بیژن نامدار زنگنه

بیژن نامدار زنگنه (زاده ۳۰ شهریور ۱۳۳۱ کرمانشاه) سیاست‌مدار، کارشناس انرژی، مدرس دانشگاه و مدیر ارشد اجرایی ایرانی و وزیر نفت ایران است. او همچنین از اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و دانشگاه تهران می‌باشد.[2]

بیژن نامدار زنگنه
وزیر نفت
آغاز به کار
۲۴ مرداد ۱۳۹۲
رئیس‌جمهورحسن روحانی
قائم‌مقامکاظم وزیری هامانه
مرضیه شاهدایی
پس ازرستم قاسمی
مشغول به کار
۲۹ مرداد ۱۳۷۶  ۲ شهریور ۱۳۸۴
رئیس‌جمهورسید محمد خاتمی
پس ازغلام‌رضا آقازاده
پیش ازکاظم وزیری هامانه
عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام
مشغول به کار
۲۷ اسفند ۱۳۷۵  ۲۴ اسفند ۱۳۹۰
گمارندهسید علی خامنه‌ای
رئیساکبر هاشمی رفسنجانی
وزیر نیرو
مشغول به کار
۲۹ شهریور ۱۳۶۷  ۲۹ مرداد ۱۳۷۶
رئیس‌جمهورسید علی خامنه‌ای
اکبر هاشمی رفسنجانی
نخست‌وزیرمیرحسین موسوی
قائم‌مقامعلی کلاهدوز
مجید قاسمی
پس ازسید ابوالحسن خاموشی (سرپرست)
پیش ازحبیب‌الله بیطرف
وزیر جهاد سازندگی
مشغول به کار
۱ اسفند ۱۳۶۲  ۲۹ شهریور ۱۳۶۷
رئیس‌جمهورسید علی خامنه‌ای
نخست‌وزیرمیرحسین موسوی
پس ازایجاد جایگاه
پیش ازغلامرضا فروزش
اطلاعات شخصی
زاده۳۰ شهریور ۱۳۳۱ (۶۸ ساله)[1]
کرمانشاه، ایران
ملیتایرانی
حزب سیاسیحزب کارگزاران سازندگی
خویشاوندانعلی‌اصغر عطاریان (باجناغ)
تحصیلاتمهندسی عمران
محل تحصیلدانشگاه تهران
هیئت دولتدولت سوم
دولت چهارم
دولت پنجم
دولت ششم
دولت هفتم
دولت هشتم
دولت یازدهم
دولت دوازدهم
دیناسلام (شیعه)
امضا

وی دانش‌آموخته کارشناسی ارشد مهندسی راه‌وساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران است و فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۵۹ در کابینه محمدعلی رجایی، در جایگاه معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز نمود. زنگنه در دولت‌های سوم و چهارم به نخست‌وزیری میرحسین موسوی؛ ۵ سال وزیر جهاد سازندگی و یک سال نیز وزیر نیرو بود. در کابینه اکبر هاشمی رفسنجانی؛ ۸ سال به‌عنوان وزیر نیرو فعالیت کرد و در دولت‌های هفتم و هشتم به ریاست محمد خاتمی؛ ۸ سال عهده‌دار وزارت نفت بود. او در دولت یازدهم به ریاست‌جمهوری حسن روحانی برای یک دوره ۴ ساله دیگر نیز، وزیر نفت ایران بود. وی هم‌اکنون در دولت دوازدهم، کماکان عهده‌دار وزارت نفت ایران می‌باشد.[3]

زنگنه به جهت سابقه طولانی در مدیریت کلان اجرایی و ۳۲ سال حضور در وزارتخانه‌های متعدد در دولت‌های مختلف به «شیخ الوزراء» مشهور است.[4] وی را موفق‌ترین وزیر نفت ایران در توسعه و جذب سرمایه‌های خارجی در صنایع نفت و گاز ایران می‌دانند.[5][6]

زندگی‌نامه

بیژن نامدار زنگنه در شهریور ۱۳۳۱ در کرمانشاه زاده شد. وی تحصیلات ابتدایی و دوره اول متوسطه را در زادگاه خود ادامه داد و دوره دوم متوسطه را تا اخذ دیپلم در تهران به پایان رساند.

