هود (سوره)
سورهٔ هود سورهٔ ۱۱ام قرآن است که در مکه نازل شده و ۱۲۳ آیه است. این سوره به اواخر دوران پیامبر اسلام در مکه پیش از هجرت مربوط می‌شود، دوران دشواری که پس از مرگ ابوطالب و خدیجه برای او پیش آمده‌بود. به همین دلیل در آغاز این سوره تعابیر تسلی‌دهنده به پیامبر دیده می‌شود که سختی‌های پیامبران پیشین و داستان پیروزی آنان با وجود نفرات کم آنان را بیان می‌کند. همانند دیگر سوره‌های مکی، این سوره اعتقادات اساسی مسلمانان را بیان نیز می‌کند.[1]
| هود | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۵۲ | ||||
| جزء | ۱۱ و ۱۲ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۱۲۳ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۱۸۷۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۸۰۰۴ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
نسخه خطی با خط مکی از آیات سوره هود مربوط به قرن اول هجری
داستان کامل حضرت نوح، در سوره نوح نیست، بلکه در این سوره آمده‌است. گفتگوی نوح با مردم، ساختن کشتی و تمسخر او، طغیان دریا، برداشتن تمامی موجودات نر و ماده، سوار شدن بر کشتی، موجهای همچون کوه، فرود آمدن کشتی بر کوه جودی و احساس نوح نسبت به فرزند غرق شده اش در این سوره آمده‌است.
منابع
- مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۹. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳–۴سوره هود، مقدمه
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ هود (سوره) موجود است. |
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/هود |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.