گویش تنکابنی

گویش تنکابنی[1] در منطقه‌ی تنکابن[persian-alpha 1] گویش می‌شود.[2] این گویش شامل لهجه های دوهزاری، سه هزاری، خرم‌آبادی، گلیجانی و چالکش می‌شود.[3]

تنکابنی
زبان بومی درایران
استان مازندران
الفبای فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹

طبقه بندی

طبق گلاتولوگ گویش تنکابنی گویشی از زبان مازندرانی است.[4] ایران کلباسی گویش تنکابن را گونه ای از زبان مازندرانی می داند.[5] بهمن زندی گویش تنکابنی را گویشی از زبان مازندرانی و زیرمجموعه گویش مازندرانی غربی معرفی می کند.[6] بتول سبز علیپور گویش تنکابنی را گویشی از زبان مازندرانی می داند.[7] رودیگر اشمیت گویش بومی منطقه تنکابن را گویشی از زبان مازندرانی معرفی می کند.[8] طبق دانشنامه ایرانیکا به نقل از دونالد استیلو در بین تنکابن و کلاردشت گویش‌ها حالت انتقال بین گیلکی و مازندرانی دارند؛ و آن را شاخه‌ای زبانی مجزا از گیلکی و مازندرانی طبقه‌بندی کرده‌اند. گویش‌های بومی کلاردشت و تنکابن را بدین ترتیب می‌توان چنان‌که دونالد استیلو پیشنهاد می‌کند، یک گروه زبانی مجزا درون پیوستار گفتاری در طول مناطق ساحلی و ارتفاعات کرانهٔ خزر دانست. این گروه حدوداً بین کلاردشت در شرق و رامسر در غرب کشیده شده‌است و زین رو توسط دونالد استیلو کاسپین مرکزی تعیین شده‌است با وجود این اتفاق نظر بر سر آن کم است،[9] اما برخلاف نظر استیلو و به باور بهرام فره وشی زبان‌شناس و متخصص زبان‌های ایرانی، حتی گویش منطقه لاهیجان نیز گونه‌ای از گیلکیمازندرانی است و حالت انتقالی دارد.[10][11] در سال ۱۳۸۱ «واژه‌نامه بزرگ تبری» به ویراستاری «جهانگیر نصری اشرفی» منتشر شد که در بردارنده واژگانی از گویش‌های عباس‌آباد و آمل و بابل و بهشهر و علی‌آباد کتول و کردکوی و نوشهر و ساری و تنکابن و دیگر مناطق بود.[12] در کتاب واژه‌نامه بزرگ تبری گویشی که در بخشی از منطقه رویان شامل چالوس و تنکابن شرقی (کلار باستانی، برخی از روستاهای کوهپایه‌ای منطقه بیرون بشم و لنگا و نواحی جلگه ای از آب چالوس و عباس‌آباد و رودخانه نشتا به مرکزیت عباس‌آباد) تکلم می‌شود نیز گویشی از زبان مازندرانی می‌باشد.[13] شماری از پژوهشگران زبان‌شناس، گویش منطقه تنکابن (گویش تنکابنی) را گویشی از زبان مازندرانی غربی می‌دانند.[14] زبان گیلکی به دو گویش غربی (بیه پس) و شرقی (بیه پیش) تقسیم می‌شود و گاه دو گویش دیلمی_اشکوری و گویش بینابین چابکسری_تنکابنی (رامسری_تنکابنی) که به طبری_گیلکی (محدوده تنکابن تا چابکسر) معروف است هم به این فهرست اضافه می‌شوند[15] دانشنامه تبرستان و مازندران ذیل گویش دوهزاری چنین نقل نموده است، لهجه دوهزاری لهجه‌ای از زبان تبری است.[16]. به گفته ایوب رسایی گیلکی شرقی شامل گویش لاهیجان، رودسر، گالش و تنکابن می شود و گیلکی غربی شامل گویش رشت، فومن و رودبار می شود.[17] عباس خائفی زبان تنکابن را همانند رامسری از گویش‌های موجود در زبان گیلکی در حاشیه دریای خزر می‌داند و می‌گوید هر چند شهرستان‌های رامسر و تنکابن در استان مازندران واقع شده‌اند اما به زبان گیلکی سخن می‌گویند و از آداب و رسوم گرایش یافته به استان گیلان برخوردارند.[18] به نوشته فرشته مومنی، گویش تنکابنی یکی از گویش های واگرا زبان مازندرانی است که دستگاه فعل آن با گویش های دو زبان همسایه یعنی مازندرانی و گیلکی تفاوت دارد.[19]

دستور زبان

ضمیر

در گویش تنکابنی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.