زنگنه در سال ۱۳۵۰ به رشته مهندسی عمران دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۶ با درجه کارشناسی ارشد مهندسی عمران، با کسب رتبه ممتاز، فارغ‌التحصیل شد.[7] او از سال ۱۳۵۶ به عضویت هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درآمد و به تدریس در این دانشگاه پرداخت. وی در سال ۱۳۸۵ در جایگاه استاد تمام و عضو هیئت علمی این دانشگاه، بازنشسته شد.[7]

سوابق

بیژن زنگنه (وزیر نفت) و محمدجواد ظریف (وزیر امور خارجه)

نامدار زنگنه ابتدا در فاصله سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ به عنوان معاون فرهنگی وزیر ارشاد، پا به دولت نهاد. در آبان ۱۳۶۱ بنا به دعوت مدیران وقت جهاد سازندگی، به عضویت شورای مرکزی این نهاد درآمد.[7] در پی تشکیل وزارت جهاد سازندگی در دولت سوم جمهوری اسلامی به ریاست سید علی خامنه‌ای، از ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۷ به عنوان نخستین وزیر جهاد سازندگی فعالیت نمود و در آخرین سال فعالیت دولت چهارم، در فاصله سالهای ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ برای مدت یک سال نیز عهده‌دار وزارت نیرو بود. وی در کابینه اول و دوم اکبر هاشمی رفسنجانی، از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ برای دو دوره متوالی نیز وزارت نیرو را برعهده داشت. در دولت اصلاحات به ریاست سید محمد خاتمی از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ نیز برای دو دوره متوالی وزیر نفت ایران بود.[8]

وی از ۱۳۶۲ تا ۱۳۸۴ از اعضای شورای اقتصاد بود و از سال ۱۳۷۵ تا ۲۴ اسفند ۱۳۹۰ نیز به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت نمود.[7] زنگنه از اسفند ۱۳۸۵ تا مرداد ۱۳۸۷ به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت هپکو فعالیت می‌کرد. نامدار زنگنه از ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳ عضو هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی و ساختمان استان تهران و در فاصله سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ نیز عضو شورایعالی سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور بود.

معاون فرهنگی وزارت ارشاد

بیژن زنگنه با آغاز انقلاب فرهنگی، در جهت اجرایی شدن آن به فعالیت پرداخت و بعد از تشکیل دولت محمد علی رجایی در سال ۱۳۵۹ به سمت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد. از جمله اقدامات وی در وزارت ارشاد اسلامی، کوشش در جهت تشکیل مرکزی برای جمع‌آوری، حفظ و نشر کلیه مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی بود، که از جمله اقدامات این مرکز، انتشار مجموعه سخنان روح‌الله خمینی به نام صحیفه نور بود. وی تا سال ۱۳۶۱ در این سمت فعالیت نمود.

وزارت جهاد سازندگی

بیژن زنگنه در آبان ۱۳۶۱ به دعوت جمعی از مدیران وقت جهاد سازندگی و با حکم میرحسین موسوی نخست‌وزیر وقت، به عضویت شورای مرکزی این نهاد منصوب گردید. در دولت سوم در جایگاه نخستین وزیر جهاد سازندگی وارد کابینه شد.

