ولایت قندهار
قَندَهار (به پشتو: کندھار، بلوچی: قندہار) یکی از سی و چهار ولایت افغانستان به مرکزیت شهر قندهار است که در قسمت جنوبی کشور واقع شده است. قندهار از جنوب با ایالت بلوچستان پاکستان از غرب با ولایت هلمند، از شمال با ولایت ارزگان و از شرق با ولایت زابل هممرز است. منطقه بزرگ اطراف این ولایت لوی قندهار نامیده می شود. آب و هوای قندهار گرم و خشک است.
قندهار پشتو: کندهار ولايت | |
---|---|
تصویر هوایی از عینو مینه، قندهار | |
لقب(ها): لوی قندهار | |
ولایت قندهار روی نقشه افغانستان | |
مختصات (مرکز): ۳۱٫۰°شمالی ۶۵٫۵°شرقی | |
کشور | افغانستان |
مرکز | قندهار |
مدیریت | |
• والی | روح الله خانزاده |
مساحت | |
• کل | ۵۴۸۴۴ کیلومتر مربع (۲۱۰۰۰ مایل مربع) |
جمعیت (٢۰٢۰)[2] | |
• کل | ١،٣٩٩،٥٥۴ |
منطقه زمانی | یوتیسی ۴:۳۰+ (وقت افغانستان) |
پیششماره(های) تلفن | AF-KAN |
زبان های مروج | پشتو و بلوچی |
پیشینه
کاوش در مکانهای ماقبل تاریخ توسط باستان شناسانی مانند پروفسور لوئیس دوپری و دیگران نشان میدهد که منطقه اطراف قندهار یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های بشری است که تاکنون شناخته شده است.
"... اوایل دهكدههای كشاورزي دهقانان در افغانستان حدود ٥٠٠٠ سال قبل از ميلاد، يا ٧٠٠٠ سال پيش در منطقه قندهار بهوجود آمدند. دهمراسي غندای، نخستين مکان ماقبل تاريخ افغانستان است که تاکنون حفر شده است و در ٢٧ كيلومتری جنوب غربی قندهار قرار دارد (دوپري، ١٩٥١). سایت دیگر عصر برنز همزمان با این دوره سعید قلعه است که شامل روستاهایی با ساختمانهای خشتی و گلی چند اتاقه میباشد (ژ. شفر، ١٩٧٠). در هزاره دوم پیش از میلاد عصر مفرغ، تله اسب و مهرهای سنگی سفالی، مسی و برنزی در مکان مجاور به نام شمشیر غار پیدا شد (دوپری، ١٩٥٠). در سیستان، منطقه جنوب غربی مکانهای حفرشده، دو تیم از باستان شناسان آمریکایی مکانهای باستانی دیگری مربوط به هزاره دوم را کشف کردند (جی. دیلز، موزه باستان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، ١٩٦٩، ١٩٧١؛ دبلیو، تروزدل، مؤسسه اسمیتسونیان، ١٩٧١ - ١٩٧٦). از نظر سبکی یافتههای ده مراسی و سعید قلعه با مکانهای پیش از دره سند و با زمان مشابه در فلات ایران و آسیای میانه وصل می شود، که نشان دهنده تماس فرهنگی در طی این خیلی زود میباشد... "
ولایت قندهار قبلا بهنام اراکوزیا یا اراخوزیا مسمی بود و به دلیل موقعیت استراتژیک در آسیا که چهارراه کاروانهایی جنوب آسیا، آسیای مرکزی و خاورمیانه بود، بهطور مکرر هدف فتح جهانگشایان بزرگ چون کوروش، اسکندر، چنگیز، تیمور، انگلیسیها، روسها و در این اواخر آمریکاییها قرار گرفتهاست. قبل از سقوط قندهار بهدست هخامنشیان، جزو قلمرو مادها بود. در سال ٣٣٠ قبل از میلاد توسط اسکندر بزرگ مورد حمله قرار گرفت و پس از مرگ وی بخشی از امپراتوری سلوکی شد. بعداً تحت تأثیر آشوكا شاهنشاه هندوستان قرار گرفت، وی ستونی را با كتیبه دو زبانه به زبان های یونانی و آرامی در آنجا بنا كرد. قبل از ورود اعراب اموی در قرن ٧، به دست رتبیلها اداره میگردید. در دوران اسلامی هم به ترتیب تحت کنترل طاهریان، صفاریان، سامانیان، غزنویان، غوریان، خوارزمشاهیان، مغولان، آلکرت، تیموریان، مغولان هند، هوتکیان و درانیان بود.
