گویش بابلی
گویش بابلی[1] گویشی[2] از زبان مازندرانی[3][4][5] که در سه شهرستان بابل، بابلسر و فریدونکنار گویش میشود. گویش بابلی جز گویشهای مازندرانی شرقی محسوب میشود. گویش بابلی پر گویشورترین گویش از گویشهای زبان مازندرانی میباشد.[6]حبیب برجیان گویش بابلی و آملی را جز گویش های مرکزی مازندرانی می داند و شناسه های فعلی آن را با گویش های شرقی همچون ساروی، قائمشهری و بهشهری متفاوت میداند.[7] نجف زاده بارفروش و احمدی لفورکی گویش بابلی را جز گویش های مرکزی مازندرانی دانسته اند.[8] ولادیمیر ایوانف گویش بابلی را یکی از گویش های زبان مازندرانی می داند.[9]
بابلی | |
---|---|
زبان بومی در | ایران استان مازندران |
الفبای فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
محدوده جغرافیایی
.png.webp)
گویش بابلی[10] از مناطق کوهستانی چلاو آمل تا بندپی، امامزاده حسن در سمت غربی آلاشت و نواحی جلگههای حد فاصل فریدونکنار، بابلسر، بهنمیر، کیاکلا تا روستاهای کوهپایهای کهنه خط، گنج افروز و بابل کنار گویش میشود و شامل سه شهرستان بابل، بابلسر و فریدونکنار میشود.[11]
دستور زبان
ضمیر
در مازندرانی ضمیر سه حالت دارد: فاعلی، مفعولی و ملکی.[12](ضمایر زیر براساس گویش بابلی می باشد)[13]
ضمیر | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
فاعلی، بابلی | men | tu/te | ve | emâ | šemâ | vešun |
مفعولی، بابلی | mere | tere | vere | emâre | šemâre | vešunre |
ملکی، بابلی | me/mi/mene | te/ti/tene | ve/vi/vene | ame/ami | šeme | vešune |
شناسه
در زبان فارسی دو دسته شناسه داریم: گذشته و حال. اما در گویش بابلی سه دسته شناسه داریم: گذشته، حال ساده و حال التزامی.[14](نمونه زیر بر اساس گویش بابل تنظیم شدهاست)
۱. گذشته:
- بن ماضی ساده: -biyârd = آورد
- بن ماضی استمراری: -yârd = میآوُرد
گذشته | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | eme | i | e | emi | eni | ene |
شناسه (پس از واکه) | me | i | e | mi | ni | ne |
۲. حال ساده:
- بن مضارع اخباری: -yâr = میآوَرد
حال ساده | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | eme | eni | ene | emi | eneni | enene |
شناسه (پس از واکه) | me | ni | ne | mi | neni | nene |
۳. حال التزامی:
- بن مضارع التزامی: -biyâr = بیار
حال التزامی | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
شناسه | em | i | e | im | in | en |
شناسه (پس از واکه) | m | i | e | im | in | n |
صرف فعل
در جدول زیر فعل آوردن (biyârden) براساس گویش بابلی[15] در زمانهای مختلف صرف میشود.[16]
زمان/شخص | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
گذشته ساده | biyârdeme | biyârdi | biyârde | biyârdemi | biyâreni | biyârdene |
گذشته کامل | biyârde-bime | biyârde-bi | biyârde-bie | biyârde-bimi | biyârde-bini | biyârde-bine |
گذشته التزامی | biyârde-buem | biyârde-bui | biyârde-bu | biyârde-buim | biyârde-buin | biyârde-buen |
گذشته التزامی کامل | biyârde-bi-buem | biyârde-bi-bui | biyârde-bi-bu | biyârde-bi-buim | biyârde-bi-buin | biyârde-bi-buen |
گذشته استمراری | yârdeme | yârdie | yârde | yârdemi | yârdeni | yârdene |
گذشته در حال انجام | daime-yârdeme | dai-yârdi | daie-yârde | daimi-yârdemi | daini-yârdeni | daine-yârdene |
حال ساده/آینده | yârme | yârni | yârne | yârmi | yârneni | yârnene |
حال در حال انجام | dareme-yârme | dari-yârni | dare-yârne | daremi-yârmi | dareni-yârneni | darene-yârnene |
حال التزامی | biyârem | biyâri | biyâre | biyârim | biyârin | biyâren |
آینده | xâme biyârem | xâni biyâri | xâne biyâre | xâmi biyârim | xâneni biyârin | xânene biyâren |
افعال
- صرف فعل شدن (bayen\bavien) در زمان حال، گذشته و حال التزامی به گویش بابلی.[17]