دولت سوم

وی در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۶۲ به عنوان نخستین وزیر جهاد سازندگی از مجلس وقت، رأی اعتماد گرفت. در جلسه بررسی صلاحیت وی، مرتضی فهیم کرمانی؛ نماینده کرمان، به عنوان مخالف و مهدی کروبی؛ به عنوان نماینده موافق، با وزارت زنگنه در جهاد سازندگی اظهاراتی را در صحن علنی مطرح نمودند، که در پایان رأی‌گیری، زنگنه موفق شد با ۱۱۰ رأی موافق، به عنوان نخستین وزیر جهاد سازندگی معرفی گردد و تا پایان فعالیت دولت سوم در سال ۱۳۶۴ در این جایگاه فعالیت نمود.

دولت چهارم

بیژن نامدار زنگنه در ابتدای کار دولت چهارم، نخست به عنوان وزیر جهاد سازندگی به مجلس معرفی شد و با ۱۶۱ رای موافق، برای بار دوم وزیر جهاد گشت. وی برای نزدیک به ۳ سال و تا تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۶۷ عهده‌دار وزارت جهاد سازندگی بود.

دولت چهارم

در آخرین سال فعالیت کابینه دوم میرحسین موسوی، زنگنه به عنوان وزیر نیرو به مجلس سوم معرفی شد و در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۶۷ به عنوان وزیر نیرو از مجلس وقت، رأی اعتماد گرفت. وی تا پایان کار دولت چهارم جمهوری اسلامی ایران در جایگاه وزیر نیرو فعالیت نمود.

دولت پنجم

با پایان یافتن دولت میرحسین موسوی، زنگنه به عنوان وزیر نیرو وارد دولت اکبر هاشمی رفسنجانی شد. در دولت پنجم از ۱۹۶ رأی مأخوذه تنها ۱۹ نماینده به وزارت وی رأی ندادند و ۱۷۷ نفر دیگر از نمایندگان، به وزارت وی در وزارتخانه نیرو رأی مثبت دادند.

دولت ششم

در کابینه دوم اکبر هاشمی رفسنجانی، بیژن زنگنه از مجلس چهارم ۲۴۵ رأی، برای تصدی پست وزارت نیرو گرفت. در آن مجلس نیز تنها ۱۲ نماینده به او رأی منفی دادند. این دوره از فعالیت زنگنه در وزارت نیرو با تغییر و تحول اساسی در این وزارتخانه و ساختار سازمانی آن همراه بود. از اقدامات وی در این دوره می‌توان به تأسیس گروه مپنا در سال ۱۳۷۱ اشاره کرد. این گروه صنعتی تاکنون احداث بالغ بر ۸۵٪ از ظرفیت نصب شده شبکه برق ایران را برعهده داشته‌است،[9] این شرکت همچنین اجرای نزدیک به یکصد پروژه، به ارزش بیش از ۳۰ میلیارد یورو را در کارنامه خود ثبت نموده‌است.

وزارت نفت

بیژن زنگنه (وزیر نفت) و بیژن عالی‌پور (مدیرعامل مناطق نفتخیز)، تابستان ۱۳۹۶

دولت هفتم

بیژن زنگنه در کابینه اول سید محمد خاتمی برای تصدی پست وزارت نفت از مجلس پنجم ۲۱۳ رأی موافق گرفت و ۵۳ نماینده به او رأی ممتنع و مخالف دادند.

دولت هشتم

مجلس ششم که مجلسی هماهنگ با دولت خاتمی بود، در دادن رأی صلاحیت، کمترین اعتماد را به زنگنه داشت. در جلسه بررسی صلاحیت وزیر نفت دولت هشتم در مجلس ششم ۱۶۶ نماینده به وی رأی موافق دادند و ۸۸ نماینده نیز با وزارت او در پیچیده‌ترین و ثروتمندترین وزارتخانه کشور، مخالفت کرده بودند.

