شداد

شَدّاد از نوادگان ارم بن عاد بن عوض طبق روایات اسلامی، یکی از دو فرزند عاد بود که ادّعای خدایی داشت، و باغ و قصری -برای مقابله با بهشت مورد وعده دین خدا- [1] در صحرای عَدَن،[2] بین صنعا و حَضْرموت، بنا کرد.[3] براساس آیات ۶ تا ۸ سوره فجر در قرآن، که صحبت از «ارم و عاد» شده معلوم می‌شود آن، شهری آباد و بی‌نظیر و دارای قصرهای با شکوه و ستون‌های برافراشته بوده‌است.[4] در توصیف بهشت شدّاد، مفسّران گفته‌اند: در آن، قصرهایی از طلا و نقره و ستون‌هایی از زبرجد و یاقوت و درختان گوناگون و جویبارهایی، جاری بوده‌است[5] که به جای ریگ، مروارید و یاقوت و زبرجد در قعر جوها، ریخته و آن از زیر آب پیدا بود.[6] وقتی ساخت قصر تمام شد و شدّاد خواست پایتخت خود را به آن جا منتقل کند، به اندازه یک شبانه روز راهِ کاروان‌رو مانده بود که به آن‌جا برسد، که خدا صیحه‌ای بر آن‌ها فرستاد و نابودشان کرد.[7]

پانویس

1. مجمع البیان، ج ۹- ۱۰، ص ۷۳۸.
2. التفسیر الکبیر، ج ۱۱، ص ۱۵۳
3. لغت‌نامه دهخدا، ج ۲، ص ۱۵۹۷، «ارم».
4. تفسیر المیزان، ج ۲۰، ص ۲۸۰.
5. التفسیر الکبیر، ج ۱۱، ص ۱۵۳.
6. روض‌الجنان، ج ۲۰، ص ۲۶۲.
7. حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، ج۷، ص ۲۲۸.