فعل شدن | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
زمان حال | bume | buni | bune | bumi | buneni | bunene |
زمان گذشته | baime | bai | baie | baimi | baini | baine |
زمان گذشته کامل | bai bime | bai bii | bai bie | bai bimi | bai bini | bai bine |
زمان حال التزامی | bavvem | bavvi | bavve | bavvim | bavvin | bavven |
فارسی معیار | گویش بابلی |
---|---|
با تو شب من زیبا میشود | ti jâ mi šo xejir bune |
از تو غمگین شدم | ti jâ qamgin baime |
میخواهم یک مرد بزرگ بشم | xâme atâ gate mardi bavvem |
- صرف فعل بودن (bien) در زمان حال و گذشته به گویش بابلی.[18]
فعل شدن | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
زمان حال | hasseme | hassi | hasse | hassemi | hasseni | hasene |
زمان گذشته | bime | bi | bie | bimi | bini | bine |
زمان گذشته | buem | bui | bue\boše | buim | buin | buen |
فارسی معیار | گویش بابلی |
---|---|
آنها بچهٔ کی هستند | vešun kene vače hasene |
آنها پدر بزرگهای من بودند | vešun mi gate per-on bine |
- صرف فعل بودن در جایی (dayen\davien)در زمان حال، گذشته و حال التزامی در زمانهای مختلف به گویش بابلی.[19]
فعل شدن | ۱ مفرد | ۲ مفرد | ۳ مفرد | ۱ جمع | ۲ جمع | ۳ جمع |
---|---|---|---|---|---|---|
زمان حال | dareme | dari | dare | daremi | dareni | darene |
زمان گذشته | daime | dai | daie | daimi | daini | daine |
زمان حال التزامی | davvem | davvi | davve | davvim | davvin | davven |
فارسی معیار | گویش بابلی |
---|---|
من داخل رودخانه هستم | men čuke dele dareme |
داخل کاسه ماست بود | tale dele mâs daie |
میتوانم کنارت باشم | tume ti var davvem |
متن مازندرانی به گویش بابلی قرن دوازدهم
متن مازندرانی حکایت سابقهٔ بارفروش به گویش بابلی قرن دوازدهم:[20]
فارسی معیار | گویش بابلی |
---|---|
بارفروش اول مشهور بود به بارفروش ده که همه جا جنگل بود. آستانه و شهدابن مرداب بود. شهرهای اصلی قدیم آمل و ساری بود. | bârforuš avval mašhur bie be bârforuš deh ke hame jâ jangel bie. âstune o šohadâ-ben âb-annân bie .asle shar-e qadim âmel o sâri bie |
آستانه خود نیزار بود. آب داشت. در میان آب جایی تپه بود. مردم میآمدند و میرفتند. دیدند که گروهی کلاغ سر آن تچه جمع هستند. غار غار میکردند. مردم پیش خود میگفتند برای چه اینجا کلاغ جمع شدهاند. تا اینکه مردی خوابنما شد که اینجا آستانه است. کمکم مردم این دوروبر آمدند و جمع شدند خانه ساختند. آن وقت شاه که دید مردم جمع شدند خانه ساختند و در اینجا قبر درست کردند شاه هم بر سر قبر گنبد ساخت. نامش را مشهد کلاغ نهادند. این قبر و بارگاه را در هزار و ده سال چیش درست کردند. | xud-e âstune lalejâr bie, u dâšte. dar miân-e u attâ jâ tappe bie. mardem ke imaune o šine, badine ke attâ- xale kelâj sar-e on tappe jamene , qâr-qâr kerdene. mardem hame še xed be xed getene , čači-e vâsse in-je âstune hasse. mardem ke bašnussene , biamune in-je-re qabr besâtene. kam-kam mardem in dur-e-var biamune jam baine besâtene. on-vaqt šâh ke badie mardem jam baine xene besâtene o in-je-re qabr derest hâkerdene , šah ham in qabr-e sar-re gonbad bessâte , vene nun-re beheshtene kelaj-e mašhad. in qabr e bâregah-e dar hezâr e deh sal-e piš derest hakerdene |
اول (رود) بابل همین درون شهر بود. مردم که کمکم جمع شدند خانه ساختند رودخانه را بردند بیرون شهر قرار دادند | avvel bâbel hamin šahr-e dele bie. mardem ke kam kam xene jam baine besâtene, babel-re baverdene birun-e šahr qerâr hedâne |
جستارهای وابسته
منابع
- Mahmoudi, Mohsen (2016). "An Etymological Study of Some Words in the Baboli Dialect". The journal of Indo-European studies: 392.