شناسه۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
فاعلی، تنکابنیmotoviamâšomâušân
مفعولی، تنکابنیmereterevereamerešemereušâne
ملکی، تنکابنیmitiviamišimiušane

در گویش دو هزاری ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[20]

شناسه۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
فاعلی، دو هزاریmontoveamâšamâošen
مفعولی، دو هزاریmereterevereamerešamereošene
ملکی، دو هزاریmeteveamešameošene

شناسه (گویش تنکابنی)

شناسه افعال در گویش تنکابنی.[21] (نمونه زیر بر اساس گویش تنکابن تنظیم شده‌است)

شناسه۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسه حالmie/∅iminen/n
شناسه گذشتهmie/∅iminen/n
شناسه التزامیmie/∅iminen/n

شناسه (گویش دوهزاری)

شناسه افعال در گویش دوهزاری.[22] (نمونه زیر بر اساس گویش دوهزاری تنظیم شده‌است)

شناسه۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
شناسه حالomie/∅iminen/n
شناسه گذشتهomie/∅iminen/n
شناسه التزامیomie/∅iminen/n

صرف فعل (گویش تنکابنی)

در جدول زیر فعل گفتن (bagoten) بر اساس گویش تنکابن در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[23]

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهbagotembagotibagotebagotimbagotinbagoten
گذشته کاملbagote-bâmbagote-bibagote_bâbagote-bimbagote-binbagote-bân
گذشته التزامیbagote-bumbagote-buybagote-bubagote-buymbagote-buynbagote-bun
گذشته استمراریgo-ne-bâmgo-ne-bigo-ne-bâgo-ne-bimgo-ne-bingo-ne-bân
گذشته در حال انجامdabâm-bagomdabi-bagoidabâ-bagoedabim-bagoimdabin-bagoindaben-bagoen
حال ساده/آیندهgonemgonigonegonimgoningonen
حال در حال انجامdare-bagomdare-bagoidare-bagoedare-bagoimdare-bagoindare-bagoen
حال التزامیbagombagoibagoebagoimbagoinbagoen
حال التزامیxeynom bagomxeyni bagoixeyne bagoexeynim bagoimxeynim bagoinxeynen bagoen

در جدول زیر فعل کردن (hakerden) بر اساس گویش تنکابن در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[24]

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهhakerdemhakerdihakerdehakerdimhakerdinhakerden
گذشته کاملhakerde-bâmhakerde-bihakerde_bâhakerde-bimhakerde-binhakerde-bân
گذشته التزامیhakerde-bumhakerde-buyhakerde-buhakerde-buymhakerde-buynhakerde-bun
گذشته استمراریkâ-ne-bâmkâ-ne-bikâ-ne-bâkâ-ne-bimkâ-ne-binkâ-ne-bân
گذشته در حال انجامdabâm-hakenemdabi-hakenidabâ-hakenedabim-hakenimdabin-hakenindaben-hakenen
حال ساده/آیندهkânemkânikânekânimkâninkânen
حال در حال انجامdare-hakenemdare-hakenidare-hakenedare-hakenimdare-hakenindare-hakenen
حال التزامیhakenemhakenihakenehakenimhakeninhakenen
حال التزامیxeynom hakenemxeyni hakenixeyne hakenexeynim hakenimxeynim hakeninxeynen hakenen

صرف فعل (گویش دوهزاری)

در جدول زیر فعل کندن (bakenden) بر اساس گویش دوهزاری در زمان‌های مختلف صرف می‌شود.[25]

زمان/شخص۱ مفرد۲ مفرد۳ مفرد۱ جمع۲ جمع۳ جمع
گذشته سادهbakensombakenesibakenesbakenesimbakenesinbakenesen
گذشته کاملbakenes-bambakenes-bibakenes_babakenes-bimbakenes-binbakenes-ban
گذشته التزامیbakenes-bumbakenes-buybakenes-bubakenes-buymbakenes-buynbakenes-bun
گذشته استمراریkend-en-bamkend-en-bikend-en-bakend-en-bimkend-en-binkend-en-ban
گذشته در حال انجامdaba-bakendomdaba-bakendidaba-bakendedaba-bakendimdaba-bakendindaba-bakenden
حال ساده/آیندهkendenomkendenikendenekendenimkendeninkendnen
حال در حال انجامdare-bakendomdare-bakendidare-bakendedare-bakendimdare-bakendindare-bakenden
حال التزامیbakendombakendibakendebakendimbakendinbakenden
حال التزامیxaynom bakendomxayni bakendoixayne bakendexaynim bakendimxaynin bakendinxaynen bakenden