قرارداد کرسنت

به نوشته روزنامه کیهان، حسن روحانی در آذر ۱۳۸۱ و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی، با ارسال نامه‌ای خطاب به سید محمد خاتمی، رئیس‌جمهور وقت، به عملکرد بیژن زنگنه، وزیر نفت کابینه اصلاحات اعتراض کرد و اقدام وی در انعقاد قرارداد کرسنت با شرکت کرسنت پترولیوم را غیرقانونی و از طریق واسطه دانست و این قرارداد را دارای آثار منفی فراوان برای جمهوری اسلامی ایران دانسته بود.[10][11] روحانی در جلسه رأی اعتماد مجلس به وزرای دولت یازدهم ضمن دفاع از عملکرد زنگنه در وزارت نفت، به مخالفان اعلام کرد که مؤلف نامه مذکور شخص وی است.

دولت یازدهم

بعد از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس دولت یازدهم ایران، بیژن زنگنه به عنوان نامزد نهایی تصدی پست وزیر نفت، جهت معرفی به مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.[12] در خلال جلسه بررسی رای اعتماد به زنگنه، احمد توکلی، نماینده تهران ضمن اعلام نظر مخالف خود به وزارت زنگنه، انتخاب وی را برای وزارت نفت ایران مفید دانست. وی اظهار کرد:[13]

در وزارت نفت به خاطر اینکه چند دوره صدارت غیرنفتی‌ها اتفاق افتاد، یک نوع دلخوری و به نوعی سرافکندگی به‌طور کلی وجود دارد و وقتی آقای زنگنه خواست وزیر بشود نشاطی در کارکنان نفت ایجاد شد که ممکن بود کارایی را بالا ببرد. حتی گروه‌های وطن دوست استقلال‌طلب نفتی جنوب هم اکثرشان از ایشان حمایت کردند.

در مجلس وقت موضع‌گیری‌های تند و نگاه منتقدانه‌ای نسبت به عملکرد گذشته زنگنه در مواردی چون قرارداد کرسنت، استات اویل، توتال و انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ وجود داشت، که در این میان لابی قدرتمند مدیران نفتی خصوصاً کارشناسان مناطق نفت‌خیز جنوب، دفاع تمام قدی را از وزارت زنگنه انجام دادند.

روحانی نیز در پایان دفاعیات خود از وزرای پیشنهادی، در دفاع از عملکرد زنگنه به نمایندگان مجلس یادآوری کرد، که حتی یک هفته اداره وزارت نفت تحت نظر سرپرست، هزینه‌های سنگینی برای کشور خواهد داشت و از نمایندگان خواست به وی رأی اعتماد بدهند.

در پایان جلسات بررسی رای‌اعتماد به کابینه پیشنهادی حسن روحانی، بیژن نامدار زنگنه با ۱۶۶ رأی موافق، ۱۳ ممتنع و ۱۰۴ مخالف، موفق به کسب اعتماد نمایندگان مجلس نهم شد و برای سومین بار به‌عنوان وزیر نفت در دولت‌های ایران انتخاب شد.[14]

از جمله مهمترین اقدامات زنگنه در شروع کار به عنوان وزیر نفت جدید، مذاکره با مدیران بزرگترین شرکت‌های بین‌المللی حاضر در صنعت نفت و گاز جهان جهت حضور مجدد در پروژه‌های نفت و گاز ایران،[15] بازگشت به‌کار مدیران ارشد و کارشناسان نفت و گاز کشور و ایجاد ثبات در مدیریت نفت[16] و در نهایت جلوگیری از فروش نفت توسط بخش خصوصی (واسطه‌ها) بوده‌است.[17]