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۹۵). زبان مازندرانی (طبری) توصیف زبانشناختی (تحقیقی میدانی - اطلس زبانی). نشر دانشگاه تربیت مدرس. ص. ۱۲.
- قاسمی، علیرضا؛ به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان (۱۳۷۷). سیری در زبان و شعر مازندرانی. رشت: انتشارات دانشگاه گیلان. ص. ۳.
- جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبانها و گویشهای ایرانی (گذشته و حال). تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
- واژهنامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
- پیرزاد، ناصر (۱۳۸۹). «توصیف مشخصه های تصریفی فعل در گویش مازندرانی (گونه بابلی)». دانشکده ادبیات و علوم انسانی: ۱۷.
- برجیان، حبیب (۱۳۸۳). «شناسه های فعل در مازندرانی شرقی» (PDF). ویژه نامه نامه فرهنگستان (گویش شناسی). ۱ (۳): ۱۶.
- احمدی لفورکی، مهدی (۱۳۸۹). «واج ها و سیر تحول تاریخی آن در گویش سوادکوهی مازندران» (PDF). همایش بین المللی گویش های مناطق کویری ایران: ۷۹۴.
- Ivanov, Vladimir (2015). "Socio-and ethnolinguistic features of Gilaki and Mazanderani". Moscow State University: 1.
- [https://iranicaonline.org/articles/iran-vi2-documentation = The dictionary edited by Naṣri Ašrafi (1381 Š./2002) contains vocabulary from the dialects of ʿAbbāsābād, Āmol, Bābol, Behšahr, Katul, Kord-kuy, Nowšahr, Sāri, Qāʾem-šahr, Tonokābon, etc. (in part compared with Pahlavi)
- واژهنامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حسین صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
- پیرزاد، ناصر (۱۳۸۹). «توصیف مشخصه های تصریفی فعل در گویش مازندرانی (گونه بابلی)». دانشکده ادبیات و علوم انسانی: ۳۳.
- آقاگلزاده، فردوس (۱۳۹۵). زبان مازندرانی (طبری) توصیف زبانشناختی (تحقیقی میدانی - اطلس زبانی). نشر دانشگاه تربیت مدرس. ص. ۱۲۳.
- پیرزاد، ناصر (۱۳۸۹). «توصیف مشخصه های تصریفی فعل در گویش مازندرانی (گونه بابلی)». دانشکده ادبیات و علوم انسانی: ۹۰.
- پیرزاد، ناصر (۱۳۸۹). «توصیف مشخصه های تصریفی فعل در گویش مازندرانی (گونه بابلی)». دانشکده ادبیات و علوم انسانی: ۱۰۹–۵۳.
- narges nematollahi، progressive in persian: a case of pattern replication ,the progressive construction in Mazandarani، 4.
- احسان چنگیزی، سمیه السادات هاشمی کمانگر، حرف اضافه از در گونهٔ بابلی زبان مازندرانی، ۱۴۱–۱۵۱.
- احسان چنگیزی، سمیه السادات هاشمی کمانگر، حرف اضافه از در گونهٔ بابلی زبان مازندرانی، ۱۴۱–۱۵۱.
- احسان چنگیزی، سمیه السادات هاشمی کمانگر، حرف اضافه از در گونهٔ بابلی زبان مازندرانی، ۱۴۱–۱۵۱.
- برجیان، حبیب (۱۳۸۸). محبوبه محمدی، ویراستار. متون طبری. آینهٔ میراث = ۲۲۹.
پیوند به بیرون
![]() |
معنای مازندران را در ویکیواژه، واژهنامهٔ آزاد، ببینید. |