای از یهودیان مدینه در زمان محمد. این قبیله پیمان خود را با محمد شکستند و طی غزوهای محاصره، تسلیم و تبعید شدند. برخی در یهودیتبار بودن آنان تردید کرده، آنان را از نسل عیسو (ادوم)، برادر یعقوب دانستهاند.[1] بنابر نقلهای تاریخی میان بنیقینقاع و دیگر قبایل یهود (بنیقریظه و بنینضیر) رقابتهایی وجود داشت. لذا هنگامیکه یهودیان بهدلایلی ناگزیر با دیگر قبایل عرب همپیمان شدند، بنیقینقاع بهرغم دو قبیله دیگر که به اوس پیوستند، با خزرج پیمان بست. بنیقینقاع در جنوبغربی مدینه میزیستند و دژ و بازاری معروف داشتند. و این سخن که آنان در مرکز مدینه مجتمع بودند، درست نیست. آنان برخلاف دیگر یهودیان در مدینه زمین کشاورزی و نخلستان نداشتند و زرگری از پیشههای مهم آنان بود. [2]
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- فرهانی منفرد، مهدی (۱۳۷۷). «بنی قینقاع». دانشنامه جهان اسلام. ۴. تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی. ص. ۴۷۰–۴۷۱. شابک ۹۶۴-۴۴۷-۰۰۴-۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۰۱۲-۱۰-۰۶. دریافتشده در ۲۰۱۲-۱۰-۰۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.