دستاوردها

تولید نفت خام کشور که در سال ۱۳۸۵ به چهار میلیون و ۵۰ هزار بشکه در روز رسیده بود، از این سال با روندی کاهشی مواجه گشت و در سال ۱۳۹۳ یعنی اوج تحریم‌های اعمال شده علیه کشور، به روزانه سه میلیون و ۵۰ هزار بشکه کاهش یافت، که نشان از کاهش ظرفیت تولید یک میلیون بشکه‌ای در روز دارد. نکته مهم، روند کاهشی تولید نفت کشور طی سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ یعنی دوره قبل از اعمال تحریم‌هاست. با توافق هسته‌ای، تولید نفت خام کشور باری دیگر روند صعودی خود را آغاز کرد، به‌طوری‌که در سال ۱۳۹۵ به متوسط سه میلیون و ۷۲۰ هزار بشکه در روز و در سال ۹۶ نیز به‌طور میانگین به سه میلیون و ۹۲۱ هزار بشکه در روز رسید، که سطح تولید نفت خام ایران در سال ۱۳۹۰ یعنی سال قبل از اعمال تحریم‌ها بود. در دولت یازدهم حجم درآمدهای نفتی با وجود شرایط نه‌چندان مناسب صنعت نفت، به دلیل تحریم‌ها تنها در طول چهار سال حدود ۵۴۰ هزار میلیارد تومان اعلام گردید، که رقمی قابل توجه به‌شمار می‌آید و نقش بیژن زنگنه طی چهار سال فعالیت وی در راستای بازگشت به سقف تولید نفت پیش از تحریم‌ها و توسعه صنعت نفت در دولت یازدهم را نمی‌توان نادیده گرفت.[18]

طرح افزایش تولید نفت

همزمان با شروع بکار بیژن زنگنه در وزارت نفت دولت یازدهم، تولید نفت خام کشور (در سال ۱۳۹۲) به‌طور متوسط ۲٫۷ میلیون بشکه در روز بود. در روزهایی که تیم مذاکره‌کننده وزارت امور خارجه ایران، به سرپرستی محمدجواد ظریف، فعالیت خود را با هدف از میان برداشتن تحریم‌ها و تصویب برجام آغاز کرده بودند، زنگنه نیز با استقرار تیم مدیریتی خود در وزارت نفت و شرکت‌های تابعه، طرح افزایش تولید نفت را آغاز نمود، که با اجرایی شدن برجام و برداشته شدن موانع صادرات و فروش نفت، در مدتی کوتاه، به‌طور روزانه یک میلیون بشکه، به تولید نفت خام کشور افزوده شد.[19] در خرداد ۱۳۹۵ تولید نفت خام ایران بیش از ۳٫۸ میلیون بشکه در روز اعلام شد و متوسط صادرات روزانه نفت خام از مرز دو میلیون بشکه عبور کرد.[20]

دولت دوازدهم

از ابتدای فعالیت دولت دوازدهم تاکنون، بهره‌برداری هم‌زمان از پنج فاز پارس جنوبی، بهره‌برداری از سه میدان مشترک نفتی در منطقه غرب کارون با ظرفیت ۲۲۰ هزار بشکه در روز، افتتاح ۱۲ مجتمع پتروشیمی با ارزش درآمدزایی بیش از شش میلیارد دلار در سال، همچنین بهره‌برداری از فاز نخست پالایشگاه ستاره خلیج فارس به‌عنوان بزرگ‌ترین پروژه بنزین‌سازی کشور (پس از ۱۰ سال) از عملکردهای وزارت نفت تحت مدیریت بیژن زنگنه به‌شمار می‌گردد.[21] وی در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ و نزدیک انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، برای پیشرفت قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین ابراز امیدواری کرده و دربارهٔ بازنشستگی خود از وزارت نفت بیان کرد:[22][23][24]

در دولت سیزدهم اگر پیشنهاد ریاست جمهوری هم به من داده‌شود، قبول نخواهم کرد.[22] در دولت بعدی من از فعالیت‌های دولتی بازنشسته خواهم شد ولی همچنان در سیاست خواهم بود زیرا سیاست برای من مثل زندگی است.[24] برنامه من بعد از اتمام وزارت نفت، بازنشستگی است. در بازنشستگی هم که من باید مانند بقیه مردم روزانه ۱۲ تا ۱۳ ساعت کار کنم که بتوانم زندگی، زن و بچه خود را بچرخانم.[22][23]

