حجر (سوره)
سوره حِجر پانزدهمین سوره است و ۹۹ آیه دارد و از سوره‌های مکی قرآن است و در جزء ۱۴ جای دارد. دلیل نام‌گذاری این سوره به نام حِجْر، اشاره به داستان صالح و قوم ثمود در آیات ۸۰ تا ۸۴ آن است که به خاطر حضور در سرزمینی به همین نام اصحاب حجر نامیده می‌شدند. سوره حجر درباره مبدأ جهان، معاد، ایمان به خدا، کیفر بدکاران و اهمیت قرآن سخن می‌گوید. در این سوره به داستان خلقت آدم، سجده ملائکه بر او به جز ابلیس، داستان حضور ملائکه نزد ابراهیم و بشارت آنان به او، عذاب قوم لوط و داستان قوم ثمود اشاره شده است. از جمله آیات مشهور سوره حجر آیه نهم است که در آن بر نگهبانی و جلوگیری از تحریف قرآن اشاره شده است.[1]
| حجر | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۵۴ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۹۹ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۶۵۴ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۲۷۶۰ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
منابع
- مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۱۱. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳-۴سوره حجر، مقدمه
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حجر (سوره) موجود است. |
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/حجر |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.