فخرالدین طریحی
فخرالدین طریحی (۹۷۹ هجری قمری تا ۱۰۸۷ یا ۱۰۸۵[1] هجری قمری) فرزند شیخ محمد علی طریحی متولد نجف از علمای بزرگ شیعه است.[2][3][4] جزو معروفترین تالیفهای او میتوان به «مجمع البحرین و مطلع النیرین» و «جامع المقال فیما یتعلق باحوال الدرایه و الرجال» اشاره کرد.
تالیفات
- الاحتجاج فی مسائل الاحتیاج.
- الادله الداله علی مشروعیه العمل بالظن المستفاد من الکتاب و السنه.[5]
- الاربعون حدیثا[6]
- ایضاح الاحباب فی شرح خلاصه الحساب، در علم حساب
- ترتیب خلاصه الاقوال علامه حلی
- ترتیب مشیخه من لا یحضره الفقیه للشیخ الصدوق
- تحفه الوارد و عقال الشارد، در علم لغت
- تحفه الاخوان فی تقویه الایمان.[7]
- تقلید المیت (رسالهای در مسائل تقلید از مجتهد مرد)
- التکمله و الذیل و الصله للصحاح جوهری، در لغت
- جامع المقال فیما یتعلق باحوال الدرایه و الرجال (تمییز مشترکات من الرجال)
- جامع الفوائد رد بر اخباری گری و اندیشههای میرزا محمد امین استر آبادی[8]
- المستطرفات فی شرح نهج الهداه، در شرح «نهج البلاغه»
- مشارق النور، معروف به «مشارق الطریحیه» (تفسیر مختصر در قرآن)
- مجمع البحرین و مطلع النیرین
- المقتل یا المنتخب فی جمع المراثی و الخطب
شاگردان
وی در طول زندگی خود شاگردان بسیار داشت که تعدادی از آنها در ذیل آمدهاست:[9][10][11][12][13]
- علامه مجلسی
- سید هاشم بن سلیمان بحرانی
- شیخ صفی الدین
- شیخ حسام الدین بن جمال الدین طریحی
- شیخ حر عاملی محمد بن حسن
- شیخ محمد امین بن محمد علی کاظمی
- شیخ محمد بحرانی
پانویس
- ریحانه الادب، جلد ۴، صفحهٔ ۵۵
- مطلعه البدرین، ص د؛ ماضی النجف و حاضرها، جلد ۲، صفحهٔ ۴۵۴
- طبقات اعلام الشیعه (الروضه النضره) آقا بزرگ تهرانی، صفحهٔ ۴۳۴
- مراقد المعارف، حرز الدین، چاپ قم، جلد ۱، صفحهٔ ۴۱۷
- دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه آیه الله مرعشی نجفی به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به شماره ۱/۳۸۳ موجود است
- یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران بهشمار ۳/۲۱۱۵ موجود است
- این کتاب خطی منسوب به وی در کتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره ۵۵۷ موجود است
- دو نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه آیه الله مرعشی به شماره ۳۰۲۸ و کتابخانه دانشکده ادبیات تهران به شماره ۳/۳۸۳ موجود است
- مطلع البدرین، ص د
- ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص ۴۵۵
- مقدمه مجمع البحرین، ص۱۰
- مقدمه جامع المقال، ص یج
- ریحانه الادب، جلد ۴، ص ۵۵–۵۳
منابع
- کتاب گلشن ابرار، جلد ۴، صفحهٔ ۱۶۰
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.