روزگار صفوی
قندهار از دوران های بسیار کهن چهارراه تجارتی استراتیژیک جنوب آسیا بهشمار میرفت و محل عبور و مرور کاروانها در امتداد جاده ابریشم بود. در سدههای نهم الی نیمه یازدهم هجری قمری (پانزدهم و هفدهم میلادی) در شبکۀ دفاعی و راههای بازرگانی و مسافرتی قندهار تحولات اساسی بهمیان آمد. قندهار از منازعات بین امپراتوری مغولان هند و صفویان بهخوبی توانست بهنفع خود استفاده کند و در این راستا موقعیت بسیار مهمی کسب کرد. این شهر زمینهای حاصلخیز و منابع آب فراوانی داشت. قندهار قلعهای بسیار استوار بود و تملک قندهار برای امنیت کابل و همینطور خراسان ضروری بود. اما بهطور گریزناپذیر به صورت اساس رقابت و کشمکش میان گورکانیان هند و صفویان درآمد و پس از اینکه توسط صفویان تصرف شد موقعیت آن رو بهزوال رفت تا اینکه در زمان هوتکیان و بهدنبال آن درانیان موقعیت خویش را دوباره بازیافت و مهمترین شهر در محدوده هند خراسان و ایران بود..[3]
وضعیت قندهار در روزگار صفوی بسیار ناگوار شد بخصوص اوضاع اجتماعی. مغولان هند میخواستند دوباره قندهار را بهدست آورند و با صفویان گاهناگاه بهجنگ میپرداختند. هزینه این لشکرکشی ها توسط مالیات از مردم وصول میگردید در نتیجه نارضایتی های زیادی را بهبار می آورد و بعضیاوقات موجبات شورش را فراهم میکرد. حاکمان صفوی بههمین شکل بالای مردم ظلم میکردند و اگر شورشی میشد بهشدت سرکوب میگردید. دراواخر دوران صفوی مخصوصا این ظلمها بیش از حد گردید و سلطان حسین برای کنترل اوضاع گرگین را که حاکم گرجستان و خیلی بیرحم بود به قندهار فرستاد. در نتیجه اعمال ستمگرایانه گرگین ناراضی های مردم قندهار بیشتر گردید و در نتیجه باعث شورش میرویس خان هوتک گردید. میرویس خان هوتک با چالوفریب توانست صفویان را از قندهار براند و سلسله هوتکیان را تاسیس نماید. پسانتر در زمان حکومت پسرش محمود هوتکی توانست اصفهان پایتخت صفویان را تصرف کند و در نتیجه سلسله صفویان را انقراض دهد.[4]
احمد شاه درانی، بنیانگذار امپراتوری افغانستان، در سال ١٧٤٧ کنترل این ولایت را بدست گرفت و شهر قندهار را به پایتخت امپراتوری جدید تبدیل کرد. در دهه ١٧٧٠، پایتخت امپراتوری توسط تیمورشاه پسرش به کابل منتقل شد. مقبره احمد شاه درانی در مرکز شهر قندهار واقع شده است.
نیروهای راج بریتانیا به رهبری انگلیس این ولایت را در جنگ اول افغان و انگلیس بین سالهای ١٨٣٢ الی ١٨٤٢ اشغال کردند. آنها همچنین این شهر را در جنگ دوم افغان و انگلیس بین سالهای ١٨٧٨ الی ١٨٨٠ در کنترل داشتند. انگلیس در هر دو حمله خود از افغانها شکست خورد و مخصوصا بار دوم در نبرد میوند که نزذیک قندهار اتفاق افتاد شکست طاقتفرسایی را متحمل شدند. بعد از آن حدود ١٠٠ سال اوضاع سیاسی قندهار آرام بود تا اینکه در اواخر دهه ١٩٧٠ با حمله شوروی به افغانستان دوباره ناآرامی ها به منطقه برگشت.
جغرافیا
آب و هوا
قندهار دارای آب و هوای نیمه خشک کوپن است،[5] که با بارش کم و تغییر زیاد درجه بین دمای تابستان و زمستان مشاهده می شود. تابستان ها از اواسط ماه مه آغاز می شده، الی اواخر سپتامبر ادامه دارد و بسیار خشک میباشد. دما در جولای با میانگین ٢۴ ساعته روزانه حدود ٣١.٩ درجه سانتی گراد (٨٩.۴ درجه فارنهایت) به اوج خود می رسد. پس از آنها پاییزهای خشک از اوایل اکتبر تا اواخر نوامبر شروع می شوند، پاییز با درجه حرارت متوسط روزها ٢۰ درجه سانتیگراد (بالاتر از ۶٨ درجه فارنهایت) الی نوامبر ادامه دارد، گرچه شب ها به شدت خنک ترند. زمستان از دسامبر آغاز می شود و بیشترین میزان بارش به صورت باران می باشد. دمای هوا در ژانویه به طور متوسط ٥.١ درجه سانتی گراد (۴١.٢ درجه فارنهایت) است. به دنبال زمستان یک بهار دلپذیر الی اواخر آوریل با درجه حرارت به طور کلی در ١۰ درجه سانتی گراد بالا تا ٣۰ درجه سانتیگراد پایین تر (۶٥-٨٨ درجه فارنهایت) مشاهده می شود. هوای آفتابی در تمام طول سال غالب است، به ویژه در تابستان که بارندگی بسیار نادر است. میانگین سالانه دما ۶.۶ درجه سانتی گراد (۶٥.٥ درجه فارنهایت) است.
