شور (خوردنی)
در آشپزی ایرانی، به سبزیجاتی که در آب شور نگاه داشته میشوند، شور میگویند. هدف از اینکار تازه نگاه داشتن و طعمدار کردن سبزیجاتی مثل خیار، گل کلم، لوبیای سبز، کلمبرگ و… است. برای طعمدار کردن شورها معمولاً از ترخون، سرکه و سیر استفاده میشود.[1]
علوه بر سبزیجات؛ میوه، ماهی، و گوشت را نیز در آبنمک به عمل میآورند؛ و به گوشتی که با آبنمک عملآوری شده باشد «گوشت آبنمکی» میگویند.
تهیه شور
فصل تهیهٔ شور معمولاً اواخر پاییز است که سبزیجات تازه به فراوانی یافت میشود. به فرایند تهیهٔ شور در اصطلاح شور انداختن میگویند.
مواد اصلی نگهدارنده در شور محلول سرکه، نمک و آب است. سبزیجات مناسب برای شور شامل خیار قلمی، گل کلم، هویج، سیر و پیاز میباشند. ادویه مرسوم فلفل سیاه، سیر و سبزیجات معطر مانند ترخون، برگ مو یا برگ آلبالو است.
انواع شور
- خیارشور
- کلم شور
- شور مخلوط
- شور نخود فرنگی
- شور چغاله
- شور برگ انگور
- شور ذرت
- شور غوره
- شور زیتون
- شور گوجه سبز
- شور کلم قرمز
- شور گل کلم با آب لبو
- شور کلم بروکلی
- شور فلفل قرمز
- شور چنبر خیار
پانویس
- منتظمی، هنر آشپزی، ۶۶۳.
منابع
- منتظمی، رزا. هنر آشپزی. تهران. پارامتر
|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - طرز تهیه انواع ترشیها و شوریها ایرونی آنلاین
- avaxnet.com
- آموزش تهیه ترشی و شوری طرز تهیه گوجه شور
- تبیان
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.