جستارهای وابسته

یادداشت‌ها

  1. شامل لهجه‌های شهسواری، خرم‌آبادی، دوهزاری، سه‌هزاری، گلیجانی و چالکش

منابع

  1. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۸). «فعل نمود - بنیان در گویش تنکابنی». جستارهای زبانی. ۱۰ (۱): ۱۶.
  2. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۵). «بازنگري خانوادة گويش تنكابنی و تحليل ساخت فعل در آن». نخستين همايش بين المللي زبان ها و گويش هاي ايراني كرانه جنوبي درياي خزر: ۱.
  3. نصری اشرافی، جهانگیر (۱۳۷۷). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰.
  4. https://glottolog.org/resource/languoid/id/tone1234
  5. کلباسی، ایران (۱۳۸۳). «گذشته نقلی در لهجه ها و گویش های ایرانی». ویژه نامه نامه فرهنگستان (گویش شناسی) (۲): ۸۲.
  6. Zandi, Bahman (2011). "The Status and Application of Persian Language and Tonekaboni Dialect in Tonekabon". Jurnal of the Linguistices Society of Iran. 7 (14): 41.
  7. Sabzalipour, Batoul (2015). "A study of idiomatic expressions in persian and tonekaboni dialect". International Journal of Current Research. 7 (1): 11696.
  8. اشمیت، رودیگر (١٣٨٢). راهنمای زبان‌های ایرانی. به کوشش ترجمه زیر نظر حسن رضایی باغ بیدی. تهران: انتشارات ققنوس. ص. صفحه ۴۹۰ جلد دوم. شابک ۹۶۴-۳۱۱-۴۸۸-۰.
  9. http://www.iranicaonline.org/articles/kalarestaq-2-restored
  10. فره وشی، بهرام. «زبانها و گویش‌های ایرانی / بهرام فره وشی». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۲۰.
  11. فره وشی، بهرام. «زبانها و گویش‌های ایرانی». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۵ اوت ۲۰۲۰.
  12. The dictionary edited by Naṣri Ašrafi (1381 Š./2002) contains vocabulary from the dialects of ʿAbbāsābād, Āmol, Bābol, Behšahr, Katul, Kord-kuy, Nowšahr, Sāri, Qāʾem-šahr, Tonokābon, etc. (in part compared with Pahlavi)., (Prods Oktor Skjærvø), “IRAN vi. IRANIAN LANGUAGES AND SCRIPTS (2) Documentation” Encyclopædia Iranica, online edition
  13. نصری اشرافی، جهانگیر (۱۳۷۷). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحات ۲۷ و ۳۰ جلد اول. شابک ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰.
  14. زندی، بهمن؛ روشن، بلقیس؛ نصیری الموتی، سارا. «جایگاه و کاربرد زبان فارسی و گویش تنکابنی در شهر تنکابن». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئیه ۲۰۲۰.
  15. دکتر فرزاد بختیاری مرکیه، تاریخ کنفرانس بین‌المللی =بررسی مسائل جاری زبان‌ها، گویش‌ها و زبانشناسی14_15، ۲.
  16. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامه‌ی تبرستان و مازندران جلد پنجم. نشرنی = ۸۲.
  17. رسایی، ایوب (۱۳۸۵). «گویش گیلکی فومنات». مجله‌ی زبان و ادب، شماره ۳۰، دانشکده ادبیات، دانشگاه علامه طباطبایی (۳۰): صفحه ۶۵.
  18. خائفی، عباس (۱۳۹۵). «بررسی ماضی نقلی در گویش‌های حاشیه دریای خزر». گردهمایی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران. ۱۱: ۲۰.
  19. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۸). «فعل نمود - بنیان در گویش تنکابنی». جستارهای زبانی. ۱۰ (۱): ۲.
  20. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامه‌ی تبرستان و مازندران جلد پنجم. نشرنی = ۸۳.
  21. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۸). «فعل نمود - بنیان در گویش تنکابنی». جستارهای زبانی. ۱۰ (۱): ۱۵.
  22. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامه‌ی تبرستان و مازندران جلد پنجم. نشرنی = ۸۵.
  23. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۸). «فعل نمود - بنیان در گویش تنکابنی». جستارهای زبانی. ۱۰ (۱): ۸–۱۷.
  24. مؤمنی، فرشته (۱۳۹۸). «فعل نمود - بنیان در گویش تنکابنی». جستارهای زبانی. ۱۰ (۱): ۸–۱۷.
  25. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامه‌ی تبرستان و مازندران جلد پنجم. نشرنی = ۸۶.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.