سوره مکی

به ۸۶ سوره از قرآن که منسوب به زمان اقامت محمد بن عبدالله در مکه و پیش از مهاجرت او به مدینه هستند، سوره‌های مکی می‌گویند.

ویژگی سوره‌ها و آیات مکی

  1. سجده در این سوره‌ها وجود دارد؛
  2. هر سوره‌ای که در آن «کلّا» باشد، مکی است؛
  3. با حروف مقطعه مانند الم، الر، طسم، و حم آغاز می‌شوند؛
  4. سوره‌های مکی کوتاه هستند؛
  5. آیات مکی بیشتر به توحید و پاکسازی جامعه از بت‌پرستی و شرک نظر دارند؛
  6. تشریع و قانون‌گذاری در آیات مکی بسیار اندک است؛
  7. در آیات مکی استناد به سرگذشت و قصص انبیاء فراوان است؛
  8. آیات مکی دارای اعجاز و بلاغت خیره کننده‌ای هستند؛
  9. خطاب‌های ویژه‌ای مانند «یا بنی آدم» و «یا ایها الناس» در سوره‌های مکی به چشم می‌خورد.

جستارهای وابسته

منابع

    • سایت حوزه
    • حاجی میرزایی، فرزاد، «مکی و مدنی»، در دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.