گویش گرگانی

گویش گرگانی یکی از گویش‌های ایرانی که در شهر جرجان بدان صحبت می‌شده‌است. ابوعبدالله مقدسی می‌گوید: «زبان کومش و جرجان به هم نزدیک است. ها بکار می‌برند و می‌گویند هاکن و هاده و آن را حلاوتی‌ست، و زبان مردم طبرستان بدانها نزدیک است مگر در آن شتاب است».[1] دانشنامه ایرانیکا گویش گرگانی را گویشی از زبان مازندرانی یا گویشی بسیار نزدیک به آن می‌داند.[2] این گویش هم‌اکنون منقرض شده‌است.[3] این گویش قرابت بسیاری با زبان مازندرانی و گویش‌های سمنانی داشته‌است.[3]لغت‌نامه دهخدا نیز گویش قدیم گرگانی را جزوی از زبان مازندرانی و گویش‌های سمنانی دانسته و تصریح کرده‌است که هنوز هم در گرگان و روستاهای اطراف گرگان گویشوران زبان مازندرانی زندگی می‌کنند.[3]

بسیاری از نوشته‌های حروفیان به این گویش بوده‌است.[3]

منابع
  1. احسن التّقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص ۳۶۸
  2. [ http://www.iranicaonline.org/articles/gorgani-dialect GORGĀNI DIALECT in Encyclopædia Iranica = ],
  3. «حروفیان». لغت‌نامه دهخدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.