محیط زیست‌گرایی

محیط زیست‌گرایی[1] جنبشی اجتماعی با فلسفهٔ پشتیبانی از محیط زیست و پاسداری از منابع طبیعی است. نماد این جنبش گسترده رنگ سبز است.

تمبری مربوط به دههٔ هفتاد آمریکا دربارهٔ هواداری از محیط زیست

تاریخچه

در نوشته‌های مردمان خاورمیانه در سال‌های چیرگی اسلام بر آن بخش از جهان اشاره‌هایی به پاس‌داشت محیط زیست و جلوگیری از آلوده‌سازی آن شده‌است. در اروپا پیشینه این جنبش به روزگاری بازمی‌گردد که شاه ادوارد یکم دچار بیماری تنفسی شد و آنگاه که دریافت که عامل بیماریش دود بوده‌است، سوزاندن زغال سنگ را ۱۷۲۷ ممنوع داشت.

هواداران محیط زیست

هواداران محیط زیست به سه دسته بخش می‌شوند: سبزهای تیره، سبزهای روشن و سبزهای تابان.

  • سبزهای روشن پاس‌داری از محیط زیست را مسئولیتی فردی می‌دانند. آنها به هواخواهی از محیط زیست به دیدهٔ یک مرام سیاسی نمی‌نگرند بلکه آن را بیشتر شیوه‌ای برای زندگی می‌دانند.
  • سبزهای تابان به تغییرات بنیادین در زمینهٔ سیاسی و اجتماعی برای نجات محیط زیست باورمندند.
  • سبزهای تیره هم بدین جنبش به چشم بازتاب صنعتی‌گرایی می‌نگرند و در جستجوی تغییرات رادیکال در عرصهٔ سیاسی‌اند.

هواداری از محیط زیست با زایش پدیده‌هایی چون گرم شدن زمین و مهندسی ژنتیک دستخوش دگرگونی‌هایی گردیده‌است.

منابع

  1. با نام‌های دیگری چون محیط‌گرایی، دفاع و هواداری از محیط زیست و اکولوژیسم هم شناخته می‌شود.

Wikipedia contributors, "Environmentalism," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Environmentalism&oldid=293979097 (accessed June 2, 2009).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.