عزرائیل
عِزرائیل که به فرشته مرگ و ملک‌الموت هم معروف است. خود واژه عزرائیل در قرآن نیامده است ولی فرشتهای مقرب است که در دین اسلام از او نام و سخن به میان آمده‌است. عزرائیل لغتی عبرانی است، عزرا در زبان سریانی بنده است و ئیل نام خداوند، عزرائیل قبض کننده ارواح است.[1]
عزرائیل در میان فرشتگان دیگر در رکاب محمد
در قرآن
بگو فرشته مرگ که بر شما گماشته شده است، روح شما را می‌گیرد، سپس به سوی پروردگارتان بازگردانده می‌شوید.[2]
در ادبیات
مولوی:
نیست عزرائیل را دست و رهی بر عاشقان / عاشقان عشق را هم عشق و سودا می‌کُشد
ناصر خسرو :
از تو زایل نگشت علت جهل چون طبیبیت کرد عزرائیل
امثال و حکم دهخدا:
موی عزرائیل به تنش هست یعنی: مهیب و سهمناک است
سنائی :
زال پنداشت هست عزرائیل بانگ برداشت پیش گاو نبیل
سفایی：
جهان را برد با خود ملاک الموت عزرائيلشد فرشته عزایی آخربیل
جستارهای وابسته
منابع
- لغت نامه دهخدا
- سوره سجده آیه 11
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.