هانگول
هانگول (به کرهای: 한글) الفبای بومی زبان کرهای و الفبای رسمی کره شمالی و کره جنوبی است که مجزا از نویسههای لوگوگرافیک هانجا میباشد.[1]
الفبای کرهای (چوسونئگول یا هانگول) | |
---|---|
![]() چوسونئگول (بالا)، و هانگول (پایین) | |
نوع | الفبا |
زبانها | زبان کرهای |
سازنده | سجونگ کبیر |
دورهٔ زمانی | ۱۴۴۳ تا به امروز |
ایزو ۱۵۹۲۴ | Hang, 286 |
جهت | چپ به راست |
مخفف یونیکد | Hangul |
دامنه یونیکد |
|
هانگول یک الفبای آوایی است که متشکل از قطعات هجا است. هر قطعه متشکل از حداقل دو حرف از ۲۴ حروف هانگول، همراه با حداقل یکی از ۱۴ صامت (همخوان) و ۱۰ مصوت (واکه) است. این قطعات هجایی را میتوان افقی از راست به چپ همچنین عمودی از بالا به پائین در ستونهای از راست به چپ نوشت. در اصل، الفبای هانگول چندین علامت اضافه داشتهاست.
تاریخچه
تا حدود سال ۱۴۴۳ میلادی زبان کرهای با سیستم نگارش چینی که آن را در کرهای هانجا (한자/漢字)، معادل هَنزی یا خَنزی در چینی و کانجی در ژاپنی مینامند، نوشته میشد. امّا از آن سال سیستم نگارشی جدیدی به نام هانگول (한글) که مبتنی بر روش الفبائی است به وسیله شاه سِه جُونگ اختراع شد و اکنون این زبان با این نوع الفباء نوشته میشود. البته هنوز هم از علائم چینی یا همان هانجاها به صورت تشریفاتی یا در جهت اهداف تحقیقاتی (تاریخی و ادبیات) استفاده میشود.
اهمیت و شاید حتّی بشود گُفت قداست این خط (هانگول) در بین مردم کره به حدی است که در هر دو کره روزی که خط هانگول اختراع شد به نام روز هانگول (در کره جنوبی به نام 한글날 و در روز ۹ اکتبر و در کره شمالی به نام조선글날/朝鮮글날 و در روز ۱۵ ژانویه) تعطیل رسمی است و بدین منظور جشنوارههای متعددی به خصوص در کره جنوبی برگزار میشود.
الفبا
واکهها
نام | شکل | یادداشت |
---|---|---|
ئَه | ㅏ | صدای اَ میدهد |
یَه | ㅑ | صدای یَ میدهد |
ئِئُه | ㅓ | صدایی بین اُ و آ کوتاه میدهد که بیشتر شبیه اُ است |
یِئُه | ㅕ | صدای یا میدهد که اُ آن مثل حرف قبلی تلفظ میشود |
اُ | ㅗ | صدای اُ میدهد که کمی به او کوتاه هم شبیه است |
یُ | ㅛ | صدای یُ میدهد اما اُ آن مثل حرف قبل تلفظ میشود |
ئو | ㅜ | صدای او کشیده (بلند) میدهد |
یو | ㅠ | صدای یو میدهد که حرف یا او آن مثل حرف قبل تلفظ میشود |
ئو | ㅡ | صدای او کوتاه میدهد |
ئی | ㅣ | صدای ای کشیده (بلند) میدهد |
همخوانها
نام | شکل | یادداشت |
---|---|---|
گیئوک (کیوک) | ㄱ | صدای ک یا گ میدهد البته همراه با کلمه صدایش یعنی مثل این است که ما در زبان فارسی به ا به تنهایی می گوییم الف اما در هنگام کلمه مثل آب می گوییم آ |
نیئون | ㄴ | صدای ن میدهد |
تیگوت | ㄷ | صدای ت یا د میدهد |
یِل | ㄹ | صدای ر یا ل میدهد |
یِم | ㅁ | صدای م میدهد |
یِب | ㅂ | صدای ب یا پ میدهد |
شیود | ㅅ | صدای س و ش میدهد |
یُم | ㅇ | صدایی ندارد البته اول کلمه ولی در وسط کلمه صدا نگ دارد |
چیُ | ㅈ | صدای چ یا ج میدهد |
چیِ | ㅊ | فقط صدای چ میدهد |
کیُ | ㅋ | صدای ک میدهد |
کیِ | ㅌ | صدای ت میدهد |
کیُ(پ) | ㅍ | صدای پ میدهد |
هیُ | ㅎ | صدای ه میدهد |