دادههای اقلیم قندهار (١٩۶۴–١٩٨٣) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ماه | ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مه | ژوئن | ژوئیه | اوت | سپتامبر | اکتبر | نوامبر | دسامبر | سال |
سابقهٔ بیشترین °C (°F) | ۲۵٫۰ (۷۷) |
۲۶٫۰ (۷۹) |
۳۶٫۵ (۹۸) |
۳۷٫۱ (۹۹) |
۴۳٫۰ (۱۰۹) |
۴۵٫۰ (۱۱۳) |
۴۶٫۵ (۱۱۶) |
۴۴٫۵ (۱۱۲) |
۴۱٫۰ (۱۰۶) |
۳۷٫۵ (۱۰۰) |
۳۱٫۵ (۸۹) |
۲۶٫۰ (۷۹) |
۴۶٫۵ (۱۱۶) |
میانگین بیشترین °C (°F) | ۱۲٫۲ (۵۴) |
۱۴٫۸ (۵۹) |
۲۱٫۶ (۷۱) |
۲۸٫۱ (۸۳) |
۳۴٫۱ (۹۳) |
۳۹٫۱ (۱۰۲) |
۴۰٫۲ (۱۰۴) |
۳۸٫۲ (۱۰۱) |
۳۴٫۰ (۹۳) |
۲۷٫۵ (۸۲) |
۲۱٫۰ (۷۰) |
۱۵٫۴ (۶۰) |
۲۷٫۲ (۸۱) |
میانگین روزانه °C (°F) | ۵٫۱ (۴۱) |
۷٫۸ (۴۶) |
۱۳٫۹ (۵۷) |
۲۰٫۲ (۶۸) |
۲۵٫۴ (۷۸) |
۳۰٫۰ (۸۶) |
۳۱٫۹ (۸۹) |
۲۹٫۴ (۸۵) |
۲۳٫۵ (۷۴) |
۱۷٫۵ (۶۴) |
۱۱٫۰ (۵۲) |
۷٫۳ (۴۵) |
۱۸٫۵۸ (۶۵٫۴) |
میانگین کمترین °C (°F) | ۰٫۰ (۳۲) |
۲٫۴ (۳۶) |
۷٫۱ (۴۵) |
۱۲٫۳ (۵۴) |
۱۵٫۸ (۶۰) |
۱۹٫۵ (۶۷) |
۲۲٫۵ (۷۳) |
۲۰٫۰ (۶۸) |
۱۳٫۵ (۵۶) |
۸٫۵ (۴۷) |
۳٫۳ (۳۸) |
۱٫۰ (۳۴) |
۱۰٫۵ (۵۱) |
سابقهٔ کمترین °C (°F) | −۱۲٫۱ (۱۰) |
−۱۰٫۰ (۱۴) |
−۴٫۸ (۲۳) |
۲٫۰ (۳۶) |
۲٫۴ (۳۶) |
۸٫۵ (۴۷) |
۱۳٫۵ (۵۶) |
۹٫۰ (۴۸) |
۵٫۲ (۴۱) |
−۲٫۲ (۲۸) |
−۹٫۳ (۱۵) |
−۱۱٫۴ (۱۱) |
−۱۲٫۱ (۱۰) |
بارندگی میلیمتر (اینچ) | ۵۴٫۰ (۲٫۱۳) |
۴۲٫۰ (۱٫۶۵) |
۴۱٫۱ (۱٫۶۲) |
۱۸٫۷ (۰٫۷۴) |
۲٫۲ (۰٫۰۹) |
۰ (۰) |
۲٫۳ (۰٫۰۹) |
۱٫۰ (۰٫۰۴) |
۰ (۰) |
۲٫۳ (۰٫۰۹) |
۷٫۰ (۰٫۲۸) |
۲۰٫۰ (۰٫۷۹) |
۱۹۰٫۶ (۷٫۵۲) |
میانگین روزهای بارندگی | ۶ | ۶ | ۶ | ۴ | ۱ | ۰ | ۰ | ۰ | ۰ | ۱ | ۲ | ۳ | ۲۹ |
درصد رطوبت | ۵۸ | ۵۹ | ۵۰ | ۴۱ | ۳۰ | ۲۳ | ۲۵ | ۲۵ | ۲۴ | ۲۹ | ۴۰ | ۵۲ | ۳۸ |
میانگین روزانه ساعتهای تابش آفتاب | ۱۹۸٫۴ | ۱۸۳٫۶ | ۲۳۵٫۶ | ۲۵۵٫۰ | ۳۴۷٫۲ | ۳۶۹٫۰ | ۳۴۱٫۰ | ۳۳۷٫۹ | ۳۲۴٫۰ | ۳۰۶٫۹ | ۲۶۴٫۰ | ۲۱۷٫۰ | ۳٬۳۷۹٫۶ |
منبع: NOAA (١٩۶۴–١٩٨٣)[6] |
حکومت
آموزش
قبل از کودتای ١٩٧٨ در کابل، اکثریت مردم این شهر در مدارس ثبت نام می کردند. اما در جریان جنگ ها مردم به اتحادیه اروپا، استرالیا و سایر نقاط جهان مهاجرت کردند.