مواضع سیاسی

بیژن زنگنه از نظر سیاسی دارای گرایش اصلاح‌طلبی بوده و دارای سابقه عضویت در حزب کارگزاران سازندگی[25] و بنیاد باران می‌باشد.[26] وی در انتخابات سال ۱۳۸۸ از حامیان میرحسین موسوی بشمار می‌آمد. زنگنه در همایش گرامیداشت محمدجواد تندگویان، منتقدان رابطه با آمریکا که معتقدند آمریکا در روابطش با ایران صداقت ندارد را مورد انتقاد جدی قرار داد و اظهار کرد هیچ ادعایی مبنی بر صادق بودن آمریکا در روابطش با ایران مطرح نشده و به‌طور کلی در روابط دیپلماتیک، صداقت هیچ جایگاهی ندارد و تنها اصل، دستیابی به منافع ملی و حفظ آن‌ها از روش‌های ممکن است.[27]

ثروت

محمدعلی ابطحی، در یادداشتی با اشاره به بررسی فهرست اموال وزرای دولت روحانی در قوه قضاییه، زنگنه، وزیر نفت دولت را کم ثروت‌ترین وزیر کابینه دولت روحانی معرفی کرد. او نوشت:

«شنیدم که وقتی وزرای دولت آقای روحانی، لیست اموال‌شان را بنابر قانون به قوه قضاییه داده‌اند، بعضی‌هاشان خیلی پولدار بوده‌اند. اما کم‌ثروت‌ترین‌شان گویا آقای زنگنه، وزیر نفت بوده‌است که قبلاً هم هشت‌سال وزیر نفت بوده. در جیبش را بسته که زبانش دراز است.»[28]

کارتخوان در دفتر وزیر نفت

روز چهارشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۸ سه کارتخوان به ارزش ده‌ها میلیارد تومان در دفتر بیژن نامدار زنگنه کشف شده که در کنار آنها مقادیری طلا و جواهر نیز بوده‌است.[29][30][31]

