آدریان اصفهان

آدُریانِ اصفهان یا دربِ مهرِ گوهر و مهربان، نیایشگاهِ کنونیِ مزدیسنان و جایگاهِ نگهداری آتش مقدس در شهرِ اصفهان است. اما پیشترها، مهمترین آتشگاه در اصفهان در کوهِ آتشگاه بوده است.[2]

در مزدیسنا سوزاندن چوبهای معطر در مراسم مذهبی، جشنها و خانه‌ها، برای خشنودی ایزدآذر و دور کردن عناصر فساد مرسوم بوده است.[1] - دربِ مهرِ اصفهان

نامشناسیِ آدریان
  • آدُران یا آدریان یا آذران، همان آتشگاه یا آتشکده است. به روزگار ایران باستان این واژه از دو بخشِ آدُر و آن پی می‌گرفت. بخش نخست به معنای آذر یعنی آتش است. در برهان قاطع آمده: آدر بر وزن مادر همان آذر، آتش است. در لغتنامه دهخدا نیز این معنا دیده می‌شد و اما پاره دیگر، آن است که در نام‌های جغرافیایی، نشانِ نسبتِ فراوان و جایگاه است. همچون گرگان و … بنابراین ترکیب آذر+ان جایی را تداعی می‌کند که آدر= آذر= آتش در آن بسیار است و این یادگاری است به روزگار ایران باستان و رواجِ مزدیسنا.
  • ظرفی که آتش را در آن نگهداری می‌کردند: آدوران، آتشدان و آتشگاه نام گذاری کرده‌اند.

گوهر و مهربان

این جایگاه با دَهش و یاریِ گوهر و مهربانِ زرتشتی برای رفاهِ مزدیسنان سامان یافته است.

منابع
  1. رضی، وندیداد، ذیل «آتر ـ آتش»، ج ۱، ص ۳، ۸، ذیل «هذانئپت»، ج ۳، ص ۱۴۴۱
  2. «دین زرتشت/پرستشگاه‌های زرتشتیان». درگاه الکترونیکی شهرداری اصفهان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.