دو مدرسه قدیمی شناخته شده دبیرستان احمد شاه بابا و دبیرستان زرغونه انا هستند. تعدادی از مدارس جدید وجود دارد که در دهه گذشته افتتاح شده است و در آینده با افزایش جمعیت این شهر به علت مهاجران زیاد افغان از کشورهای همسایه، مدارس دیگری نیز ساخته می شود. دبیرستان های افغان ترک یکی از برترین مدارس خصوصی در شهر است. دانشگاه اصلی شهر دانشگاه قندهار است. در دهه گذشته تعدادی از مراکز آموزشی نیز افتتاح شده است.
تقسیمات ولایتی
تولیدات زراعتی
ولایت قندهار در سال ١٣٩٩، از ٢۰ هزار و ٥۰۰ هکتار باغ بالغ بر ٢٧۴ هزار تُن انگور بدست آورده است که نسبت به سال قبل ۱۰ درصد افزایش را نشان میدهد. از جمله انواع مختلف انگور در این ولایت (توران، ایته و شندوخانی) از شهرت خاص برخوردار اند.[7]
بر اساس آمار ریاست زراعت ولایت قندهار زیره در ۱۱۴۵ هکتار زمین کشت میشود که از این ساحه سالانه یک هزار و ۲۵۹ متریک تن زیره تولید میشود و با داشتن بازار خوب، سالانه در حدود ۲۵۱ میلیون ۸۰۰ هزار افغانی عید کشاورزان میکند.[8]
سرشناسان
- میرویس هوتک، بنیانگذار سلسله هوتکیان
- عبدالعزیز هوتک، جانشین میرویس خان
- محمود هوتک، سومین شاه هوتکیان
- اشرف هوتکی، چهارمین شاه هوتکیان
- احمد شاه درانی، بنیانگذار امپراتوری درانی
- تیمور شاه درانی، جانشین احمد شاه درانی
- دوست محمد خان، بنیانگذار سلسله بارکزائی
- محمد ایوب خان، فاتح نبرد میوند
- امیر شیرعلی خان، امیر سلسله بارکزائی
- حامد کرزی، رئیسجمهور افغانستان از ٢٠٠١ تا ٢٠١٣
- عبدالحی حبیبی، نویسنده افغان
- عبدالرازق اچکزی هوتکی، والی قندهار
جستارهای وابسته
منابع
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای ولایت قندهار دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ولایت قندهار موجود است. |
- ثواقب، جهانبخش: نگرشی بر شورش شیرخان افغان در عصر شاه صفی (۱۰۴۰ ه.ق). در: مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی (دانشگاه اصفهان). بهار ۱۳۸۴ - شماره ۴۰. (از صفحه ۸۹ تا ۱۰۸).
- "Last Afghan empire". Louis Dupree, Nancy Hatch Dupree and others. Encyclopædia Britannica. Retrieved 2010-09-24.
- (in Russian)
- "Kandahar Climate Normals 1964–1983". National Oceanic and Atmospheric Administration. Retrieved 26 December 2012.
- «حاصلات انگور در هرات، فاریاب و قندهار افزایش یافته است». هفته نامه دهقان. وزارت زراعت، آبیاری و مالداری. ١٩ میزان ١٣٩٩. دریافتشده در ٢٨ ثور ١۴۰۰.
- صدیقی، محمد تمیم (٢ ژانویه ٢۰٢١). «زیره وطن، هم دارو هم غذا بررسی وضعیت تولید و اهمیت یک گیاه پرارزش». وزارت زراعت افغانستان. دریافتشده در ٢٥ آوریل ٢۰٢١.
مرکز | قندهار |
ولسوالیها |
اَرغستان | ارغنداب | پَنجوائی | خاکریز | دامان | ریگستان | ژِرَی | سپینبولدَک | شاهولیکوت | شورابَک | غورَک | قندهار | میانَشین | مَیوَند | نیِش |
شهرها | |
اماکن دیدنی |
چهلزینه | جاده عیدگاه | فرودگاه قندهار |