تقدیر و تجلیل

در سال ۱۳۹۸ از وی به عنوان یکی از مشاهیر کرد در کنگره جهانی مشاهیر کرد که در سنندج برگزار شد، تقدیر و تجلیل به عمل آمد.[32]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Eng. Bijan Namdar Zanganeh
  2. «بیژن نامدار زنگنه». پایگاه اطلاع‌رسانی دولت. دریافت‌شده در ١٧ آوریل ۲۰۱۷.
  3. «مهندس بیژن زنگنه به عنوان وزیر نفت پیشنهادی دولت دوازدهم معرفی شد». شانا. دریافت‌شده در ۱۷ مرداد ۱۳۹۶.
  4. نامدار زنگنه، سعیدی‌کیا، شافعی و تندگویان رکوردار بیشترین و کمترین زمان حضور در دولت‌های ده‌گانه خبرآنلاین
  5. «Iran's Rouhani to pack cabinet with old hands». Reuters. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۱۳.
  6. صندلی لرزان وزارت نفت ایران؛ دعوا بر سر شخص، پول یا قدرت بی‌بی‌سی فارسی
  7. تهاجم رانت‌خواران نفتی به زنگنه روزنامه بهار
  8. پروفایل بیژن زنگنه بایگانی‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine وبگاه شرکت خدمات مشاور خرد پیروز
  9. روزنامه دنیای اقتصاد
  10. نامه اعتراض آمیز حسن روحانی درباره بیژن زنگنه خبرگزاری فارس
  11. «وزیر بهداشت توانست موفقیت‌های چشم‌گیری داشته باشد/ شورای عالی امنیت ملی مخالف وزیر شدن زنگنه بود». پایگاه خبری تحلیلی میدان ۷۲. ۲۰۱۴-۰۹-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۹-۰۳.
  12. روحانی اعضای کابینه را به مجلس معرفی کرد.جام جم آنلاین
  13. زنگنه: عسلویه را من عسلویه کردم خبرگزاری فرارو
  14. نتایج کامل رای اعتماد مجلس به وزرای پیشنهادی برای دولت یازدهم همشهری آنلاین
  15. آغاز مذاکرات ایران با غول‌های نفتی جهان بایگانی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine روزنامه مردم‌سالاری
  16. «زنگنه در صحن علنی مجلس». خبرگزاری تسنیم.
  17. توقف فروش نفت توسط بخش خصوصی/ پایان دوره بابک زنجانی‌ها خبرآنلاین
  18. «بررسی عملکرد زنگنه در دولت یازدهم». پیشخوان.
  19. «زنگنه: رشد صادرات نفت ایران ۱۵ درصد شد». اقتصاد آنلاین.
  20. «گزارش زنگنه از افزایش تولید نفت در دولت یازدهم». ایسنا. ۲۵ خرداد ۱۳۹۵.
  21. «مردی که به هتل پنج ستاره نرفت». هفته نامه تجارت فردا. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۲۰.
  22. «زنگنه: پس از بازنشستگی برای گذران زندگی باید روزی 12 ساعت کار کنم». ir.sputniknews.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۹.
  23. «خبرگزاری فارس - بعد از بازنشستگی باید روزی 12 ساعت کار کنم تا زندگی زن و بچه ام بچرخد». خبرگزاری فارس. ۲۰۲۱-۰۵-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۹.
  24. «زنگنه: باید روزی ۱۲ساعت کار کنم تا زندگی بچرخد». ساعت24. ۲۰۲۱-۰۵-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۹.
  25. معرفی سوابق و گرایش سیاسی وزیران پیشنهادی روحانی خبرگزاری مهر
  26. {
  27. وقتی رئیس‌جمهور روحانی گریه می‌کند! خردادنیوز
  28. «کم ثروت‌ترین وزیر کابینه حسن روحانی». خبرآنلاین.
  29. «در دفتر وزیر نفت ایران دستگاه کارتخوان، طلا و ارز کشف شد؛ جزئیاتی از اختلاف وزارت نفت و اطلاعات». صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۲-۱۶.
  30. لندن، کیهان (۲۰۱۹-۰۵-۲۵). «دُم خروس بیژن زنگنه هم بیرون زد: کشف ۳ کارتخوان با گردش مالی ۱۰ میلیارد تومان، طلا و سکه در دفتر «شیخ الوزرا» . دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۲-۱۶.
  31. Behnegarsoft.com (۲۰۱۹-۰۵-۲۵). «کشف ۳ کارت‌خوان با گردش میلیاردی در دفتر وزیر نفت/ زنگنه: با وزارت اطلاعات همکاری نمی‌کنم». جهان نیوز. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۲-۱۶.
  32. «۳۰ نفر از مشاهیر کرد و کردشناسان تجلیل شدند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۹-۰۷-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۱۶.

پیوند به بیرون

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بیژن نامدار زنگنه در ویکی‌گفتاورد موجود است.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بیژن نامدار زنگنه موجود است.
مناصب سیاسی
پیشین:
؟
معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
۱۳۵۹ – ۱۳۶۱
پسین:
؟
عنوان جدید وزیر جهاد سازندگی
۱۳۶۲ – ۱۳۶۷
پسین:
غلامرضا فروزش
پیشین:
سید ابوالحسن خاموشی
سرپرست
وزیر نیرو
۱۳۶۷ – ۱۳۷۶
پسین:
حبیب‌الله بیطرف
پیشین:
غلام‌رضا آقازاده
وزیر نفت
۱۳۷۶ – ۱۳۸۴
۱۳۹۲ – اکنون
پسین:
کاظم وزیری هامانه
پیشین:
رستم قاسمی
در حال تصدی
مناصب تجاری
پیشین:
؟
رئیس هیئت مدیره هپکو
۱۳۸۶ – ۱۳۸۷
پسین:
؟
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.