فهرست آبشارهای ایران
آبشارهای ایران تا ۳۹۲ عدد و آبشارهای غیرفصلی یا قابل توجه تا ۲۸۷ عدد[2] برآورد شدهاست که مهمترین آنها از این جملهاند:
- آبشار آتشگاه ، طولانی ترین آبشار ایران (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار زرلیمه، عریض ترین آبشار ایران (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار کردیت، وحشی ترین آبشار ایران (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار آسیاب خرابه، آبشار اسکندر، آبشار ماهاران (آذربایجان شرقی)
- آبشار شلماش (آذربایجان غربی)
- آبشار نشترود (استان البرز_کرج)
- آبشار گورگور، آبشار سردابه (اردبیل)
- آبشار خضر، آبشار کردعلی، آبشار تخت سلیمان، آبشار بی بی سیدان، آبشار پونهزار فریدونشهر، آبشار سمیرم، آبشار شاه لولاک چرمهین (اصفهان)
- آبشار چم آو (ایلام)
- آبشار سنگان، آبشار امامزاده داوود، آبشار اوسون دربند، آبشار دوقلو، آبشار فصلی پیچ آدران (تهران)
- آبشار شیخ علیخان (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار تونل کوهرنگ (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار زردلیمه (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار کردیت (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار آتشگاه (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار دره عشق (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار کرودی کن (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار نیاکان (استان چهارمحال و بختیاری)
- آبشار شوی (خوزستان)
- آبشار ارتکند، آبشار اخلمد (خراسان رضوی)
- آبشار مارگون، آبشار تارم (فارس)
- آبشار وروار واقع در عنبرآباد (کرمان)
- آبشار سرند کوه(درین) در عنبرآباد (کرمان)
- آبشار راین (کرمان)
- آبشار اوردیکان (کرمان)
- آبشار بل (کردستان)
- آبشار بهرام بیگی بویراحمد، آبشار کنج بنار گچساران، آبشار سیسخت، آبشار کمردوغ (کهگیلویه و بویراحمد)
- آبشار مینودشت، آبشار شیرآباد، آبشار کبودوال (گلستان)
- آبشار لاتون (گیلان)
- آبشار ازنادر، آبشار بیشه، آبشار آبسفید، آبشار چکان، آبشار تاف، آبشار نوژیان، آبشار وارک، آبشار طلایی (لرستان)
- آبشار یخی، آبشار شاهاندشت، آبشار امیری، آبشار هریجان، آبشار آمل، آبشار ایج یا ده قلو (مازندران)[3][4][5]
بسیاری از آبشارهای ایران همچون: اخلمد، افرینه، گنجنامه، نیاسر، شوشتر، بیشه، قره سو، سمیرم و تنگه واشی، شاه لولاک چرمهین قدمتی تاریخی داشته و از نظر جنبههای سیاحتی و اقتصادی مورد توجه پادشاهان و حاکمان وقت بوده و از بسیاری برای ساخت آسیابهای آبی کمک گرفته شدهاست. آبشارهای شوشتر به عنوان نخستین تأسیسات صنعت آب و صنایع جانبی جهان در زمان ساسانیان، که مجموعهٔ تاریخی - فرهنگی آبشارهای شوشتر در یونسکو ثبت جهانی شدهاست و آبشار گنجنامه همدان در کنار کتیبههای تاریخی کوروش، نشانگر اوج شکوه و عظمت ایران باستان است.[6]
بلندترین آبشارهای ایران
بلندترین آبشارهای دائمی بالای ۸۰ متر ارتفاع ایران:[7]
- آبشار وروار، با ارتفاع ۱۷۶ متر
- آبشار نشترود، با ارتفاع ۱۱۰ متر
- آبشار لاتون، با ارتفاع ۱۰۵ متر
- آبشار سرانکوه، با ارتفاع بالای یکصد متر
- آبشار دره عشق، با ارتفاع حدود یکصد متر
- آبشار پیران، با ارتفاع حدود یکصد متر
- آبشار شوی، با ارتفاع حدود یکصد متر
- آبشار نوژیان، با ارتفاع حدود ۹۰ متر
- آبشار کردوی کن، با ارتفاع بیش از ۸۰ متر
- آبشار مارگون، با ارتفاع ۸۰ متر (بیش از نود متر پهنا)
- آبشار اخلمد، با ارتفاع حدود ۸۰ متر
- آبشار آبسفید، با ارتفاع حدود ۷۰ متر
- آبشار پونهزار، با ارتفاع بیش از ۷۰ متر
بلندترین آبشارهای فصلی ایران:
- آبشار برنجه، با ارتفاع ۷۵۰ متر
آبشارهای منحصربفرد
آبشار درونغاری «برازجان» (به عنوان یک آبشار درون غاری)، آبشارهای اسکندر، ماهاران، غار حاجیآباد، شورشورانه، بیبی سیدان، سوستون نیز از جمله آبشارهای متفاوت و منحصربهفرد ایران بهشمار میآیند.
فهرست آبشارهای ایران
پراکنده
- آبشار عیشآباد
- آبشار دوقلو
- آبشار بنگان
- آبشار تاف
- آبشار ایج
- آبشار آب مراد
- آبشار چلندر
- دشت و آبشار دریوک
- آبشار یخی
- آبشار وارگ
- آبشار سمیرم
- آبشار خفر سمیرم
آبشار شاه لولاک چرمهین
منابع
- «بلندترین آبشار کشور کجاست؟». ایسنا.
- آبشارهای ایران، مجید اسکندری، انتشارات ایرانشناسی (۱۳۸۹).
- آیا زیباترین آبشارهای ایران را میشناسید؟+عکس مشرق نیوز
- 6 آبشار باورنکردنی ایران + تصاویر بایگانیشده در ۴ مه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine آخرین نیوز
- طبیعت ایران رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در استکهلم
- آبشارهای ایران، مجید اسکندری، انتشارات ایرانشناسی (۱۳۸۹)، پیشگفتار، ص پنج و شش.
- نشریه جهانگردان، شماره ۳۷، اردیبهشت ۹۱. «نگاهی به بلندترین آبشارهای ایران»، مجید اسکندری، ص۲۶–۳۷.
- * آبشارهای ایران وبگاه سوتک
- آبشارهای ایران، مجید اسکندری، انتشارات ایرانشناسی (۱۳۸۹).
- «وب سایت روستای رزجرد آبشار ورچر». وبگاه روستای رزجرد. بایگانیشده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۷ فروردین ۱۳۹۳.
پیوند به بیرون
- آبشارهای ایران وبگاه کویرها و بیابانهای ایران