عهدنامه مالک اشتر
عهدنامهٔ مالک اشتر از مهم‌ترین و طولانی‌ترین عهدنامه‌های علی بن ابی‌طالب، امام اول شیعیان، در نهج‌البلاغه است. این عهدنامه به زبان‌های گوناگون ترجمه و شرح‌های بسیاری بر آن نگاشته شده‌است.[1]
ترجمه عنوان
در ترجمه عنوان نامه که عهد یا عهدنامه باشد اتفاق نظر وجود ندارد. سید علی خامنه ای عقیده دارد تعبیر عهدنامه نادرست است و باید آن را عهد مالک یا فرمان و پیمان دانست نه عهدنامه.[2]
موضوع
دستور دادرسی، رموز رعیّت پروری، آداب مملکت‌داری، طریق لشکرکشی و پند و اندرز به همگان از موضوعاتی است که در این نامه به میان آمده‌است.[3][4]
زمان نگارش
هنگامی که وضع مصر در زمان حکومت محمّد ابن ابی بکر بر اثر کارهای معاویه درهم شد، و گروهی به خونخواهی عثمان برخاستند و به علی از اوضاع آن سامان خبر رسید، گفت:
- حکمرانی مصر شایسته یکی از دو نفر است یا قیس ابن سعد (از بزرگان شیعیان علیّ) که او را از آنجا برداشتیم دوباره باید فرمانروا شود، یا مالک ابن حارث نخعیّ آنجا رود؛ ولی چون قیس ابن سعد بدین کار بی میل بود علی او را در شغل خود باقی گذاشت، و مالک اشتر را که در نصیبین «شهری بین شام و عراق» بود طلبید و این عهدنامه را برای او نوشت.[3]
پانویس
- «جایگاه عهدنامه امیرالمومنین علی(ع) به مالک اشتر در منابع اسلامی». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
- http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=7227
- «به مالك اشتر نخعى». دریافت‌شده در ۳ ژانویه ۲۰۱۵.
- «عهدنامه امام علی (ع) برای مالک اشتر نَخَعی [نامه53، نهج البلاغه]». hawzah.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۲.
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به عهدنامه مالک اشتر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.