نمل
سوره نمل سوره ۲۷ از قرآن است و ۹۳ آیه دارد. همانند دیگر سورههای مکی، این سوره بیشتر بر اعتقادات پایهای اسلام مانند مبداء و معاد متمرکز است و از قرآن، وحی و نشانههای خدا در جهان سخن میگوید. همچنین، این سوره داستان پنج پیامبر را بازگو میکند. داستان سلیمان، ملکهٔ سبا، و سخن گفتن سلیمان با مورچهها در این سوره منشأ نامگذاری آن است. این سوره با نوید شروع شده و با انذار پایان مییابد.[1]
| نمل | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دستهبندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۴۸ | ||||
| جزء | ۱۹ و ۲۰ | ||||
| شمار آیهها | ۹۳ | ||||
| شمار واژهها | ۱۱۶۵ | ||||
| شمار حرفها | ۴۶۷۹ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
منابع
- مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۱۵. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۳۹۱-۳۹۲سوره نمل، مقدمه
پیوند به بیرون
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نمل موجود است. |
 |
متن مربوطه در ویکینبشته: ترجمه قرآن (قمشهای)/نمل |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.