دوگانه‌انگاری ذهن و بدن
دوگانه‌گرایی ذهن و بدن[1] یک دیدگاه فلسفی در مباحث فلسفه ذهن است.
تبیین و مقایسه دوالسیم
اشاعهٔ عمومی این دیدگاه اغلب به رنه دکارت نسبت داده می‌شود. با اینحال این گرایش ریشه و قدمتی فراوان دارد که از افلاطون آغاز می‌گردد.
در فلسفه جدید، دکارت با طرحی نو از دوگانه‌گرایی آن را احیا کرد. دوگانه‌گرایی دکارتی را جوهری می‌نامند زیرا او قائل به وجودِ دو جوهر مستقل نفس و بدن است. نفس جوهری مجرد و غیرمادی است.
در عصر اخیر انشعابات دیگری از دل دوگانه‌گرایی پدید آمده‌اند مانند: دوگانه‌گرایی وصفی یا خاصه‌ای که تنها به وجود یک جوهر یا همان یگانه‌انگاری غیر تحویلی قائل است اما معتقد است که جوهر فیزیکی دو نوع ویژگی دارد: ذهنی و فیزیکی.
جستارهای وابسته
- بنیامین لیبت
- خدا ناباوری
- دیالکتیک
- دیداکه
- ذوالحدین جعلی
- آیین مانوی
- یگانه‌گرایی
- همه‌خدایی
- تکثرگرایی (فلسفه)
- تقلیل‌گرایی
- ریزوم (فلسفه)
پانویس
- مصوب فرهنگستان
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.